Maar langzaamaan zit er toch verbetering in. Na de Bosmarathon hadden we op dinsdag een presentatie over looptechniek. Veel herkenning: landen en afzetten onder je lichaamszwaartepunt, lopen met je heupen vooruit (lang maken), hakken optrekken van het zwaaibeen zodat de knie snel naar voren kan. In de trainingen daarna heb ik geprobeerd hier nog wat bewuster mee bezig te zijn. Op de donderdagtraining liepen we 3 x 15 minuten met een mooi rondje om Soest. Alleen de Jachthuislaan was erg donker.
Ik liep samen met Petra en we hielden een redelijk strak tempo goed vol. In het weekend liep ik niet de Maliebaanloop, maar zelf een rondje door het bos.
De daaropvolgende baantraining bestond uit 15 x 200. Een beetje bij toeval kwam ik in een groepje met Titus, Erwin en Jos. Normaliter lopen die iets te hard, ik liep de 200-jes ook iets langzamer, maar in iedere rust sloot ik weer aan. Het gevolg was dat mijn 200-jes naar onder de 40 seconden zakten (tot 37 seconden). Dat kwam ook door de nadruk die ik legde op de techniek, vooral de knie-inzet zorgde automatisch voor een wat hogere snelheid. Maar ik wist het tot het einde te volbrengen.
Op donderdag liepen we twee series van 2-4-6-4-2 minuten. En weer lag het tempo vrij hoog. Wim bleef continu de route aanpassen (lees het rondje groter maken) om te voorkomen dat we te vroeg terug zouden zijn. Het totaal was weer 15 kilometer, maar bij terugkomst had ik het gevoel dat ik eventueel nog zo'n serie zou kunnen lopen. Voor afgelopen weekend had ik een vaag plan om als het uit zou komen de Wolfskamerloop te doen. Het zat er niet in. Dus kon ik lekker voor mezelf het bos in. Een groter rondje deze keer, via de atletiekbaan en de trimbaan naar Soestduinen. Vandaar naar het vliegveld en via de Paltzerweg terug. Vlak voor het sppor richting Den Dolder, dan over het ecoduct en over het betonnen fietspad weer naar huis. Samen 16,5 kilometer. Ik heb in de afgelopen maanden niet zo lekker gelopen. Het weer was perfect. De druppels die af en toe vielen waren niet te onderscheiden van wat er van de bomen viel. Het tempo was lekker (ca 5 min/km) en mijn hartslag bleef rond 70%.
Maandag gaf ik als hulptrainer training aan de A-groep. Ze deden enorm hun best bij de warming-up en loopscholing en wisten zelfs het kaatsen goed uit te voeren. Erg leuk om met zo'n groep op pad te mogen.
Gister was er nog een baantraining met 3 x 5 x 400. Dat is een leuke maar zware training. Na een sanitaire tussenstop vertrok ik als laatste en kon gewoon mijn eigen tempo lopen. De eerste twee rondjes ging puur op gevoel en kwamen uit op ongeveer 1:40. Die lijn trok ik door voor de eerste 10, waarbij ik tot mijn verbazing de meeste lopers weer inhaalde. De laatste 5 gingen als vanzelf nog iets harder met ongeveer 1:35. Samen met in- en uitlopen was het weer 16 km. Dat maakt het totaal sinds vorige week donderdag op 55 kilometer. Ik krijg weer wat meer vertrouwen, maar moet nu oppassen dat ik niet overmoedig word.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten