De Amersfoortse baancompetitie is weer gestart

Gisteravond werd onder perfecte loopomstandigheden de eerste wedstrijd van de Amersfoortse baancompetitie gehouden. Deze keer werd er begonnen met een 3000 meter. Dat is één van de veranderingen die dit jaar zijn doorgevoerd. In plaats van 5000, 3000, 5000, 1500 en 800 meter is het schema deze keer 3000, 5000, 2000, 1500 en 800. Er schijnen ook wat wijzigingen in de puntentelling te zijn en bij twee van de vijf wedstrijden gaan de snelle series eerst starten. Traditiegetrouw doet een flink aantal Pijnenburgers mee aan deze serie. Van de wedstrijdgroep stonden gister Esther, Dick, René, Bas, Martin, Maarten, Jos en Bart aan de start. Voor René, Maarten en Bart was het de eerste keer en voor de wedstrijd zag ik ze al genieten van de mooie sfeer een prima organisatie.

Ik heb het er ook altijd naar mijn zin en ik loop er altijd goede tijden. Deze keer was ik echter een paar dagen eerder flink verkouden geworden. Op de wedstrijddag was het gelukkig wat opgeklaard. Bij de inschrijving moet je een verwachte eindtijd opgeven zodat de serie-indeling gemaakt kan worden. Meestal ben ik een beetje voorzichtig. Dit jaar heb ik mijn tijden laten leiden door de tijden die ik in het afgelopen jaar gelopen heb. Daardoor zou ik in een snellere serie aan de start staan. Misschien kon zo met een nog iets snellere groep mee. Zoals altijd ging ik eerst maar eens een flink end inlopen.

Eenmaal terug op de baan zag ik René en Bas lopen en daarna was het mijn beurt. Ik vond een mooie startplek en hoopte op een groep in de tweede helft van het veld. Dat leek te lukken, de snelle lopers namen snel afstand en voor de loper voor mij viel ook een gaatje, ik vond het tempo van de loper voor mij in eerste instantie prima. Het eerste rondje ging in ca 86 seconden. Maar na 600 meter had ik het idee dat het tempo al begon te zakken. Na 800 meter wist ik het zeker en in de bocht daarna nam ik de kop dan maar over. De rest van het groepje liet mij blijkbaar gaan en een tweetal andere lopers had ondertussen toch al een gaatje van zo´n 30 meter. Ik moest me maar instellen op nog ruim 2 kilometer solo lopen. Op basis van de doorkomsttijden leek ik het tempo wel mooi vlak te houden, met rondjes van tegen de 90 seconden. Het gat met de twee lopers voor me leek wat kleiner te worden, dat gaf me wat extra moraal. Rond 1200 meter sloot ik bij ze aan en het was er op en er over want een rondje later had ik volgens de speaker al een gaatje van 30 meter. Het gat naar de volgende lopers was te groot, maar liep niet erg op, wellicht had ik daar vanaf de start mee moeten gaan.

Aan de doorkomsttijden merkte ik dat een PR er niet in zou zitten. Ik leek zelf net boven 11 minuten uit te komen, maar in het laatste deel van de race wist ik nog wat versnellen. Op 2800 meter kwam ik door in 10:19 en met een mooie eindsprint werd mijn eindtijd 10:59:86. Op onderstaande finish foto van ET Utrecht kom ik als 10e over de streep.