Afgelopen woensdag liepen we in het bos, een aantal 2oo metertjes, gevolgd door 3 maal 1000 meter. Een pittig parkoersje met veel bochtjes, wat mul zand en een klimmetje. Dat klimmetje voelde ik in mijn linkerbeen. Daar moet ik nog voorzichtig mee zijn. Toch ging het lekker. De eerste ging in 4.30, daarna gingen we echt los, met 3.59 en 3.53. Dat waren mooie opstekers voor de clubkampioenschappen.
Die clubkampioenschappen stonden zaterdag op het programma, 3 kilometer op de baan. Vorig jaar was onze groep erg succesvol, maar nu was vooraf de animo niet erg groot. Zondag stond er een lange duurloop op het programma, maar clubwedstrijden zijn altijd gezellig. Bij de inschrijving was ik de eerste van onze groep. Even later kwam Erik aanlopen en nog iets later Fokko. Samen met twee deelnemers uit de andere D-groep mochten we de medailles verdelen. We gingen van start samen met de dames, wedstrijdatleten en de C-groepen, ruim 60 mensen.
Vanaf de start ging het hard. Ik liep aan de buitenkant en zag geen mogelijkheid naar binnen te komen, dus hield ik even in om achteraan de grote kopgroep weer aan te sluiten. Ik had geen zin om meters te veel te lopen. Ik had ook geen zin om te hard te gaan. De eerste 200 meter ging binnen de 46 seconden, dat vond ik te veel, dus liet ik de kopgroep gaan, ondanks dat daarin Erik en een aantal C-lopers liepen. Wellicht zou ik ze nog weer tegenkomen en anders in ieder geval niet mezelf. Een mooi vlak schema wilde ik lopen, liefst zo rond de 48 seconden per 200 meter. Ik was dan ook erg tevreden toen ik mijn tempo kon consolideren rond de 47,5. Na 2 rondjes sloot ik weer aan bij Erik en ik ging er voorbij, in de veronderstelling dat hij mij zou volgen.
Langzamerhand pikte ik ook wat andere afvallers uit de kop op. Zo'n 25 meter voor mij liep Christiaan. Ik verloor niet meer op hem, maar kwam ook niet echt dichterbij. André, die langs de kant stond te coachen riep dat ik Erik had gelost. Dat was een verrassing. Na 2000 meter zakte mijn tempo een beetje, maar de laatste ronde herpakte ik me. Christiaan gooide er nog een sprintje uit om Dirk te verslaan en verdween daarmee buiten mijn bereik, maar Erik kon me niet meer achterhalen. Ik eindigde net onder de 12 minuten. Een nieuwe PR, dus ik was al dik tevreden. De gouden medaille was leuk voor thuis. Fokko werd derde en maakte het succes van onze groep compleet. Helaas waren Rogér, Christiaan en Dirk ons weer te snel afgeweest.
Voor zondag stond een duurloop van 21 kilometer op het programma. Cora had een mooie route bedacht: Langs Lage Vuursche, achter Maartensdijk langs en dan weer terug. Met z'n tienen en twee jonge moutainbikers legden we het af in een rustig tempo. Het bleek uiteindelijk bijna 23 kilometer. Twee-en-een-half uur later waren we weer terug, inclusief de nodige drink-pauzes, met recht een duur training. Maar ook deze heb ik weer goed doorstaan. Deze week ga ik me echt inschrijven voor de Halve van Amsterdam!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten