Dat viel niet tegen

De vorige keer schreef ik over de eerste wedstrijd van de Amersfoortse Baancompetitie. De gelopen tijd viel uiteindelijk niet tegen. Maar in de weken daarna was mijn linkerkuit stijf en soms een beetje pijnlijk, soms tegen het eind van een training, soms en de dagen daarna. Over het algemeen zat de gevoelige plek aan de onderkant van mijn kuit, dichtbij maar niet in mijn achillespees. Toch werd (word) ik daar wel wat ongerust van. Ik heb het idee dat het verstandig is om na (naast) de baantrainingen op dinsdag, het wat rustiger aan te doen bij de trainingen op donderdag en in het weekend. Op de baan, gaat de afstand en de snelheid wat omhoog. Dat lijkt me meer dan genoeg belasting. Die aanpak lijkt te werken, de verschijnselen worden weer minder.

Gister was de tweede wedstrijd van de Amersfoortse Baancompetitie. Het betrof een 1500 meter. Relatief kort, dus ik verwachtte geen problemen met mijn kuit. Vooraf had ik een eindtijd van 5:25 opgegeven. Ik hield er rekening mee dat dat net iets te scherp zou zijn en gokte op rondjes van 90 seconden die een eindtijd van 5:37 zouden moeten opleveren. Zelf was ik in de 6e serie aan de beurt. In de 4e liep Emiel al naar een hele mooie eindtijd: 5:08 met een grote voorsprong op de rest van het veld. Mijn serie zou gemiddeld sneller zijn, ik hoopte maar dat ik een groepje zou kunnen vinden. Gelukkig waren de series vrij goed bezet (15 - 20 deelnemers). Daardoor was het wel een beeje druk bij de start. Deze keer kon ik niet vooraan aan de binnenkant starten. Ik stond aan de buitenkant en op de 2e rij, maar door een vlotte start had ik heel snel een plaatsje aan de binnenkant en ook al na 100 meter iemand voor me die volgens mij een goed tempo liep. Zo op het oog waren de doorkomsttijden prima: 1:03, 2:32, 4:00. Ik kon goed volgen, maar had niet de behoefte om de kop over te nemen. In de één na laatste ronde wurmden zich twee andere lopers tussen mij en mijn voorganger. Ik besloot er zuinig achter te blijven. Vlak voor het begin van de laatste ronde voelde ik dat ik nog wel wat over had. Het had geen zin om in de bocht in te halen, maar met nog 300 meter te gaan versnelde ik wat. De nummer één van het groepje had al eerder versneld en was buiten bereik, maar ik kon nog wel naar twee andere lopers voor me toe lopen en wist ze in de sprint in de laatste 100 meter voor te blijven. Met een eindtijd van 5:20 was ik heel tevreden en met het verloop van mijn race nog meer.

In de volgende series zag ik nog Erik met een mooie versnelling eerste worden en Maarten en Jos die ook prima tijden neerzetten. Na afloop en ook vandaag heb ik geen klachten aan mijn kuit of achillespees en dat is de grootste winst van gister.

Ries de Beer maakte weer foto's. Deze zullen binnenkort wel beschikbaar komen. Hieronder nog een paar foto's van de 3000 meter van twee weken geleden.