Het koude, natte en donkere deel van het loopseizoen is weer begonnen. Daar horen seizoenstradities bij. Twee weken geleden liep bij de bananenrace nog in mijn korte broek, maar dat was een wedstrijd. Twee dagen later had deed ik zelfs even mijn handschoenen aan bij het begin van de training. In het daarop volgende weekend sloeg een verkoudheidje toe. Dat schijnt er ook bij te horen in deze tijd van het jaar. Dan is het altijd weer de vraag denk ik dat het beter wordt als ik ga trainen of juist niet. Deze keer sloeg ik een training over.
Het is ook gebruikelijk dat Wim in deze tijd van het jaar wat trainingen op het programma zet waarin we een (groeiend) aantal keer heuvelop mogen lopen. Dat kan op de Kolonieweg of op de Dalweg. De naam van die weg is alleen juist als je de goede kant op loopt. Vorige week donderdag was het weer de eerste keer en bleef het beperkt tot 5 maal de Dalweg, omhoog dus.
En dan heb je nog de typische najaarsstormen. Afgelopen zondag was het weer raak. Om het noodlot niet te tarten besloot ik om niet het bos in te gaan. Ik liep eerst naar de Wieksloterweg (daar kwam ik Theo tegen op de mountainbike), vervolgens via de Biltseweg terug naar Soest en dan via de Beckeringstraat naar de Dalweg (alweer). Nu met de wind in de rug omhoog. Die wind had ik vervolgens flink tegen toen ik dwars over de Eng ging en via de Nieuweweg en de Dalweg naar de Koningsweg. Omdat ik het een beetje kort vond deed ik er nog een rondje Hofstedering achteraan. Samen 12,5 kilometer. Het tempo was laag, ik denk dat mijn verkoudheid nog een rol speelt.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten