Pas op het allerlaatste moment besloot ik om toch mee te doen met de Halve van Hoogland. Na de training van dinsdag was mijn achillespees op woensdag toch weer gevoelig. Maar na de training van donderdag had ik nergens last van. In beide trainingen had ik het rustig aangedaan en ongeveer het gehoopte halve-marathon tempo gelopen.
Door het gedoe met die achillespees had ik in de laatste twee weken wat minder getraind. De lange duurloop van ruim 20 kilometer had ik niet gedaan, ik was dus vooral benieuwd hoe mijn duurvermogen was. De start was om 12:30 het was heerlijk weer, wellicht een beetje warm om te lopen. Dus ik besloot om lekker op de fiets te gaan. Een tochtje van ruim 10 km door de polder, heen met wind achter. Nadat ik mijn startnummer had gehaald en wat bekenden had begroet liep ik een ruim rondje in. Dat voelde al goed. Toen werd het tijd voor de start, daar was het een beetje dringen. Het zijn geen hele brede paden, dus in het begin moest ik af en toe wat inhouden en proberen om me niet te laten verleiden tot tussensprintjes, want dat is smijten met je krachten. Na een kilometertje onstonden er wat groepjes en vanaf daar was ik continue bezig met beslissen of ik in dit groepje wilde blijven hangen of dat ik met iemand mee zou lopen die iets sneller voorbij kwam. En op stukken met wind tegen wilde ik niet te veel op kop lopen.
Ondertussen hield ik mijn Garmin in het oog. De snelheid moest zo rond 4:30 per kilometer liggen zodat ik rond 1:35 uit zou komen. Dat ging 10 kilometer heel goed. De tijden schommelden tussen 4:20 en 4:29. Daarna kwam er één van 4:33 en weer drie tussen 4:21 en 4:27. Ondertussen liep ik haasje over met nog twee anderen. Op een stuk pal tegen de wind in kwam een vierde loper begeleid door een fietser voorbij. We haakten even aan, mijn twee companen lieten een gaatje vallen en ik versnelde iets om toch achter deze meneer te kunnen blijven lopen. Dat was waarschijnlijk ene vergissing. Die kleine versnelling en zijn net iets te hoge tempo moest ik verderop flink terug betalen en ik moest lossen. Van mijn medelopers bleef er nog één in het zicht. Maar mijn kilometer tijden stegen tussen 17 en 19 naar 4:40 tot 4:45. Met nog twee kilometer ter gaan waren we wel weer uit de wind en kreeg ik het tempo toch weer wat omhoog. Met nog een kilometer te gaan passeerde ik toch nog één van mijn oorspronkelijke groepsgenoten en ik finishte in 1:35:23. Voor een PR had ik in de laatste 5 kilometer nog een versnelling in huis moeten hebben, maar het verval is redelijk binnen de perken gebleven.
Clubgenoot Selina stond weer op het podium met een indrukwekkende 1:29:20.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten