foto's

Ik had nog een paar foto's van de eerste en een paar van de tweede wintercup.

Nog in het zicht van de koploper het bos in.

Langzaam wordt ik bijgehaald na een bliksemstart.

Het begin van een groepje. De deelnemer met 140 liep ook bij de eerste wintercup met me mee.

Wintercup deel 2: nu wel vlak gelopen en wat een tijd!

Het is al weer een maand geleden dat ik de deelnam aan de eerste wedstrijd van de Wintercup van dit seizoen. In de afgelopen weken heb ik minder getrained dan ik zou willen, omdat ik voor mijn werk zowel naar Velo als naar Stockholm moest. In de vorige wedstrijd van de BAV Wintercup liep ik een mooie tijd, maar ik had het idee dat er nog wat te winnen viel. Of dat vandaag zou lukken ...

De winst zou volgens mij moeten komen uit een vlakke race. Vorige keer begon ik wel lekker snel maar met name de derde ronde was zwaar en er was nogal wat verschil tussen de rondes. Het was koud dus ik deed mijn lange broek aan en deed wat meer mijn best bij de warming-up. De bedoeling was om niet te hard van start te gaan en dan het tempo vast te houden. Maar deze keer ging ik tot mijn schrik als tweede het bos in. De leider in de wedstrijd liep niet eens zo ver voor me. In het kwamen wat snellere mannen mij voorbij. Op een gegeven moment herkende ik iemand met wie ik de vorige keer een tijd samen gelopen heb en ik besloot daarbij aan te haken. Het werd een groepje van drie, soms vreesde ik dat ik moest lossen, maar heuvelop leek ik de sterkste.

Het eerste rondje ging ongeveer net zo snel als vorige maand met ongeveer 4.06 per kilometer, het tweede rondje ging niet echt langzamer (nog onder de 4.10) en het derde rondje zat daar ongeveer tussen. Dat was mooi vlak en zeker geen verval. Dat was blijkbaar het voordeel van het goede groepje. Aan het eind van de derde ronde liep één van de bij ons weg en even later liet ik nummer 140 achter me. Nog een rondje volhouden, dus en dat lukte wonderwel, ik zat weer op ca 4.06 per kilometer en ging het weiland op terwijl de klok op 39:40 stond. Een lage 41-er zat er in. Gemotiveerd gooide ik er een sprintje uit en ik kwam in 40.53:94 over de finish. Voor het eerst onder de 41 minuten, en dat met een hele mooie vlakke race.

BAV Wintercup eerste wedstrijd

Ik zit lekker gedouched op de bank en ben zojuist thuis gekomen van de eerste BAV Wintercup wedstrijd van dit seizoen. Het was heerlijk loopweer. Niet te warm, maar wel warm genoeg om in korte broek en een shirt met korte mouwen aan de start te verschijnen. Ik was mooi op tijd om mezelf in te schrijven. Dat deed ik direct maar voor de hele serie, dus ik zal daar op 13 december en 17 januari weer aan de start verschijnen.

Als warming-up verkende ik een stukje van het parcours. Het was op zommige stukken toch wel een beetje nat, met maar een smal paadje langs de blubber, maar verder lag het er weer goed bij. Bart van de wedstrijdgroep stond ook aan de start. Hij is herstellende van een blessures en bood aan met me mee te lopen. Hij had wel het idee 4.05 per kilometer te lopen. Dat leek me wat te hard. Direct na de start ging hij er dus ook vandoor. Ik stond op de eerste startrij en wist snel een plaatsje aan de binnenkant te krijgen en ging als 6e of 7e het bos in. In de loop van het eerste rondje ontstond een groepje van 4 of 5 en ik probeerde een beetje in mijn ritme te komen. Ergens halverwege het tweede rondje ontplofte het groepje en moest ik alleen verder. Het tempo ging omlaag. In het eerste rondje zat ik nog op 4.06 per kilometer, nu kwam ik boven de 4.10.

In het derde rondje liep ik op wilskracht verder. Opvallende genoeg werd ik niet of nauwelijks ingehaald, maar de kilometers waren nu wel boven de 4.20. Ik hield er rekening mee dat ik niet onder de 43 minuten uit zou komen. In het laatste rondje sprak ik nog wat reserve-energie aan en mijn laatste kilometer ging nog in 4.11. Tot mijn verrassing stond de klok op 41.45. Dat betekende een nieuw PR op dit parcours en maar 10 seconden onder mijn snelste tijd op de 10 kilometer. Bart bleek uiteindelijk ongeveer een halve minuut sneller geweest te zijn. Dit geeft veel vertrouwen voor het komende seizoen.

Update: volgens de uitslag liep ik zelfs 41:42. En op de site van de BAV vond ik al een paar mooie foto's:

Onregelmatig, maar ik train wel.

Het crossseizoen is weer begonnen en ik wil dit jaar een paar keer de Wintercup in Baarn lopen. Een leuk loopje, lekker dichtbij en ondanks dat het een crossparcours is, loop ik er over het algemeen lekker en snel. Mijn PR op dat parcours staat vrij scherp (41:50), maar dat zou ik graag verbeteren. Dat betekent dat er wel een beetje getrained moet worden. Door diverse oorzaken lukt het niet om dat heel regelmatig en met de groep te doen. Twee weken geleden was ik een weekendje weg. In de week daarna werd ik flink verkouden. Dit weekend moest ik met mijn zoon mee naar het voetballen en deze week is mijn vrouw jarig. Nou ja, je kunt je er iets bij voorstellen.

Dus loop ik wat meer voor mezelf. Vorig weekend een rondje over de Stulp, met de naweeën van de verkoudheid en dit weekend twee rondjes blauwe paaltjes om de Soesterduinen. Samen met de heen- en terugweg toch gauw zo'n 15 kilometer. Dan is 1 uur en 10 minuten dus niet slecht. Zeker niet als je bedenkt dat ik de laatste drie kilometer last kreeg van blaren op mijn beide fouten. Waarschijnlijk had ik te oude running sokken aan getrokken, die stug waren geworden. Wel lastig want volgende week wil ik weer lekker kunnen lopen, want dan is de eerste Wintercup.

Ik vertok direct na afloop van een regenbui en blijkbaar hadden meer mensen op dit startschot zitten wachten. Het is natuurlijk een prachtig gebied, dus werd er flink met honden gewandeld en kwam ik veel andere hardlopers tegen. Even dacht ik ook Gert te ontwaren, maar volgens zijn blog loopt hij vandaag in Nijmegen.

Twee foto's van 25 oktober

Op de eerste ben ik onderweg na ca 5 kilometer. Het begin van vermoeidheid is zichtbaar.
Op de tweede gooi ik er nog een sprintje uit om iemand in te halen. en dat lukte.

Wolfskamerloop

Eindelijk weer eens een 10 kilometerwedstrijdje vandaag. De laatste was minstens een jaar geleden, ik was dus benieuwd hoe dat zou gaan en wil me dit seizoen weer een beetje toeleggen op de 10 kilometer. Vandaag zou ik aan de start verschijnen in Huizen bij de Wolfskamerloop. Niet te ver weg en geen hele grote loop. Het was al de 61e keer dus wel zo vaak georganiseerd dat ik me geen zorgen hoefde te maken over onvolkomenheden.

In de afgelopen week was ik een beetje verkouden geworden en de hamstring van mijn rechterbeen is een beetje onrustig, dus ik was benieuwd hoe het zou gaan. Voor de start trof ik Theo uit de wedstrijdgroep die als toeschouwer aan wezig was. Hij wist te melden dat het stuk langs het water een beetje op en neer zou gaan. Goed om te weten, net als het feit dat het eerste stuk in het bos over mul zand zou gaan.

