Het was weer een tijd stil op mijn blog. Maar ik zat niet stil. Vrijwel de hele zomer heb ik door gelopen. Vlak voor mijn vakantie was er nog de derde Zomeravondcup vn dit seizoen. Het was niet helemaal mijn wedstrijd en ik bleef deze keer weer net boven de 45 minuten. Vooral de wind speelde me parten en in combinatie met de vertrouwde te snelle start verloor ik te veel in het tweede deel. In de vakantie liep ik nog twee kleine stukjes in Frankrijk en na de vakantie volgde de enige onderbreking doordat ik voor de tweede keer Corona opliep.
Een weekje of twee later pakte ik het lopen weer op. Net op tijd om het laatste segment van de 2022 versie van de Windhonden te kunnen lopen. Dit was een 10 kilometer in het gebied achter Paleis Soestdijk. Ik merkte dat ik nog niet op het niveau van voor de vakantie was. Maar gelukkig kwam dat daarna gestaag weer terug. De ene training ging lekkerder dan de andere, maar ik liep drie keer in de week en de wekelijkse afstand liep op van onder de 30 naar boven de 40 kilometers.
Bij de lokale evenement als de Blauwe Paaltjes en de Gildeloop assisteerde ik bij de tijdregistratie. en natuurlijk deed ik ook weer goed mijn best als trainer. Omdat ik al 3 x een tien kilometer had gelopen, was het voltooien van de Runnerscup dit jaar nog mogelijk als ik een 5 kilometer en een wedstrijd van 15 k, 10 EM of een halve marathon kon lopen. Zo ontstond het plan om de Hulckesteijnloop en de Zevenheuvelenloop te plannen. Als eerste kwam de Hulckesteijnloop begin september. Het was nog steeds heel warm dus ik was blij dat het maar 5 kilometer zou zijn. Heen en weer over de dijk naar het gemaal met een krap keerpuntje. De 22 minuten grens was mijn doel. De laatste keer dat ik mezelf op een 5 kilometer had gestest was in het kader van een segment uit het 033 circuit geweest en toen was ik zelfs boven 22:30 uitgekomen. De eerste kilometer ging te hard, daarna volgden 2 goede kilometers (net onder 4:20) maar het keerpuntje en daarna weer de dijk op vielen me zwaar Ik verloor daardoor wat snelheid in de laatste 2 kilometers (rond 4:28), anders had ik misschien zelfs de 21 minuten grens weer eens geslecht. Toch was ik wel tevreden
Een paar weken later kon ik mezelf opnieuw testen. In het trainingsprogramma voor de C-groep had ik een coopertest opgenomen en die kon ik zelf ook mee doen. Het was een eenzaam rondje, maar ik hield een mooi constant tempo en kwam tot 2935 meter.
Vorige maand nam ik ook afscheid van twee paar schoenen (beide na bijna 900 kilometer) en werden ze vervangen door een nieuw paar On Cloudflow.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten