Afgelopen zondag was ik ook in Rotterdam. Deze keer niet om zelf te lopen, want een marathon vind ik toch echt een beetje te ver. Ik was er als supporter en fotograaf omdat er drie leden van de wedstrijdgroep zouden meedoen (Theo, Titus en Stef), twee RABO-collegae (Henk en Elebert) en twee ex-collegae, die onderling zouden strijden (Peter en Paul). Het leek me leuk om dit eens van dichtbij te bekijken en het beloofde ook nog prachtig weer te worden.
Vooraf had ik voor mezelf een route bedacht zodat ik de lopers een aantal keer zou zien. Het hielp dat ik wist dat de verwachte eindtijd van deze 7 zou liggen tussen 2:45 en iets boven de 3:30. Mijn eerste stop was bij station Lombardijen. Daarna terug (met de trein) naar Blaak en dan te voet richting Kralingse Bos naar een plek waar ik in de middenberm de lopers heen en terug zou kunnen zien lopen.
Bij Lombardijen was Elebert goed te ontdekken en Peter ook. Daarna was het één grote massa en had ik het geluk dat Henk mij zag. Van Stef dacht ik nog een glimp op te vangen en de rest heb ik niet gezien.
Mijn tweede punt was rond 29,5 kilometer. Uiteraard kwam Elebert weer als eerst voorbij. Daarna een groepje met Peter en Paul, waarbij ik Paul niet goed voor de lens kreeg. Ik had de indruk dat Paul het moeilijk had en dat bleek ook, want hij stapte later uit.
Toen ik even later Henk fotografeerde bleek Titus exact naast hem te lopen. Ondestaande foto is dus een toevalstreffer.
Zij liepen keurig in het kielzog van de pacer van 3:30 en het zag er goed uit. Voor Theo lag dat anders. Want hij had het zwaar en moest even wandelen. Omdat er nog ruim 12 kilometer moesten volgen vreesde ik dat hij zou uitstappen. Stef moet ergens tussen de groep met Peter en de groep met Henk gelopen hebben.
Ondertussen waren de toppers me alweer gepasseerd en nu volgden Elebert, Peter, Henk en Titus in dezelfde volgorde. Stef heb ik weer gemist, Paul was uitgestapt en van Theo had ik dat verwacht, maar op karakter heeft hij de finish toch gehaald en binnen 4 uur. Verrassend was het dat ik ook Rob uit de recreanten-D voorbij zag komen, nog voor de pacer van 3:45. En terwijl ik met mijn camera in de aanslag die meute lopers voorbij zag komen dook er in eens een bekend gezicht op die mij ook herkende, maar ik had de naam niet zosnel paraat, volgens mij was het Hero, maar reageerde ik te laat om hem op de foto vast te leggen.
Ik heb nog even gewacht tot ook de pacer van 3:45 voorbij kwam en besloot toen maar naar huis te gaan. De lopers die nu voorbij kwamen liepen over het algemeen nog goed, hoewel de vermoeidheid natuurlijk zichtbaar was. Maar er waren nog steeds lopers op weg naar het Bos, die moesten dus nog meer dan 12 kilometer.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten