Na mijn optreden bij de Amersfoortse baancompetitie van twee weken geleden zei Edgar dat ik weer helemaal terug leek. En ik moest hem in de week daarna gelijk geven. Op donderdag deed ik het rustig aan bij een piramideloop van 6, 8, 10 , 8 en 6 minuten. Althans in het begin bij de 10 minuten liepen we weer heuvelaf vanaf 't Soester Hoogt en ik liet me lekker gaan. Daarna hield ik het hogere tempo eenvoudig vast. In de laatste 6 minuten liep ik zelf Theo en Stef voorbij. Het ging allemaal erg makkelijk.
In het weekend stapte ik op de terug vanbezoek aan mijn schoonouders al bij het Henschotermeer uit de auto en liep prachtige route door de bossen langs de Leusderhei, met een beklimming over de Treekerweg naar Soesterberg. Daarna dwars over de vliegbasis en via de Paltzerweg (met weer een mooie klim) terug naar huis.
In totaal was het 17,5 kilometer. Helaas kreeg ik tegen het einde last van een blaar, waarschijnlijk zat mijn sok niet helemaal goed. Gelukkig was het geen groot ongemak. Dinsdag had ik al geen last meer van. Toen deden we 15 x 200 meter op de baan (200 meter rust) waarvan de eerste 100 meter intensief, dan 50 meter extensief en dan nog 50 meter 50 intensief. Geen lange training, maar wel veel snelheidswerk. Mooi voor de 3 km wedstrijd die een week later op het programma zou staan.
Eerst was er nog een testloopje op donderdag. Twee rondjes op het oude parcours van de clubcross. We stonden met 23 lopers aan de start van de gecombineerde wedstrijdgroepen. De snelle jonge jongens zou ik laten gaan en verder zouden we wel zien. De eerste 700 meter liep ik het sppor van Theo, zonder me te forceren. Titus was een stukje voor ons uit in een groepje van 3 beland. Na 700 meter nam ik de kop over van Theo en liep heel makkelijk naar dat groepje toe. Voor mijn gevoel vielen ze een beetje stil, dus ik liep er direct voorbij. Even haakte Niels aan, maar al snel liep ik alleen verder. Iets ahter me hoorde ik wel het karakteristieke getik van de voetpod van Titus. Voor me liep nu nog Kees, die sneller was gestart. langzaam kwam ik dichterbij en een kilometer verder sloot ik aan. Kees liet me op het smalle pas eerst niet passeren. Pas waar het wat breder was, kon ik er langs. Zo ging ik de tweede ronde in met steeds Titus binnen gehoorsafstand, Kees had al snel moeten lossen. De laatste kilometer begon ik het zwaar te vinden en ik ik hield rekening met een eindsprint van Titus, maar probeerde het tempo strak te houden. Titus kwam niet meer langszij en ik bleek 8e geworden te zijn in 16:41.
De verwachtingen voor de 3000 meter van gister waren daarom hooggespannen. Ik had al eens 10:59 gelopen en hoopte daar weer in de buurt te kunnen komen. 11:15 of lager was mijn doel, rondjes van 90 of sneller. Ik zat in een prima serie, samen met alweer Titus. Onder het toeziend oog van Theo en Edgar gingen we van start tegen 9 uur. Er zouden een paar te snelle mannen in de serie zitten, maar aanpikken bij de subtop zou moeten kunnen. Ik kon mooi direct in de binnenbocht starten en na een klein duwtje had ik een mooi plekje.
Na 400 meter schoof er nog iemand voor me in en zo werd het een lang lint. Titus zu ergens achter me zitten, maar daar had ik geen oog meer voor. De loper voor me (Marcel Broekema) liet een klein gaatje vallen naar de voorste 6 anderen. Toen ik dat zag overwoog ik even om er overheen te gaan, maar vond het risico van forceren te groot. Het tempo voelde goed, ik keen niet te veel op klok. De eerste kilometer ging in ongeveer 3:36. Best snel, maar ik had het idee dat Marcel begon in te zakken. Op het volgende rechte stuk tegen de wind in bleef ik nog achter hem, maar in de daarop volgende bocht kon ik mezelf niet meer inhouden en nam de kop (hard) over. Nu hoopte ik dat het geen toneelspel was en dat hij nu van mij ging profiteren. Maar ik kreeg het idee dat ik een klein gaatje had. Kilometer 2 ging wel iets langzamer, net boven 3:40. Ik begreep dat ik precies op 11 minuten rond zat. daar wilde ik natuurlijk wel onder en dus ging het tempo weer wat omhoog. Bovendien waren twee van de oorspronkelijke kopgroep afgewaaid. Ze vormden een mooi richtpunt voor me. Met nog zo'n 600 meter had ik de eerste te pakken. Martin moedigde me aan met de mededeling dat ik op 11 minuten rond koerste. Bij het ingaan van de laatste ronde wist ik dat het moest kunnen. In de laatste 200 meter probeerde ik nog iemand in te halen, maar die wist nog net voldoende te versnellen. Op de klok bij de finish zag ik de tijd oplopen van 10:50 en volgens mijn eigen waarneming hield ik voldoende over, dus helemaal gelukkig kwam ik over de finish. Het bleek uiteindelijk 10:56 te zijn.
Het was een avond van PR's. Marcel, Bas en Martin scherpten hun PR aan. Jos zat er maar net boven. Een mooie avond voor AV Pijnenburg.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten