Traditioneel stond ik 0- oudejaarsdag al vroeg te helpen met het bakken van oliebollen. Rond een uur of één kwam vriend P, samen met zijn dochter uit het noorden van het land om weer mee te doen met de Sylvestercross. Het is al de derde keer dat ze samen meedoen. Daarvoor was P er ook al eens alleen, Ondertussen hebben ze samen al diverse marathon avonturen beleefd: New York, Tokio, Berlijn en dit jaar staat Londen gepland. Ze worden daardoor ook steeds sneller, Afgelopen zaterdag liepen ze nog een halve marathon in 1:38 en 1:40. Dat is mij de laatste jaren niet gelukt. Toch lukte het me steeds om ze bij de cross voor te blijven, maar of dat dit jaar weer ging lukken, was de vraag. Bovendien wilde ik me deze keer een beetje inhouden om zaterdag goed aan de start te staan voor de Florijnwinterloop.
Samen fietsten we door Soest naar het parcours. Daar hadden we ruim de tijd voor een warming-up, voordat we een plaatsje vooraan in het startvak vonden. Het was niet zo koud als vooraf gedacht en de wind viel gelukkig ook mee. Ik liep wel in lange tight en had handschoentjes aan, die kon ik als het te warm zou zijn wel uitdoen en acter in mijn broek stoppen. Omdat we toch wel even moesten wachten tot de start besloot ik om rustig te vertrekken. De eerste kilometer gaat grotendeels door mul zand en daar kun je jezelf al opblazen, dat was niet de bedoeling. P vertrok echter best wel hard en ik besloot om hem voorlopig te volgen. Hij dacht blijkbaar dat ik al ergens voor hem liep en pas na een paar honderd meter had hij me in de gaten. Samen slalomden we door het zand, langs Tanneke die traditiegetrouw weer ons stond aan te moedigen.
In december had net als afgelopen jaren weer clinics gegeven aan een aantal deelnemers voor de Sylvestercross. Bij de laatste parcoursverkenning lag één pad er niet heel goed bij, het was glad door diverse plassen. Gelukkig was dat nu geen probleem en ook de boomwortels waren met gele verf gemarkeerd. We liepen samen redelijk vlotte kilometers tussen 4:40 en 4:30. Sinds vorig jaar is er een pittig hellinkje met mul zand in het rondje opgenomen bij de doorkomst langs de finish. Daar probeerde ik op techniek mijn snelheid een beetje vast te houden. P liet een gaatje vallen, maar ik merkte dat ik me daar wat geforceerd had en toe hij weer aanslootzei ik hem dat hij maar moest doorlopen. Mijn snelheid zakte naar ongeveer 4:50. Maar daarna kon ik consolideren en liep ik redelijk ontspannen verder, steeds in het gezelschap van een loper op blote voeten. P verdween langzaam aan uit het zicht.
Bij de doorkomst van de tweede ronde kon ik mijn handschoentjes kwijt aan Tanneke en gemotiveerd door de aanmoedigingen ging deze weer een klein beetje sneller. Op een kleine 40 seconden van P kwam ik net onder de 46 minuten over de streep.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten