Zuidlaardermarktloop: PR!

Al sinds de vakantie staan alle trainingen in het teken van de naderende Zuidlaardermarktloop. Want ik was natuurlijk door Peter uitgedaagd. Er moest een goede prestatie worden neergezet, maar na 6 weken rust in de vakantie kon dat nog wel eens een hele klus worden. Bovendien bleef Peter me bestoken met steeds snellere tijden, zodat ik me al neerlegde bij een nederlaag in de onderlinge confrontatie. Een goede persoonlijke tijd was dan toch wel het minste waarvoor ik moest gaan. Zo'n vier weken geleden moest Peter echter een kleine ingreep ondergaan, dus misschien kon ik hem toch nog goed partij bieden.

Gister was het dan zover. Het was wel vroeg op. Om 8.15 zette ik mijn jongste zoon bij het voetbalveld en daarna reed ik naar Zuidlaren, waar ik precies op de afgesproken tijd (10 uur) arriveerde. Snel trok ik mijn loopkleren aan. Het was in Zuidlaren een stuk kouder en mistiger dan in Soest, dus wel even een beetje fris. Maar een prima temperatuur voor een wedstrijd. Met Peter vertrok ik in de richting van vrienden, waar we onze spullen voor na de wedstrijd achterlieten en om ongeveer half elf liepen we richting de start.

Bij het inlopen kwam ik mijn ouders nog tegen. Leuk dat ze ook even kwamen kijken. Zo had ik nog wat supporters. Ook de vrienden van Peter zouden langs het parcours gaan staan. In het startvak was het al snel druk. We stonden mooi ver naar voren zodat we niet al te veel moeite zouden hebben om in ons ritme te komen, achter mij was het een lang lint van andere deelnemers. Peter zou het rustig aan doen. Hij hoopte op een 45-er, want hij was nog herstellende en ik zou weggaan op 4.20 per kilometer in de hoop een mooie 43-er of net daaronder te kunnen lopen.

Bij de start vertrok Peter direct snel. Ik bleef vlak achter hem zodat we snel de laatste langzamere lopers voor ons voorbij waren. Maar ik vond het wel een stevig tempo voor iemand die het rustig aan zou doen. Misschien lag het aan mij, ik moet wel vaker even in mijn ritme komen, dus ik bleef aanhaken. Toen het eerste kilometerp punt in zicht kwam gaf Peter zelf ook aan dat het misschien wat snel was. Nou dat klopte: 3.56 is erg snel en dat gingen we niet 10 kilometer lang volhouden. Dus namen we wat gas terug.

Al snel kwam ik in een beter ritme. Net voor me liep een veelbelovend groepje en daar sloot ik bij aan. Peter bleef een stukje achter. Ik hoopte met deze groep een behoorlijk stuk af te kunnen leggen, maar binnen een kilometer was er niets meer over van de groep. De volgende 2 kilometer gingen in 8.11. Dat was wel langzamer dan de eerste, maar nog steeds vrij snel. Peter liep zo'n 100 meter achter me, maar raakte niet verder achter. Ik besloot toch maar zelf door te lopen steeds aansluitend bij andere sololopers. Iets verderop stonden de vrienden van Peter die een mooie foto namen.


En uiteraard ook van Peter. Er zijn ook nog foto's op de site van de Loopgroep de Drentsche Aa.


Ik liep nog een tijdje op met één van de eerste dames, terwijl mijn kilometertijden maar heel langzaam op liepen. Uit mijn hoofd was het 4:07 en 4:05 en kwam ik na 5 kilometer door in 20:22. Dat is maar 10 seconden langzamer dan mijn PR op de 5 kilometer. In het tweede rondje bleef ik aan het eleastiek van een groepje hangen. De afstand bleef zo'n 30 meter. Ik had niet genoeg vesnelling om aan te haken, maar raakte ze ook niet kwijt. Met 4:13, 4:12, 4:20, 4:19 gingen de kilometers wel iets langzamer dan in de eerste ronde, maar het verval was niet erg groot en ik begon te geloven in een hele goede eindtijd.

Met nog zo'n anderhalve kilometer te gaan liep Peter nog steeds op een kleine 100 meter. Hij zwaaide vrolijk toen ik een bocht achterom keek. Ik vreesde nog een eindsprint en besloot mijn huid duur te verkopen. De versnelling zorgde voor een mooie laatste kilometer: 4:05. Tot mijn eigen verbazing zag ik dat de klok bij de finish op 41:35 stond. Ik had een nieuw PR op de 10 kilometer gelopen. Pas voor de 2e keer in mijn loopcarriere zat ik onder de 42 minuten en voor het eerst in twee jaar. Peter finishte in 41.54. Ik ben benieuwd wat hij had gelopen als hij het niet rustig aangedaan zou hebben :-)

Er zijn wel wat geruchten dat het parcours iets te kort was, maar dat mag de pret niet drukken. Voor mijn gevoel was dit ook een hele goede race en ging het zeker harder dan 43 minuten. Ook het verval in de laatste ronde kan niet groot geweest zijn, want Peter kwam niet dichterbij en de groep voor me liep niet verder weg.

Om het echt geloven, moet ik binnenkort (bijvoorbeeld bij BAV Wintercup) nog een lage 42 lopen. Dan kan ik misschien weer een beetje gaan dromen van een tijd in de 40 of misschien daar onder.