Niet schrikken. Die kop klinkt ernstiger dan het is. Na de halve marathon van Eindhoven was ik een beetje stijf en had ik wat blauwe teennagels, maar niets om ongerust over te zijn. Dinsdag heb ik dan ook gewoon getrained, maar in plaats van 3 x 5 x 400 deed ik 2 x 5 x 400. Toen vond ik het wel mooi geweest, net als de mannen die de halve Bosmarathon gelopen hadden.
Ik was wel moe en dat werd woensdag alleen maar erger. Bovendien begon mijn keel zeer te doen en ging mijn neus dicht zitten. Kortom een stevige verkoudheid diende zich aan. Mogelijk heb ik die opgelopen toen ik op Leon stond te wachten, ondanks dat ik me zelf wel had omgekleed en droge en warme kleren had aangetrokken.
Wegens een activiteit van mijn werk liet ik de donderdagtraining schieten, maar ik voelde me ook zo verkouden dat ik er helemaal geen zin in had. In plaats daarvan ging ik met mijn oudste zoon naar Amersfoort. Hij voor een nieuwe winterjas en ik voor een paar nieuwe runningschoenen bij Runnersworld Amersfoort. Na wat passen en meten en heen-en-weer rennen in de zaak werden het de Mizuno Wave Rider 14.
Ook dit weekend voelde ik me nog niet lekker en heb ik alleen met twee wandelingen van het mooie weer genoten. Ondertussen begin ik me weer wat beter te voelen, maar morgen heb ik een verjaardag in de familie. Donderdag maar weer gaan trainen, op mijn nieuwe schoenen.
In de twee weken voor Eindhoven speelde mijn knie regelmatig weer op, vooral bij het traplopen. Omdat ik toen juist de omvang van de trainingen aan het verminderen was, geloofde ik niet dat het met mijn hardloopactiviteiten te maken had en heb ik gewoon door getrained. Het vreemde is dat ik er na Eindhoven alweer een hele week geen last van heb.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten