Gistermiddag genoten van het mooie weer en even een klein rondje gelopen door het bos over de Stulp. De afspraak was 20 tot 30 minuten over een zachte ondergrond in een heel rustig tempo om te kijken hoe mijn knie zou reageren. Omdat het prachtig weer was ging ik samen met mijn vrouw. Zij zou wandelen terwijl ik 20 minuten zou lopen en vervolgens omdraaien om haar tegemoet te lopen. We waren de niet de enigen in het bos. Veel mensen trokken er op uit op deze misschien wel laatste mooie dag van dit seizoen. Ik moest er een beetje tussendoor slalommen, maar dat ging prima tot ik langs een groepje met wat loslopende honden kwam. Eén van die honden raakte namelijk erg enthousiast van een hardloper en begon mee te rennen en voor mijn voeten te lopen. Hij werd gelukkig snel tot de orde geroepen. Na 20 minuten draaide ik om en na 27:30 was ik terug bij mijn vrouw.
Samen liepen we terug naar de fietsen en keken nog een tijdje uit over het Pluismeer, een prachtig uitzicht. We zagen een aantal buizerds, maar ook een paar mensen die duidelijk over het hek het kwetsbare gebied in waren gelopen. Onbegrijpelijk hoe bot sommigen kunnen zijn. Op de terugweg werd onze aandacht getrokken door iemand die een foto van de bodem maakte. Er bleek een heel klein ringslangetje (20 cm) over het pad te kruipen.
Samen liepen we terug naar de fietsen en keken nog een tijdje uit over het Pluismeer, een prachtig uitzicht. We zagen een aantal buizerds, maar ook een paar mensen die duidelijk over het hek het kwetsbare gebied in waren gelopen. Onbegrijpelijk hoe bot sommigen kunnen zijn. Op de terugweg werd onze aandacht getrokken door iemand die een foto van de bodem maakte. Er bleek een heel klein ringslangetje (20 cm) over het pad te kruipen.
Het lopen ging (natuurlijk) prima. Het was afwachten hoe mijn knie een dag later zou voelen. Nu, na een nachtje slapen, voel ik nog steeds geen reactie. Het lijkt er op dat deze test geslaagd is.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten