Voorbereiding op de Sylvestercross

De organisatie van zo'n groot evenement als de Sylvestercross is voor een vereniging als Pijnenburg natuurlijk een hele klus. Het is dus ook niet gek dat heel veel recreanten als vrijwilliger actief zijn, ook uit mijn loopgroep. Maandag liet één van deze vrijwilligers vallen dat ze nog wel wat sponsorartikelen voor de VIP's konden gebruiken. Toen ik dinsdag in een ander verband iemand van onze marketing (toevallig ook Richard) sprak, kon ik het niet laten daar even over te beginnen. Hij reageerde heel enthousiast en nu heb ik het één en ander aan gadgets, een vlag en een paar T-shirts voor meelopende collegae (Rob). Ik ben benieuwd of er nog iets in beeld komt.

Overigens gaat Richard van Marketing misschien ook nog meelopen alhoewel hij zich laat afschrikken door de foto van het mulle zand. Maar geloof me, het grootste deel van het parcours gaat over mooie bospaden. Op onderstaande foto van vorig jaar kun je ook nog zien dat een deel van het zand goed begaanbaar is door het gras wat er in groeit.

Een week niet getraind

Het begint de laatste veel te vaak voor te komen dat ik een week (of langer :-( ) niet train. Afgelopen week was het weer eens zover. Door de deadline voor een project op mijn werk, moest ik de doordeweekse training laten schieten en zaterdag was het mijn beurt om met mijn jongste zoon op het voetbalveld te staan (koud!).

Waarschijnlijk gaat het vanavond wel lukken, maar woensdag is er een Kerst-feest op school. Tussen Kerst en Oud-en-nieuw zijn we weg, dus gaat er ook weinig komen van trainen. Laat ik het jaar maar in stijl afsluiten met een mooie Sylvestercross en dan volgend jaar weer goed beginnen. Om in de steming te komen of te blijven, nog een paar plaatjes van de cross in Baarn (van siebesite. nl).

Wintercup I



















Wintercup II

Hersteld, en hoe!

Afgelopen weekend was de vuurproef voor mijn achillespees. Zaterdag had ik weer tijd om te trainen en de lichte crosstraining die op het programma stond doorstond mijn achillespees glansrijk. Geen centje pijn en ook 's avonds en de volgende dag geen reactie.

Dus kon ik ook meedoen aan de BAV Wintercup deel 2 op zondag. Dat is een leuk rondje door de baarnse bossen en het voordeel is dat je ook kunt besluiten minder dan 4 rondjes te lopen. Clubgenoot Eric ging als een speer van start, terwijl ik van plan was behoudender te starten dan vorige maand. Na een half rondje kwam ik een beetje in het ritme en liep langzaam weer in op een aantal lopers die me eerder voorbij waren gegaan, maar Eric zag niet meer terug.

Aan de tussentijden zag ik dat ik mijn tempo mooi vlak kon houden. Het regelmatig trainen op bergjes wierp zijn vruchten af, want daar haalde ik steeds de grootste winst. In de laatste vijfhonderd meter zag ik dat er een mooie tijd inzat, en zie daar met 42.43 liep ik een nieuw PR op de 10KM.
Zie hiernaast een actie-foto van de site van BAV, Baarn.

Blessure-update

Goed nieuws, tenminste dat denk ik.

Al sinds zaterdag heb ik geheel geen last meer van mijn achillespees. Ik begin te denken dat het toch iets anders geweest is, want het heeft ongeveer dezelfde hersteltermijn als spierpijn. De echter vuurproef moet nog komen, want door drukte op mijn werk heb ik nog niet gelopen. Dat komt dit weekend wel weer. Hetzij een gewone training op zaterdag of deelname aan de Wintercup op zondag.

foto's

Altijd leuk als je met een foto kunt aantonen dat je daadwerkelijk hebt meegedaan:

Gildeloop 2005















Bergcross Amersfoort 2005















Eemmeerloop 2005

Blessureleed

Voor ik begon met hardlopen heb ik bijna dertig jaar gevoetbald. In die tijd was ik vrijwel nooit geblesseerd. Ik hield er geen rekening mee dat dat als je op latere leeftijd met iets nieuws begint wel eens anders zou kunnen zijn.

Al na een maand had ik een lichte spierscheuring in mijn rechterkuit. Iets te enthousiast begonnen wellicht, dus na het herstel iets rustiger opgebouwd en bewust er voor gekozen om een jaar lang op een lagere niveau te lopen, terwijl iedereen om me heen riep dat ik veel harder kan.

Vlak voor de zomer van 2005 verrekte in op mijn werk een spiertje in mijn lies. De oorzaak is me nog steeds onduidelijk, ik liep gewoon door ons kantoor. Een paar weken rustig aan was voldoende.

In augustus kreeg ik na de Gildeloop ineens last van mijn linkerachillespees. Dat was minder grappig. Een gevreesde kwetsuur als ik de diverse bronnen op Internet moet geloven en dat terwijl ik me aan het voorbereiden was op de Dam-tot-Dam-loop. Toch maar eens met mijn schoenen naar de winkel. Die bleken al aan vervanging toe. Verder liep ik twee weken helemaal niet en ging ik druk met ijs aan de gang. Precies op tijd was ik weer vrij van klachten, ook na een stevige training had ik geen terugslag.

Maar nu (begin december 2005) begint mijn rechterachillespees op te spelen. Het goede nieuws is dat het de andere kant is. Maar ik vind het wel frappant en aan mijn schoenen kan het niet liggen, toch?

Hopelijk ben ik snel weer klachtenvrij, want ik wil meedoen met de Wintercup II en de Sylvestercross.