Eindelijk weer een wedstrijdje.

Vandaag was de tweede wedstrijd van de BAV-Wintercup. De eerste in november had ik laten schieten en dat betekende dat ik meer dan een maand geen wedstrijdje had gelopen. Ik begon zo waar ontwenningsverschijnselen te vertonen. Maar vandaag kon ik wel mee doen en dat was een mooi alternatief voor de training die ik gister moest missen.

Het was wel frisjes. Ik denk dat de temperatuur aan de start niet veel meer dan een 1 of 2 graden boven nul bedroeg, maar het zonnetje scheen en er stond niet al te veel wind. Bij de inschrijving trof ik Elly en Peter met Sietske die vandaag 3 rondjes zou lopen (zo'n 7,5 kilometer). Van de overige trainingsgroepen van Pijnenburg liepen er ook nog diverse atleten mee.

Natuurlijk wilde ik vandaag wel eens zien of dat PR van oktober (in Zuidlaren) een incident was of dat ik weer in staat zou zijn daar in de buurt te lopen. De Wintercup heeft tenslotte een snel parcours. Samen met Peter bemachtigde ik een starplekje vooraan. Da's altijd makkelijk bij het ingaan van het bos, want daar wordt het (na het rondje over het grasveld) een beetje dringen. Van de voorgaande keren had nog vaste punten om te timen: direct bij het ingaan van de eerste ronde in het bos, net voor het keerpunt, bij de bocht naar het weiland, bij de bocht na het weiland, bij het 1000 meter punt en bij het 500 meter punt. Het tempo volde goed en aan de gemeten tijden had ik de indruk dat we ook aardig snel gingen. We, want Peter liep net voor me en bleef de hele wedstrijd een mooi richtpunt.

foto van de site van BAV-Baarn.

We haalden een jongere man in een hemdje in die naar een toeschouwer riep dat het slecht ging en prompt een enorme tempoversnelling plaatste. Peter ging iets langer met hem mee en liep elke ronde een klein stukje verder uit, maar aan mijn tussentijden zag ik dat ik wel een beetje, maar niet heel veel langzamer liep (ca 20 seconden op een rondje van 2300 meter). In de derde rnde werd ik bijgehaald door een meneer met lang haar. Ik wist aan te pikken en we kwamen weer een beetje dichterbij Peter. Toen we een achterblijver inhaalden, nam ik de kop weer over van deze meneer. Hij bleef vlak achter me en ik verwachtte dat hij in de laatste kilometer nog een eindsprintje zou hebben. Op 500 meter voor het einde versnelde ik nog een beetje en hij moets lossen. Mijn laatste 500 meter ging onder de 2 minuten en ik kwam over de streep in 41.57. Daar was ik heel blij mee, want het was weer onder de 42 minuten. Peter was 11 seconden sneller.

Er staat ook nog een verslag van Peter op de website van de D-groep.