Na Egmond hebben mijn hardloopschoenen het niet erg druk meer gehad. Ik werk nog steeds op een proejct waarvoor ik vaak ver van huis ben (ruim 150 kilometer) tegen de tijd dat ik dan weer thuis ben, heb ik niet veel zin meer om er nog uit te gaan. Bovendien zijn we thuis ook met diverse andere dingen bezig zoals schoolkeuze voor mijn oudste zoon. Dat betekent veel open dagen en info-avonden bezoeken.
Eén keer per week loop ik een rondje voor mezelf, daar zullen mijn schoenen niet van slijten. Toch wordt het tijd voor nieuwe. Binnenkort ben ik jarig, dus die kan ik mezelf wel cadeau geven :-)
woensdag, januari 30, 2008
vrijdag, januari 18, 2008
Egmond in beeld (en geluid)
Alweer een grote loop en een groot evenement. En dat betekent weer heel veel foto's en tegenwoordig ook filmpjes op Internet. Allereerst maakte Aktiefoto van iedereen een heleboel foto's in de klim op de bloedweg.
En er werden video opnamen gemaakt op diverse plaatsen langs het parcours. Hier zie je mij, voor de kijkers rechts, doorkomen halverwege (in Bakkum).
Maar ook heel veel toeschouwers maakten foto's. Kijk maar eens naar deze verzameling: http://missdigica.mijnalbums.nl/. En op Youtube vind je heel veel amateurfilmpjes over Egmond. Op deze schiet na 46 seconden Erik bijvoorbeeld door het beeld.
zondag, januari 13, 2008
Egmond
Van te voren wist ik dat een echte snelle tijd op dit parcours niet mogelijk was. Het staat bekent als een zware loop. Het grootste obstakel was misschien uiteindelijk wel de drukte. Je loopt eerst een rondje van ca 3 km door het dorp. Er viel nauwelijks in te halen. Het was steeds in de remmen en kleine gaatjes zoeken. Het strand was een ander verhaal. Het was laag water, dus een heel breed strand en een groot deel was goed beloopbaar, want nat en stevig. Er stond wel een stevige tegenwind, maar dat vond ik niet erg. Halverwege kon ik aanpikken bij iemand die me inhaalde en er ontstond een treintje van een stuk of vier die kop over kop een tijd lang tegen de wind in alles voorbij stoof. Dat ging lekker, maar ik vreesde wel dat het iets te hard was. Halverwege zat ik net boven de 49 minuten en had ik de laatste 8 kilometer onder de 37 minuten gelopen. Terug door de duinen was een heel ander verhaal. Direct na de strandopgang stonden we bijna stil. Het was maar een smal paadje door de duinen en om niet helemaal stil te vallen dook ik regelmatig door de bosjes. Dat was een kilometer van 5.30! Daarna kwamen we op een klinkerweggetje, met nog steeds heel veel lopers, maar nu kon ik af en toe de berm in. Het was op en neer (duinen!) en de wind in de rug betekende vooral dat ik het nue wel warm begon te krijgen. De kilometertijden liepen op van 4.38 naar 4.47, 4.46, 4.50 en daarna 5.03 en 5.04. De laatste 3 waren 4.56, 5.08 en 5.08 (1100 meter). Vanaf 17 kilometer voelde ik een blaar onder mijn linkervoet opkomen en ik was dus blij dat de finish in zicht kwam.
Afgezien van de blaar ben ik verder heel gebleven. Ik ben ook niet erg stijf, het zal vast wel wat spierpijn opleveren, maar volgens mij valt dat wel mee. Mijn conclusie is wel dat ik nog ervaring voor de halve marathon mis. Het gaat me minder makkelijk af dan een 10 kilometer.
woensdag, januari 09, 2008
Bijna Egmond
Nog een paar dagen en dan loop ik voor het eerst in Egmond. Zondag liep ik om nog een keer ruim 20 kilometer in net iets meer dan 2 uur inclusief diverse stops voor spoorbomen, om te plassen of om op mijn zoons te wachten die mee fietsten. Waarschijnlijk was het niet heel verstandig, want ik hield er een paar dagen spierpijn aan over, maar dat is nu wel over. Dus kan ik vooruitblikken. Ik start in groep 2 om 12.40 uur.
Het wordt niet koud, maar mogelijk wel nat en een stevig windje uit het Zuiden.
Bron: KNMI
Niet echt iets om me zorgen over te maken. Ik vraag me af wat ik aan doe. De waterstand is ook een belangrijke factor, want dat bepaalt de breedte van het strand. Maar dat ziet er ook goed uit, om 11.36 uur is het laagwater: -210 cm.
Bron: Egmond aan Zee
Het wordt niet koud, maar mogelijk wel nat en een stevig windje uit het Zuiden.
Bron: KNMI
| do | vr | za | zo | ma | |
|---|---|---|---|---|---|
| Zonneschijn (%) | 20 | 10 | 20 | 10 | 20 |
| Neerslagkans (%) | 40 | 90 | 80 | 40 | 40 |
| Neerslaghoeveelheid (mm) | 1 | 6-13 | 2-4 | 0-1 | 0-1 |
| Minimumtemperatuur (°C) | 4 | 6/9 | 3/6 | 0/+3 | -1/+5 |
| Middagtemperatuur (°C) | 9 | 8/11 | 5/8 | 5/9 | 6/9 |
| Windrichting | Z | Z | W | Z | Z |
| Windsnelheid (bft) | 5 | 4 | 4 | 4 | 4 |
Niet echt iets om me zorgen over te maken. Ik vraag me af wat ik aan doe. De waterstand is ook een belangrijke factor, want dat bepaalt de breedte van het strand. Maar dat ziet er ook goed uit, om 11.36 uur is het laagwater: -210 cm.
Bron: Egmond aan Zee
| januari 2008 | ||||
| zondag 13 januari | 04:57 | 218 cm | ||
| 11:36 | -210 cm | |||
| 17:16 | 231 cm | |||
| 23:36 | -162 cm | |||
vrijdag, januari 04, 2008
Foto's van de Sylvestercross
De Sylvestercross is een groot evenement. Daarom vind je overal op het Internet foto's. Een hele grote verzameling staat hier. Je kunt mooi zien dat ik een hele snelle en slimme start had:
Bovendien heeft mijn vrouw een aantal foto's gemaakt:
Bovendien heeft mijn vrouw een aantal foto's gemaakt:
dinsdag, januari 01, 2008
Sylvestercross 2007
Natuurlijk stond ik gister weer aan de start van de Sylvestercross in Soest. Het is een thuiswedstrijd dus kom je de hele vereniging tegen en ook nog alle plaatsgenoten die buiten clubverband wel eens een stukje hardlopen. Maar het is ook mooi parcours en dat het op 31 december is geeft ook nog een speciale sfeer. Dit jaar was het de 27e en mijn 4e keer en ik had een collega (Leon) zo enthousiast gemaakt dat hij ook kwam mee lopen. We troffen elkaar bij de ingang van de tent en na een korte rondleiding en wat inlopen togen we bijtijds naar de start.
Het is geen slecht plan om bij zo'n druk evenement een beetje vooraan te starten. Er werd deze keer wel gewerkt met chips voor een electronische tijdmeting, maar dat gold alleen voor de finish en bovendien heb je door de grote meute (gister gingen er zo'n 1500 recreanten van start) op de relatief smalle paadjes toch weinig ruimte om je eigen tempo te lopen als je te ver naar achteren start. Teamgenoten Eric, Jan H en Rob waren nog iets eerder bij de start en stonden bijna helemaal vooraan. Terwijl we stonden te wachten zag ik mijn vrouw en kinderen een plaatsje zoeken langs het parcours en op de één of andere manier zagen ze ons ook. Dat is een wondertje op een afstand van een paar honderd meter.
Gebaseerd op het verschil in loopervaring spraken Leon en ik af dat we ieder ons eigen tempo zouden lopen en toen het startschot klonk, sprintte ik zodra het mogelijk was naar een plekje aan de buitenkant om goed door die eerste krappe bocht heen te komen. Zo kwam ik op hoge snelheid en totaal onverwacht voor de lens van mijn vrouw langs, volgende ronde nog maar eens proberen. Met dank aan de vele loopscholing liep ik lichtvoetig over het mulle zand en al snel was ik Jan H voorbij. In het bos schakelde ik terug naar een verantwoorder tempo, de grootste meute lag nu achter me en ik probeerde een leuk groepje te vinden. Dat lukte, ik haakte aan bij een loper in een paars singlet dat me vaag bekend voorkwam. Iets verder weg liep Eric, maar ik besloot dat ik die misschien later wel zou tegenkomen of niet.
Dat was al zo aan het eind van de eerste ronde. Net voor we het zand opliepen, kwam ik naast Eric. Ik verwachtte dat hij zou aanhaken, maar dat gebeurde niet, blijkbaar ging ik vrij hard en dat klopte want het eerste rondje ging in ongeveer 12.40. Het zand is altijd zwaar, maar ging me deze keer redelijk goed af, zo liet ik ook de meneer in het paarse singlet achter me. Dat gaf me wel een dilemma, ik had nu niemand meer voor me om me op te richten, terwijl ik achter me diverse atleten voelde aankomen die mij wel een mooie haas vonden. Uit ervaring weet ik dat ik liever af en toe zelf wat mensen inhaal dan steeds zelfs ingehaald te worden. Eén van de eerste lopers die voorbij kwam was Hans, een lid van de wedstrijdgroep van AV Pijnenburg. Dat gaf wel moraal, blijkbaar was ik door mijn goede start echt voorin terecht gekomen. Ik wist even aan te haken, maar langzaam liep hij een stukje weg. Toen kwam Bart voorbij. Vorig jaar liep Bart in de C-groep iedereen op grote afstand en hij maakte dus terecht de overstap naar de wedstrijdgroep. Ik haakte aan bij Bart en samen wisten we Hans weer te achterhalen. Bij de tweede passage over het zand gingen we Hans weer voorbij. Bart deed het wel iets sneller, maar er ontstond een treintje tussen Bart en mij, zodat het contact niet helemaal verloren ging. Ik verwachtte wel dat Hans in het bos weer langszij zou komen. Het tweede rondje (iets korter) ging in 12.10. Ik zat in een mooie groep.
Ons groepje groeide uit tot een stuk of 10 lopers, maar Hans kwam niet meer voorbij. Bij de laatste keer over de heuvels liepen we achterop een paar flinke groepen achterblijvers. Al zigzaggend en af en toe roepend konden we ze passeren en bij de laatste keer over het zand was het ieder voor zich. Ik sprintte heuvelop nog een paar mannen voorbij en werd op de streep ineens geklopt door de man met het paarse singlet. Mijn zelfgeklokte eindtijd was 37.45 (geklokt vanaf het passeren van de start) Met een laatste (langere) ronde van 12.49. De officiële tijd was 37.52 en de man in het paarse singlet zal wel Huub Stammes geweest zijn, die ken ik van de Baanwedstrijd in mei. Een prachtige eindtijd en nog mooi vlak gelopen ook.
Een kleine 8 minuten later kwam Leon over de finish. Hij had zijn eerste westrijd sinds jaren heel mooi vlak in 45.28 volbracht met drie rondjes van 15 minuten. Heel knap zeker als je bedenkt dat hij tot vorige week al een tijd niet langer dan een kilometer of 5 liep.
De Sylvestercross wordt uiteraard door vele andere bezocht en daar zitten ook bloggers bij. Via google kwam ik dit filmpje tegen. Dat geeft een mooie impressie.
Het is gemaakt door Barbara.
Het is geen slecht plan om bij zo'n druk evenement een beetje vooraan te starten. Er werd deze keer wel gewerkt met chips voor een electronische tijdmeting, maar dat gold alleen voor de finish en bovendien heb je door de grote meute (gister gingen er zo'n 1500 recreanten van start) op de relatief smalle paadjes toch weinig ruimte om je eigen tempo te lopen als je te ver naar achteren start. Teamgenoten Eric, Jan H en Rob waren nog iets eerder bij de start en stonden bijna helemaal vooraan. Terwijl we stonden te wachten zag ik mijn vrouw en kinderen een plaatsje zoeken langs het parcours en op de één of andere manier zagen ze ons ook. Dat is een wondertje op een afstand van een paar honderd meter.
Gebaseerd op het verschil in loopervaring spraken Leon en ik af dat we ieder ons eigen tempo zouden lopen en toen het startschot klonk, sprintte ik zodra het mogelijk was naar een plekje aan de buitenkant om goed door die eerste krappe bocht heen te komen. Zo kwam ik op hoge snelheid en totaal onverwacht voor de lens van mijn vrouw langs, volgende ronde nog maar eens proberen. Met dank aan de vele loopscholing liep ik lichtvoetig over het mulle zand en al snel was ik Jan H voorbij. In het bos schakelde ik terug naar een verantwoorder tempo, de grootste meute lag nu achter me en ik probeerde een leuk groepje te vinden. Dat lukte, ik haakte aan bij een loper in een paars singlet dat me vaag bekend voorkwam. Iets verder weg liep Eric, maar ik besloot dat ik die misschien later wel zou tegenkomen of niet.
Dat was al zo aan het eind van de eerste ronde. Net voor we het zand opliepen, kwam ik naast Eric. Ik verwachtte dat hij zou aanhaken, maar dat gebeurde niet, blijkbaar ging ik vrij hard en dat klopte want het eerste rondje ging in ongeveer 12.40. Het zand is altijd zwaar, maar ging me deze keer redelijk goed af, zo liet ik ook de meneer in het paarse singlet achter me. Dat gaf me wel een dilemma, ik had nu niemand meer voor me om me op te richten, terwijl ik achter me diverse atleten voelde aankomen die mij wel een mooie haas vonden. Uit ervaring weet ik dat ik liever af en toe zelf wat mensen inhaal dan steeds zelfs ingehaald te worden. Eén van de eerste lopers die voorbij kwam was Hans, een lid van de wedstrijdgroep van AV Pijnenburg. Dat gaf wel moraal, blijkbaar was ik door mijn goede start echt voorin terecht gekomen. Ik wist even aan te haken, maar langzaam liep hij een stukje weg. Toen kwam Bart voorbij. Vorig jaar liep Bart in de C-groep iedereen op grote afstand en hij maakte dus terecht de overstap naar de wedstrijdgroep. Ik haakte aan bij Bart en samen wisten we Hans weer te achterhalen. Bij de tweede passage over het zand gingen we Hans weer voorbij. Bart deed het wel iets sneller, maar er ontstond een treintje tussen Bart en mij, zodat het contact niet helemaal verloren ging. Ik verwachtte wel dat Hans in het bos weer langszij zou komen. Het tweede rondje (iets korter) ging in 12.10. Ik zat in een mooie groep.
Ons groepje groeide uit tot een stuk of 10 lopers, maar Hans kwam niet meer voorbij. Bij de laatste keer over de heuvels liepen we achterop een paar flinke groepen achterblijvers. Al zigzaggend en af en toe roepend konden we ze passeren en bij de laatste keer over het zand was het ieder voor zich. Ik sprintte heuvelop nog een paar mannen voorbij en werd op de streep ineens geklopt door de man met het paarse singlet. Mijn zelfgeklokte eindtijd was 37.45 (geklokt vanaf het passeren van de start) Met een laatste (langere) ronde van 12.49. De officiële tijd was 37.52 en de man in het paarse singlet zal wel Huub Stammes geweest zijn, die ken ik van de Baanwedstrijd in mei. Een prachtige eindtijd en nog mooi vlak gelopen ook.
Een kleine 8 minuten later kwam Leon over de finish. Hij had zijn eerste westrijd sinds jaren heel mooi vlak in 45.28 volbracht met drie rondjes van 15 minuten. Heel knap zeker als je bedenkt dat hij tot vorige week al een tijd niet langer dan een kilometer of 5 liep.
De Sylvestercross wordt uiteraard door vele andere bezocht en daar zitten ook bloggers bij. Via google kwam ik dit filmpje tegen. Dat geeft een mooie impressie.
Het is gemaakt door Barbara.
Abonneren op:
Posts (Atom)