Het is op dit moment prachtig in de bossen rond Soest. En als je niet op het midden van de dag gaat ook heerlijk loopweer. Het is dus geen straf als je rondje wat langer is dan geplanned. Afgelopen donderdag wilde ik het na de wedstrijd van dinsdag eigenlijk iets rustiger aandoen, maar we waren maar met z'n zessen en niet de langzaamste lopers van de groep. Gerrit had een mooie route in z'n hoofd voor de fartlek door het bos, waarbij we uiteindelijk ook het Pluismeer zouden aandoen:
Via allerlei kleine paadjes over hellinkjes kwamen we daar uiteindelijk na ruim 12 kilometer. Uiteindelijk stond er 17,5 kilometer op de teller toen we terug waren. Inclusief plaspauze en een paar keer oponthoud waren we na 1 uur 41 minuten weer terug. Pittig dus.
Zondag deed ik het rustigeraan. Mijn hartslag bleef rond 130 en ik had een par flesjes water mee. Ik wilde wel wat langer dan normaal, dwz meer dan 15 kilometer. Eerst maar eens richting de Zwarte weg, dan kon ik daarna wel zien wat ik daar achteraan zou plakken. Onderweg zag ik weer wat grafheuvels bij Lage Vuursche. Weer terug bij Lage Vuursche bedacht ik dat ik een deel van de route van donderdag wilde volgen, langs Venwoude naar de Vuurschesteeg en dan de Biltseweg over naar de golfbaan. Maar ergens bij Venwoude pakte ik een verkeerd bospad en even later stond ik voor een (drooggevallen) sloot, met een weg aan de andere kant. Ik volgde de sloot een tijd via een smal paadje (?) tot dat niet verder kon. Dus stak ik het slootje over. De weg had ik ondertussen herkend als de Embrachementsweg. Niet helemaal de weg die ik bedoelde, maar ik had geen zin in terug gaan. Het werd dus een iets andere route, maar toch bijna 16 kilometer.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten