Heel gebleven

Over de tijden van de BAV Wintercup 2010 - 2011 moet ik maar niet te lang nadenken. Het was uiteindelijk al een enorme meevaller dat ik aan de start stond van de derde en laatste wedstrijd nadat ik bij de tweede wedstrijd moest uitvallen met een hamstring blessure. Ik had mezelf dan ook voorgenomen dat de ambitie deze keer uitlopen zou zijn. De tijd was niet belangrijk. De warming-up was niet optimaal door een erg lange rij bij de toiletten en dan was ik ook mijn startnummerband vergeten, dus volgde gepruts met speldjes.

In het eerste rondje volgde ik op een kleine afstand een groepje met Martin en Edgar. Berend zat ergens achter mij zodat we dus de omgekeerde volgorde hadden. In het tweede rondje werd het gat naar Edgar ongeveer verdubbeld. Martin liep verder uit. Ik had het idee dat redelijk ontspannen liep en dat was wat het publiek me ook toeriep, maar bij het ingaan van de derde ronde werd het kiezen, doorbijten en een beetje forceren, of ontspannen maar dan het tempo wat lager. Mentaal kon ik doorbijten niet opbrengen, dus verdween Edgar uit het zicht en werd ik door een aantal lopers ingehaald. In het vierde rondje kon ik toch het tempo weer een beetje verhogen, maar 44 rond is natuurlijk geen beste tijd.

Na afloop kon ik nog wel Roberto een hand geven. Hij was (uiteraard) ver voor mij gefinisht, maar stond nog op zijn vriendin te wachten.

Update: op www.siebesite.nl staan altijd mooie foto's: