Terugkijkend in alle activiteiten van het eerste half jaar van 2020 kan ik zien dat ik van de ene in de andere blessure rolde. In het eerste kwartaal vervloog de hoop dat mijn hamstring snel zou herstellen en op het moment dat ik dacht dat het ongeveer voorbij was begon plotseling mijn linkerachillespees zeer te doen. Het merkwaardig was dat ik op dat moment maar twee keer per week een rondje liep van een kilometer of zeven.
Er zat weinig anders op dan alle wedstrijdplannen uit mijn hoofd zetten. Ik besloot om wel door te blijven lopen, maar de trainingen beperkt te houden tot kleine afstanden en lage tempo's. Tussendoor deed ik veel oefeningen. De ene week ging het beter dan de andere.In juni wandelde ik in twee weken een aantal etappes van het Pieterpad. De eerste week werd mijn achillespees steeds gevoeliger en de week daarna had ik vrijwel nergens last van.
Ondertussen was ook de corona pandemie begonnen. Geen wedstrijden, maar ook een aantal maanden geen groepstrainingen. Dat maakte de acceptatie wel wat makkelijker en het feit dat ik nog steeds wel vanuit mijn huis makkelijk een rondje in het bos kon gaan rennen was wel lekker.
In september waren mijn klachten ineens voorbij. Ondertussen had ik zoveel ingeleverd dat direct weer aansluiten bij de wedstrijdgroep geen goed idee zou zijn. In plaats daarvan volgde ik ongeveer het schema van de C-groep, waar ik ook zelf training aan geef. Mijn collega-trainer maakt mooie afwisselende schema's met een prima opbouw. We volgen ongeveer de tempo-aanduidingen van Jack Daniels en voor mezelf ging de eerste maand uit van 55 minuten per kilometer. Het schema voor het laatste kwartaal bouwde op naar een testloop van 10 kilometer in de laatste week van het jaar. In verband met corona werd dat een virtueel evenement. Iedereen mocht zichzelf testen op een strava-segmentje in het bos. Zelf liep ik het rondje ook en was niet ontevreden met 50:05, maar wel voelde ik tijdens het rondje opnieuw mijn linkerachillespees.
Er zat weinig anders op dan weer op de rem. Deze keer maakte ik wel een afspraak met de sportarts om uit duidelijkheid te krijgen over de achterliggende oorzaak van de terugkerende klachten. Hij constateerde vooral te weinig kracht in buikspier en hamstrings en verwees me door naar de fysiotherapeut. Voor ik daar goed en wel kon beginnen aan een serie behandelingen raakte ik besmet met corona en zo eindigde het sportieve 2020 waar het begon: in de lappenmand.
Om het nog een beetje vrolijk af te sluiten, twee paar nieuwe schoenen. In augustus een paar Kinvara 11
en in november nieuwe On Cloudflow:
Geen opmerkingen:
Een reactie posten