Met een flinke delegatie stond de wedstrijdgroep dit jaar aan de start van de Montferland Run. Theo had Berend, Edgar en Stef meegenomen. In de tweede auto reed Erik samen met Titus en mij. 's Heerenberg is niet naast de deur, maar we met een starttijd van 12:00 hoefde we niet heel vroeg weg en het was mooi weer hoewel 's morgens nog een beetje fris. Alle auto's werden richting een bedrijventerrein geleid en vandaar was het een kilometer wandelen naar de start. Erik, Titus en ik zochten een plekje voor onze tassen in de tent en verkenden al inlopende de laatste kilometer van de wedstrijd. De Montferland Run gaat door een mooi gebied, maar het parcours kent een paar pittige hellingen. In de laatste 1500 meter zijn die wel zo ongeveer achter de rug en vanaf 900 meter is het alleen maar naar beneden met een relatief vlak einde.
Voor de start troffen we de andere vier nog even en wensten elkaar succes. Daarna richting startvak. Met bordjes was een globale indeling weergegeven zodat de snellere lopers vooraan zouden kunnen starten. Erik, Stef, Theo en Titus verdwenen naar voren. Berend, Edgar en ik bleven hangen bij een bordje met 55-59. Dat was ruim sneller dan onze ambitie (en mogelijkheden), maar dat gold zo op het eerste gezicht ook wel voor de lopers om ons heen. We probeerden de spieren een beetje warm te houden, maar ruim een kwartier wachten op het startschot was wel een beetje lang. De hartslag daalde weer flink. Dat was dus een extra reden om rustig te starten. Dat was toch al het plan. Er stonden twee lange hellingen te wachten waarin we in een kilometer 50 meter zouden stijgen. De eerste tussen kilometer 5 en 6 en de tweede tussen 8 en 9. Het plan was, dat ik dan nog voldoende over zou hebben om wat te versnellen.Omdat we niet vooraa
Omdat we niet vooraan stonden duurde het een minuutje voor we daadwerkelijk over de startstreep konden en moesten we daarna een beetje slalommen tussen langzamere lopers door. In onderstaand filmpje komen Titus en Stef door rond 2 minuten. Berend en ik rond 3:07 en Edgar daar direct achter.
Al snel draaiden we 's Heerenberg uit en zagen we een kleurig lint van lopers door de lichtglooiende velden naar Stokkum. Een mooi gezicht. Ik liep samen met Berend en vond dat wel mooi. De eerste kilometer ging in 4:45 en langzaam ging het tempo wat omhoog. Eerst liep een stukje voor Berend, daarna kwam hij weer voorbij en volgde ik hem met gemiddeld 4:30 per kilometer. In dat tempo zou ik uitkomen tussen 1:07 en 1:10. We waren nog steeds andere lopers aan het inhalen en dat zou de hele wedstrijd zo blijven. Na 4 kilometer moest Berend een gaatje laten vallen toen ik tussen een paar lopers door glipte. Daarna heb ik hem niet meer gezien.
Een kilometer verder stond ik aan de voet van de eerste echte klim. Ik dacht terug aan de workshop looptechniek van de dag eerder. Lang maken, heupen naar voren, knie snel naar voren, afzet onder het lichaamszwaartepunt, voet snel naar de grond en actieve arminzet. Zoveel mogelijk op souplesse probeerde ik naar boven te gaan. Het tempo ging uiteraard wat naar beneden, maar ik bleef zwoegende lopers inhalen. Na 4:50 was ik boven en kon ik aan een afdaling beginnen. Ik bleef doorrollen en ging hard naar beneden. Mijn tempo liep op tot 3:21. Daarna volgde een vlak stuk met waterpost waar ik een slokje wist te bemachtigen. Wat ik had verwacht gebeurde. Ik nam het hogere tempo van de afdaling mee in het vlakke stuk en liep nu rond 4:20.
In de tweede lange klim trok ik me op aan een jongedame in een groen shirt. Ze liep mooi en net iets langzamer dan ik en was daarmee een mooi richtpunt. Ik kwam in 45 minuten door op 10 kilometer. De tweede 5 waren daarmee ongeveer een minuut sneller dan de eerste. Een eind verder kwam de dame in groen mij weer voorbij. Ze bleef zo'n 20 meter voor me lopen. In de laatste stevig klim op zo'n 12,5 kon ik nog een keer extra aanzetten. Dit was nog een keer 20 meter stijgen in 500 meter. Hierna was het meeste klimwerk wel voorbij en er zou alleen nog een mooie afdaling volgen.
Helemaal voluit ging ik niet meer in die laatste 900 meter. Ik begon wel moe te worden en was een beetje bang dat ik de coördinatie miste om veilig op volle snelheid over de klinkertjes te gaan. Ik bleef wel andere lopers inhalen en zelfs in de laatste 20 meter wist ik de laatste nog te passeren. Direct na de finish keek ik op mijn horloge en zag dat ik ongeveer 1:06 gelopen had. Dat was boven verwachting. Ruim een minuut sneller dan ik had gehoopt en de laatste 5 kilometer in 21 minuten.
De officiële eindtijd is zelfs 1:05:55. Bij de finish trof ik al snel Erik (58:40), Tius (1:01:21), Stef (1:03:02) en Theo (1:04:29). Berend (1:07:49) kwam kort na mij binnen en even later volgde ook Edgar (1:13:27).
Geen opmerkingen:
Een reactie posten