Scherpe tijd bij eerste wedstrijd Amersfoortse Baancompetitie

Het heeft even geduurd voor ik over de gevolgen van mijn verkoudheid heen was en eigenlijk loop ik (nu 5 weken later) nog steeds af en toe te hoesten. De eerste trainingen deed ik het extra rustig aan, omdat ik merkte dat het niet makkelijk ging. Pas vorige week zondag liep ik voor het eerst weer lekker, met een mooi weer een rondje door het bos.

Bij de training van afgelopen week begon ik ook voorzichtig weer te geloven dat ik bij de eerste wedstrijd van de Amersfoortse Baancompetitie (een 5 km) nog redelijk voor de dag zou kunnen komen. We liepen 3 x 2000 meter over 't Hoogt en vooral de afdaling ging heerlijk.Op techniek en zonder te forceren liep ik naar snelheden onder de 3:30 per kilometer. Bij de duurloop van afgelopen zondag hield ik mezelf niet in. Het rondje werd iets langer dan gepland (16,5 km ipv 15). en het tempo lag ook vrij hoog, maar het ging makkelijk.

Toch stond ik niet met hoge verwachtingen aan de start. Ik liep nog steeds te hoesten en de voorgaande twee 5 kilometer-wedstrijden waren niet heel makkelijk gegaan of de tijd was minder dan gedacht. Ik zat als tijdsnelste in de tweede serie. Dat vond ik prima. Hoewel ik waarschijnlijk weinig voordeel van snellere lopers zou hebben, was de kans dat ik mezelf in het begin zou opblazen zo aanzienlijk kleiner. Het was mijn bedoeling om behoudend van start te gaan met een eerste kilometer van 4 minuten. In dezelfde serie liep Bas, die zijn eerste echte 5000 meter wedstrijd zou lopen en moest oppassen niet te hard van stapel te gaan. Bij een goede opbouw zou onder de 20 minuten voor hem mogelijk moeten zijn.

Omdat we met een grote serie van start gingen (ca 25 lopers) was het even dringen in de eerste bocht. Ik versnelde even om uit het gedrang te komen en schoof daarna op naar de 4 plaats, direct achter Bas. De eerste 200 meter ging in ca 44 sec en na 600 meter was dat ca 1:20. Keurig, dat gaf me tijd om even warm te worden, want het was een koude avond en ondanks een uitgebreide warming-up was ik bij de start toch wel weer wat afgekoeld.

Ergens in de eerste kilometer, nam nr 2 kop over en om te voorkomen dat er een gat zou vallen dat ik moest dichtlopen, sloot ik direct achter hem aan, met Bas in mijn kielzog. De doelstelling van deze loper was blijkbaar 20 rond, want hij kwam na 1 kilometer door in exact 4 minuten en kreeg aanwijzingen van de kant. Ik had echter het idee dat we iets vertraagden en liep wel heel makkelijk dus na de volgende bocht besloot ik de kop over te nemen, met het risico dat ik het nu nog 4 kilometer alleen zou moeten doen. Bas volgde keurig.

Een van de leuke dingen aan de baancompetitie is dat er een heuse speaker is en het motiveerde me enorm dat hij zag dat ik iets versnelde. Natuurlijk hielpen ook de aanmoedigingen van clubgenoten (John, Marcel, Martin, Titus, Jos, Gerrie, Ilse, Esther, Dirk, Edgar, Kees, Bart en Harry). De volgende twee kilometers gingen in ongeveer 3:57. Na 3 kilometer was de tussentijd 10:55. Zo kwam een tijd van 19:50 binnen bereik. Maar ik voelde dat ik nog veel over had, dus versnelde ik een beetje. Bas kon volgen, maar de rest van de groep, die blijkbaar nog dicht achter ons zat, raakte langzaam verder achter. Met nog drie rondjes te gaan ging de gaskraan nog iets verder open. Nu moest ook Bas lossen. Volgens de speaker kwam ik na 4
kilometer door in 14:48 en zou 19:45 mogelijk moeten zijn. Ik wist het hoge tempo redelijk makkelijk vol te houden, pas bij het ingaan van de laatste ronde werd het zwaar, maar toen had ik al gezien dat misschien zelfs 19:30 mogelijk was. Op 200 meter bevestigde Kees dat het zou moeten kunnen, dus ging ik volle bak naar de streep en daar kwam ik voldaan over de streep in 19:28, slechts 5 seconden boven mijn PR en mijn tweede tijd op deze afstand ooit.

(foto's van de site van AV Triathlon)