In tegenstelling tot de blessure aan mijn achillespees van eind vorig jaar, is het bij de blessure aan mijn hamstring veel lastiger in te schatten of er progressie in zit. Er waren diverse (rustige) bewegingen te maken waarin ik de grenzen van mijn achillespees kon opzoeken en in de loop van de tijd voelde ik dat die steeds verder kwamen te liggen. Bij mijn hamstring zijn die bewegingen er niet. Op onverwachte momenten voel ik een klein pijntje. Dat kan zijn als ik een tijdje zit, of als ik gezeten heb en weer ga lopen, of tijdens een wandeling of als ik 's morgens in bed lig. In het begin van de behandeling had ik het idee dat het steeds frequenter gebeurde en dat maakte me niet optimistisch. Uiteindelijk bedacht ik dat ik de laatste tijd regelmatig een uurtje (of langer) in de tuin bezig ben. Daarbij zit ik veel op mijn hurken. Wellicht zorgde dat voor een extra prikkel, daarom besloot ik om daar mee te stoppen. Nu, zo'n anderhalve week later, merk ik verschil: het komt steeds minder vaak voor dat ik wat voel aan mijn hamstrings.
Afgelopen dinsdag mocht ik weer training geven. Daarbij kon ik het niet laten om een paar stukjes rustig te dribbelen. Heel rustig kon ik maximaal 200 meter dribbelen. Verder durfde ik. Het leidde niet tot een merkbare reactie gister en vandaag. Ik word weer een beetje optimistischer over het herstel.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten