Terug op mijn blog, terug van vakantie en terug van een blessure, tenminste daar lijkt het op. Mijn vorige bericht is al enkele weken oud. Ik was op vakantie in Oostenrijk en heb daar wel een paar mooie wandelingen gemaakt, maar niet gerend. Vlak voor mijn vakantie gingen mijn knieklachten maar niet over. Maar de oorzaak konden we niet vinden. Ik heb voor mijn vakantie nog een keer meegtrained met de groep. Het programma wel wat aangepast, want ik trainde ondertussen 2 maanden op een veel lager niveau. Het werd 10 x 200 meter met een steigerung. Of het de warmte of het gebrek aan vorm was, ik vond het zwaar zat. Maar bij mijn bezoek de volgende dag aan de fysio had ik geen reactie. De spierkracht waas in beide benen toegenomen, met nog steeds een verschil tussen links en rechts.
Een dag later was ik bij de manueel therapeut. Hij constateerde ook een instabiliteit met name in mijn rechterbeen. Mijn rug was wel in orde, die zat hoogstens een beetje vast. Omdat hij ook atletiektrainer is, bood hij aan om na mijn vakantie een keer op de atletiekbaan naar mijn looptechniek te kijken. Wie weet kon dat nog aanknopingspunten leveren. De laatste dagen voor vertrek naar Oostenrijk voelde ik bij het trap-op lopen nog steeds af en toe mijn knie. Maar in Oostenrijk had ik nergens last van bij het wandelen en slechts een paar keer in de eerste week een klein beetje op de trap in onze vakantiewoning.
Deze week was ik maandag weer bij de fysio en gingen we verder met onze oefeningen, met de nadruk op stabiliteit. Ik had wel speirpijn van de squads met een stan g met gewichten op mijn rug en op dinsdag voelde ik af en toe toch weer iets in mijn knie. Dinsdagavond trainde ik met de groep mee op de baan: 6 x 150 meter gevolgd door 3 x 1000 meter. Dat ging best lekker. De 1000-tjes gingen vrij makkelijk net onder 4 minuten. Het leverde wel spierpijn op op woensdafg en donderdag.
Op donderdag had ik de afspraak met de fysio op de atletiekbaan. We liepen een paar rondjes waarbij hij op mijn techniek lette. De conclusie was dat er geen grote afwijkingen zijn, maar een paar kleine dingetjes. Ik loop goed rechtop, maar ik zou mijn knieën meer moeten heffen, daardoor schop ikmijn voeten wellicht ook wat meer vooruit en krijg ik meer strek-fase in mijn loopbeweging. Dat mijn pas daardoor wat langer wordt is niet erg. Mogelijk loop ik iets te veel met gebogen benen doordat ik dit seizoen heb geprobeerd mijn paslengte te verkorten. Verder deden we nog wat techniekoefeningen. Vooral bij de loopsprongen kon hij goed zien dat ik vooral mijn rechterknie naar binnen laat zakken als ik daarop land of als ik daarmee afzet. Daar moet ik gericht aan oefenen.
Net voordat een enorme bui losbarstte waren we klaar. Ik bleef bij het clubhuis en sloot om 7 uur aan bij de groep voor een training in het bos. 2 x 3000 meter op 85-90%. Het tempo waarmee ik het eerste rondje begon lag te hoog, mijn hartfrequentie schoot naar boven 95%. Ik wist het nog redelijk uit te lopen, maar nam me voor de tweede rustiger te doen. We begonnen inderdaad rustiger, maar halverwege zat ik toch weer op 95% en besloot ik het nog iets rustiger te gaan doen. Het viel niet mee, maar dat is ook logisch als je drie maanden rustig aan doet. Ik zal mijn tempo's in traingen voorlopig nog wat lager moeten houden. Maar ik lijk op de weg terug, want ook vandaag heb ik nog geen klachten aan mijn knie.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten