2014 is al weer afgelopen, Het was een bijzonder succesvol hardloopjaar. dat ik in stijl heb afgesloten met een paar lekkere trainingen inclusief een gezellig duurloopje met Derk en natuurlijk de traditionele deelname aan de
Sylvestercross. Natuurlijk weer met Kees, Derk en collega Leon. Tanneke stond ons weer aan te moedigen terwijl we met 1700 tegelijk het bos in gingen. De organisatie had de eerste ronde iets langer gemaakt, met een extra stukje over het zand, zodat de meute wat meer uit elkaar gerekt zou zijn als we de smallere bospaden op zouden gaan.
Omdat ik drie dagen later alweer mee wilde doen met de FlorijnWinterloop mocht het deze keer rustig aan, dat gold ook voor Kees, die wegens blessure herstel maar één rondje rustig aan zou doen. ik zou samen met hem lopen en daarna wel zien. Leon startte samen met ons, wie weet zou ik daarna met hem verder lopen, Wij stonden al niet vooraan, Derk stond samen met wat vrienden nog verder naar achter.
Rechts zie je Kees, Leon en mij net na de start.
Een paar minuten laten komen Derk en Koen voorbij.
Het plan was dat Kees in ik rond 5,30 per kilometer zouden lopen, het werd uiteindelijk iets sneller, op lopend van 5:15 naar 5:05. Leon liep de eerste twee kilometers vlak achter ons, maar toen Kees rechtsaf naar de finish ging keek ik achterom en zag Leon nergens meer Tanneke die daar toevallig langs de kant stond riep dat ik maar door moest lopen, dat besloot ik dus maar te doen. Langzaam ging het tempo omhoog, van 4:40, via 4:30 naar 4:15. Ik kwam in een keurige 42:13 (netto) nog fris over de finish.
Filmpjes van onze prestaties vind je door hieronder :
Kees
Derk
Richard
Officiële uitslag:
| 10553 | Leon Oud | Amstelveen | Prestatieloop 9,0 km | 47:14 |  |
Drie dagen later was de Florijnwinterloop in Woudenberg. De voorgaande drie keer had ik hier met plezier aan meegedaan, Het is evenement van een prettige omvang, niet al te veel gedrag en oponthoud, maar wel voldoende deelnemers dat je niet alleen over het parcours gaat. Vorinschrijven is niet nodig, zodat je op de dag zelf kunt beslissen of de weersomstandigheden goed genoeg zijn en het is niet ver weg. Bij de vv Woudenberg trof ik ook Bas, Theo en Edgar. Vriend Peter en mijn zwager Daniël lieten om uiteenlopende redenen op het laatste moment verstek gaan.
Vorig jaar liep ik 1:09. Eigenlijk zou ik daar wel onder moeten kunnen komen, Maar ik moest niet te hard van stapel lopen. Dus wilde ik ik 4:20 per kilometer aan houden. Bij het inlopen viel op dat er best een stevig windje stond dat we het eerste deel tegen zouden hebben. Zorgen voor een goede groep leek me handig. Gezien de lichte miezer en verwachting van meer regen koos ik voor een korte tight en een shirt met korte mouwen en daaroverheen een lang shirt. Verder deed ik voor de start toch mijn handschoenen aan, Die kon ik altijd onderweg weer in mijn broek stoppen. Met mijn Kinvara's aan mijn voeten was ik er helemaal klaar voor.
We zochten met z'n vieren een plekje redelijk vooraan bij de start, Dicht tussen de andere lopers hielden we het wel even warm. Direct na de start ging ik op zoek naar een goede groep en in mijn kielzog liepen steeds Bas en Theo.
Precies op het punt dat we de Meent opdraaiden sloot ik aan bij een mooie grote groep en we wisten ons een beetje in het midden te nestelen. Het tempo lag met 4:05 wat hoger dan 4:20, maar het voelde prima aan en de groep laten gaan om de rest in mijn eentje te moeten doen leek me een slecht plan. Zo kwam het dat ik ook de volgende kilometers door bleef lopen met kilometertijden tussen 3:59 en 4:09 en na 6 kilometer had ik al een voorsprong van ruim anderhalve minuut op mijn schema. Het groepje was wat uitgedund en rond de waterpost nam een loper met een geel singlet de kop over en leek iets te versnellen, ik haakte aan samen en even later ook een loper met een blauw singlet. Bas liep op ca 20 meter en Theo zag ik nog iets verder daar achter.We liepen nu langs de provinciale weg, soms met z'n drieën, soms met twee en loper er iets voor of er achter, Dat bleef ook zo op de Waterlooweg en het tempo bleef steeds rond 4:05 tot de scherpe bocht bij 11 kilometer. De loper in blauw singlet had afgehaakt en de loper in geel liet mij het kop werk tegen de wind in doen. Langzaam liepen we nog in op een paar anderen, maar ook ons tempo begon wat te schommelen en zakte naar 4:09 en 4:12. Toch kwamen Bas of Theo niet meer aanhaken, blijkbaar had iedereen het lastig op dit stuk.
Met nog zo'n 2,5 kilometer te gaan kwam er toch nog een duo voorbij dat iets harder liep, De loper in geel haakte aan, voor mij ging dit te hard en ik had het even moeilijk. Een stukje verder kwam een loper voorbij die ik eerder had ingehaald, in zijn kielzog kon ik nog een kilometertje tegen de wind mee, Toen we weer aan leken te sluiten bij de loper in geel en een ander ging het tempo weer wat omhoog en moest ik er af en laatste kilometer alleen verder, Gelukkig had ik de wind nu achter, zodat het tempo toch weer richting de 4:05 kon. Eenmaal om de laatste bocht zag ik dat ik in 1:06 zou eindigen en kon er nog een beetje extra snelheid uitpersen.
Bas kwam 30 seconden later over de streep en Theo zat daar nog 10 seconden achter. Alle drie waren we terecht heel tevreden over onze tijd onder de 1:07 en de manier waarop we hadden gelopen. Zo'n wedstrijd geeft uiteraard een kick, maar ik voelde me na de race ook nog relatief fris, maar had niet het gevoel dat ik ergens iets had laten liggen.
Vanmorgen zag ik dat er toch nog vrij veel sneeuw lag en omdat het gevroren had, maakte ik me wat zorgen over de toestand van het parcours in het bos bij Baarn. Mijn vrees was terecht, want in de loop van de ochtend verscheen het bericht dat de wedstrijd helaas was afgelast. Jammer, maar veiligheid staat voor op. Ik had weinig zin in een kans op blauwe plekken of verzwikte enkels. Ik besloot voor mezelf een rondje te lopen en kon zo mooi mijn nieuwe schoenen proberen. Het eerste stuk, tot het ecoduct, was goed begaanbaar, Daarna werd het een stuk slechter. Afentoe kon ik nog een onverhard parallel pad nemen, maar vaak was het glibberen. Ook op het stukje Sylvestrcross parcours dat ik nog meepakte was het niet beter.
