Clubkampioenschap cross

Na een paar maanden met alleen maar trainen, staan er in maart eindelijk weer wedstrijdjes op het programma. Het ontbreken van wedstrijden was ook een belangrijke reden voor het ontbreken van nieuwe berichten op mijn blog. Maar vandaag klonk weer het startschot voor mij bij de clubkampioenschappen cross. Het was vroeg op staan vanmorgen omdat we al om 8 uur de tijdregistratie moesten opbouwen. Ik hield me deze keer bezig met de na-inschrijvingen. Ik kon daarbij direct zien dat het deelnemersveld bij de Masters maar matig bezet was. Ik had mijn hardloopkleding bij me en aangezien de tijdregistratie probleemloos leek te verlopen, kon ik mezelf ook inschrijven en beginnen met een warming-up.

Het was geen makkelijke warming-up. Het rondje van 2 kilometer was voor meer dan de helft slecht begaanbaar, met veel blubber, plassen en sporen van bosbouwvoertuigen. Bovendien voelde ik dat ik een drukke week achter de rug had en de laatste nacht niet heel goed had geslapen. Nou ja, ik zou er maar weer het beste van proberen te maken. In de categorie mannen 45+ deden ook Peter, Marcel, Jos en Bart mee. De laatste twee zouden te snel voor mij zijn. Verder deden ook Erik en Maarten mee bij de M35+, Theo en Berend bij 55+ en Petra, Esther en Selina bij de dames.. Gelukkig stonden we samen met de C-recreanten aan de start zodat er nog een aardig aantal aan de start stond. De meesten zouden 3 ronden lopen. Alleen voor de mannen masters stonden 4 ronden op het programma. Ik vond dat ik wel een plekje vooraan mocht innemen zodat ik niet zou worden opgehouden op de eerste blubberige delen.

Direct na de start ging Erik hard weg. Bart, Maarten en Jos volgden. Daarna kwam ik met Theo in mijn kielzog.Zo zouden we anderhalve ronde blijven lopen. Het begin was te hard, daarna probeerde ik wat te temporiseren, omdat ik voelde dat ik dit niet ging volhouden. Het parcours was echter zo dat ik geen moment in een ritme kon komen door de scherpe bochten en het continu zoeken naar de meest begaanbare stukken. Het tempo ging wat omlaag, Na 3 kilometer nam Theo een bocht wat slimmer en nam de kop over. Ook Selina had aansluiting gevonden en nam even later de kop over. Ik probeerde aan te pikken en we sloegen een klein gaatje met Theo. Na 4 kilometer moest ik ook Selina langzaam laten gaan. In de verte zag ik af en toe ook Jos en ik had de indruk dat dat gat nu niet echt groter meer werd. Heel langzaam werd het gat met Selina groter, maar ook Theo kwam er niet meer bij. Bij de doorgang van de laatste ronde zag ik voor mij Selina even over de finish gaan en direct daarna weer doorgaan omdat ze graag 4 rondjes wilde lopen. In het 4e rondje zwikte ik bijna door mijn enkel maar wist overeind te blijven en ik zwoegde naar de finish. Het gat naar Selina en Jos werd een beetje kleiner en dat gaf me net dat beetje motivatie om alles er uit te persen.


Mijn eindtijd was 34:35, goed voor een derde plaats.