Clubkampioenschappen Cross 2011

Na een periode met alleen maar trainingen komen er nu veel wedstrijden. Gister begon de serie met de clubkampioenschappen cross. Ik moest al vroeg op om te assisteren bij de tijdwaarneming. Om 8 uur begonnen we met de opbouw. Ondanks een probleem met één van de detetielussen konden we gelukkig de finish van de eerste categorieën goed waarnemen. Het was flink koud dus nam ik wel even de tijd om weer warm te worden en warm te lopen voor de start van mijn serie om 10 uur. Na het warmlopen besloot ik alleen een wedstrijd shirt te dragen. Dat leek me warm genoeg.

In de categorie waarin ik uitkom (mannen 45+) is er op papier te veel tegenstand om voor een medaille te kunnen gaan. Maar door wintersport en voorbereidingen voor marathons lieten veel snellere atleten de wedstrijd schieten. Bij het inlopen dook wel ineens Titus op zodat we met z'n vieren de prijzen moesten verdelen. Jos is normaal gesproken sneller. Berend, Titus en ik ontlopen elkaar niet veel. Veel zou afhangen van de vorm van de dag. Ik wist wel dat ik het tegen beide zou moeten afleggen als ze in de laatste ronde nog bij of voor me zouden lopen. Maar aan een snelle start kleven ook grote risico's. Ik ging dus wel snel, maar niet te van start. Zorgen dat ik in een goed ritme zou komen was de bedoeling. Dus liet ik de eerste drie met Jos gaan. Ik was wel direct los van de groep. Dat zou dus een eenzame race worden tenzij er nog mensen zouden aansluiten.

Na 500 meter ontdekte ik dat ik weer op het verkeerde knopje van mijn Garmin had gedrukt. De start ontbreekt dus op mijn overzicht. Ondertussen zag ik dat Martin op zo'n 40 meter van mij liep en de groep daarachter viel verder uit elkaar. De eerste kilometer ging in 4:12 en ik had mijn ritme gevonden. Het was weer een zwaar parcours. De ene helft was wel een stukje sneller dan de andere. De tweede kilometer was wat sneller met 4:07. Vooraf had ik gehoopt om tussen 4:15 en 4:20 te lopen. Dit ging dus iets sneller. Over mijn schouder zag ik nog steeds Martin, die niet dichterbij kwam, maar daarachter liep ook nog Titus. Ik hield er rekening mee dat Titus meer inhoud had door zijn marathon training. Daar kon ik het nog wel eens moeilijk mee krijgen.

Dat klopte want in de derde ronde werd Martin ingehaald door Titus die nu een stukje dichterbij was gekomen. Ik besloot dat ik het hem moeilijk zou maken. Ondanks dat ik moe begon te worden, lukte het voor mijn gevoel om nog een redelijk tempo te houden, maar het werd wel iets langzamer. Bij het ingaan van de laatste ronde was de voorsprong nog zo'n 40 meter. Met nog een kilometer had hij me nog niet ingehaald, dus het werd alles of niets. Volgens mijn Garmin liep ik de laatste 750 meter onder 4 min per kilometer en dat was genoeg om hem net voor te blijven, met 4 seconden verschil. Over de finish waren we beide blij met de bomen om even uit te hijgen. Het was een mooie race en een lekker gevoel dat ik en race met een hoog tempo met een acceptabel verval had kunnen uitlopen. En thuis kon ik trots een oorkonde voor de tweede plaats (vierde overall) tonen.