Gewoon gaan!

Een 800 meter is een bijzondere wedstrijd. Je moet vanaf het begin hard gaan. Iedere seconde die je in het begin laat liggen, kun je later niet meer inhalen. Aan de andere kant moet je net genoeg over hebben om door de onvermijdelijke verzuring heen toch nog de laatste 200-300 meter door te kunnen lopen. Ik vind het leuk, maar doe het veel te weinig. De laatste was in september 2021 toen ik met 2:34.8 een clubrecord liep. Gister stond ik Amersfoort aan de start voor de 800 meter die de Keistad Baancompetitie van 2024 afsloot.

Bij de inschrijving had ik een tijd van 2:40 opgegeven, stiekem hoopte ik mijn clubrecord nog een beetje aan te kunnen scherpen, maar bij een training met 10 x 300 meter lukte het me niet of nauwelijks om het empo van 3:20 per kilometer te halen dat voor 2:40 nodig is. Met de serie-indeling leek ik geen geluk te hebben omdat ik waarschijnlijk bij de snelste lopers hoorde.

Ik mocht starten in baan 6, aan de buitenkant en vertrok te snel, het leek wel een sprintje. Na 25 meter realiseerde ik me dat en schakelde over naar een ander tempo met iets meer ontspanning, bij het uitkomen van de eerste bocht lag ik voor en nam dus de kop, met een hele jonge atleet in mijn kielzog.

Tussen 200 en 400 meter probeerde ik iets van ontspanning te vinden. Het eerste rondje ging in ongeveer 1:14. Dat was snel! Maar de ontspanning kon ik niet echt vinden, waar ik in andere 800 meter wedstrijden na 400 meter erg makkelijk achter mijn voorganger loop en vaak bij 500 meter er voorbij ga, was ik nu zelf de haas en het haasje. Op 600 meter voelde ik de kracht uit mijn benen lopen en met nog 100 meter te gaan kwam Lars me hard voorbij

De laatste 100 meter gingen nog wel iets sneller zodat ik net de rest van het veld voor bleef. Helaas lukte het niet om onder 2:34.8 te lopen, maar 2:36.15 was wel onder 2:40. Op strava zag ik mooi hoe mijn snelheid na een hele snelle start inzakte. 

In het eindklassement eindigde ik uiteindelijk op de 34e plaats.

Meer mooie foto's van Harry staan hier.