Smile, you've paid for this!

 Al twee keer eerder deed ik mee met de halve marathon in Eindhoven, dit jaar was de derde keer. Omdat ik sinds een klein half jaar aan een project bij ASML werk kon ik via ASML inschrijven. Dat was voordeliger, ik kreeg er maar liefst twee mooie shirts bij en kon gebruik maken van een centraal meetingpoint in restaurant de Lichttoren. Hier waren hapjes en drankje te krijgen, werden foto's gemaakt en was mogelijkheid jezelf om te kleden en een tas met kleding achter te laten. Omdat ik ook meer dan 500 euro aan sponsorgeld voor het KWF had verzameld, zou ik daar ook nog een (rood) shirt van krijgen. Deze heb ik nog niet ontvangen, dus afgelopen weekend kon ik kiezen uit één van deze mooie shirts. Uiteindelijk werd het de blauwe.

Net als de vorige keer zette ik de auto bij het station in Best. In tegenstelling tot 2021 was het daar nu wel druk. Het kostte dus ook wat moeite om een plekje te vinden. In de trein nam ik nog een boterham en een banaantje, In Eindhoven moest ik het parcours oversteken om vanaf het station bij de Lichttoren te komen en na het droppen van mijn tas nog een keer om naar de start te komen. Kees deed uiteraard ook mee en Nielske liep met een estafette-team van Freo. Kees stond in startvak A, bij de snelle lopers. Ik mocht naar B. Het lukte niet om elkaar voor de start nog te vinden. We zouden elkaar waarschijnlijk na afloop wel treffen.  

Ik liep wat heen en weer als warming-up en ging een keer of drie naar de WC. Het was enorm druk met onder andere veel mensen in een ASML shirt. Ik voelde me niet helemaal top, want had al een paar dagen last van keelpijn en een verkouden gevoel. Het wachten in het startvak duurde ook wel erg lang, volgende keer kan ik daar wel later gaan staan. Ik was blij dat het startschot klonk. 

Ik wilde in ieder geval onder 1:45 lopen. 1:40 leek me te hoog gegrepen. Dt betekende kilometers van net onder 5 minuten. De hazen voor 1:45 stonden een eindje voor me en waren uit beeld verdwenen toen ik van start ging. Ondanks de drukte gingen de eerste kilometers lekker tussen 4:45 en 4:50. Na een bocht ging het parcours ineens verder over het fietspad. Daar was het een stuk smaller en werd het dringen om te kunnen blijven doorlopen. Na een tijdje besloot ik net als wat andere lopers om via de berm naar de weg te gaan en achter het publiek verder te lopen, Aan het eind van het fietspad voegden we weer in. In plaats van langzamer was de vijfde kilometer juist sneller dan de voorgaande (4:36) en misschien wel iets te snel. Daarna volgden weer een serie vlakke kilometers rond 4:45 en al voor 10 kilometer had ik de hazen van 1:45 achterhaald. 

Er stond weinig wind en de temperatuur viel in vergelijking met de voorspelling mee, maar toen de zon er toch een beetje doorkwam werd het nog benauwd. Ik kreeg een beetje moeite met het tempo dat langzaam begon op te lopen naar boven 4:50. en vanaf 15 kilometer ook net boven de 5 minuten. Ik had genoeg buffer om onder 1:45 te finishen en op wilskracht liet ik het ook niet te ver oplopen. Im de laatste kilometer had ik nog een beetje versnelling over en ik kwam in1:42:50 over de finish.

Bij de finish stonden Kees en Nielske op me te wachten. Kees had met 1:27:02 een hele mooie tijd neergezet en Nielske was terecht ook heel tevreden over haar kwart marathon.

Op de foto zie trouwens mijn nieuwe Brooks Hyperion. Fijne lichte reactieve schoenen.

Langs het parcours staan uiteraard borden op iedere kilometer. Deze zijn in Eindhoven voorzien van motiverende spreuken als "Pain is French word for bread". Leuk, maar de leukste was van één van de toeschouwers die ik twee keer tegen kwam: "Smile, you've paid for this."