Het was lekker weer en na het inlopen wist een plaatsje op de vijfde startrij te bemachtigen, zo dat ik geen last zou hebben van mindere snelle lopers op het parcours. Direct vanaf de start liep ik lekker ontspannen. Ik had niet het idee dat het erg hard ging, gewoon een prima tempo, dus ik schrok toen ik ruim binnen de 4 minuten de eerste kilometer zag. Dat was niet de bedoeling en ik liet het tempo wat zakken en moest daarmee de eerste dames uit de groep maar laten gaan. De volgende kilometers gingen in een aanvaardbaarder tempo zo rond de 4.10. Nog steeds vrij hard en dat begon ik na 4 kilometer ook wel te voelen. Ik besloot niets te forceren en liet het tempo nog een beetje zakken naar ongeveer 4.20. In de tweede ronde zakte het nog iets verder. Maar ik bleef (net) onder de 4.30. En ik kwam uiteindelijk over de streep in 42.54. Een mooie tijd op een toch wel pittig parcours en zonder echt geforceerd te hebben. Mijn hamstring deed het prima en mijn verkoudheid was ik ook weer kwijt.

Bosmarathon over geslagen

Familiebezoek en andere sociale verplichtingen gooiden de plannen een beetje in de war en daarom liep afgelopen zondag toch niet mee in de bosmarathon in Soest. Dat was jammer, want uit de verslagen begreep ik dat het weer een gezellig en geslaagd loopfeest was, ondanks het wat mindere weer. Ik heb mijn oog nu maar even laten vallen op de Wolfskamerloop in Huizen. In de afgelopen weken heb ik wel vrij regelmatig getrained hoewel de frequentie nog steeds niet op 2 keer per week ligt.

Peter, waarmee ik twee jaar geleden in Zuidlaren liep, loopt wel veel meer en hooft ondertussen zijn eerste marathon achter de rug in een fantastische tijd van 3 uur 13 (Brussel).

halve foto's en onscherpe filmbeelden

Natuurlijk zijn er weer veel foto's gemaakt bij de Dam tot damloop en zijn er filmbeelden van diverse doorkomsten. Maar op de één of andere manier ben ik deze keer niet erg zichtbaar. Op de eerste foto sta half en op de tweede ben ik "onthoofd"

Op de video's heb ik mezelf niet kunnen terugvinden.

De officiële uitslag

Naam Richard Voorintholt
Woonplaats Pijnenburg
Afstand 10 Engelse Mijl by night trimloop
Categorie 439e Mrecr
Totaal plaats 466e van 12914 finishers
Snelheid 13,013 km/uur
Netto tijd 1:14:12
Netto tussentijden (verschil)
2,5 km 11:16
5 km 22:44 (22:44)
7,5 km 33:59
10 km 45:41 (22:57)
12,5 km 57:23
15 km 1:09:25 (23:44)

Dam-tot-damloop By Night

Gisteravond zag het gebied rond het centraal station in Amsterdam blauw van de deelnemers aan de Dam-tot-damloop By Night. Ik was één van de (25.000) gelukkigen die een startnummer had weten te bemachtigen. In 2005 liep ik ook al een keer mee, dus ik wist ongeveer wat me te wachten stond. Met de auto naar Weesp en vandaar verder met de trein. In Weesp zag je al veel blauwe Dam-tot-dam shirts en kon de "concurrentie" gemonsterd worden. Eenmaal in Amsterdam moest je je best doen om nog wat anders te zien. Een feestelijk gezicht door dat ook nog veel mensen hun best hadden gedaan zichzelf te versieren met lichtgevende attributen. Ik schoot een paar plaatjes met mijn telefoontoestel:

Hier is ook nog een videootje.

Ik probeerde ook nog het "Koffiehuis te vinden waar diverse webloggers zich zouden verzamelen, maar die heb ik niet gezien. Toen werd het tijd voor de start. Ik stond in het laatste startvak en hield er rekening mee dat ik wat zou moeten slalommen, maar de mensen om mij heen zagen er ook nog redelijk snel uit. Om precies 8 uur werden we weggeschoten, terwijl het al flink begon te schemeren. Het lukte niet echt om een beetje op tempo te komen, tot ik aan de zijkant terecht kwam. Daar kon ik steeds, met een sprintje een stukje oprukken. Het was aanzienlijk drukker dan in 2005 of de wegen waren smaller.

De IJ-tunnel was een stuk breder, samen met een paar andere snelle lopers spoot ik door de meute heen naar beneden op het ritme van een perscussiegroep die aan de ingang van de tunnel stond. Daarna werd het weer smaller, slalommen en sprintjes lopen. Het ging wel heel hard. De eerste 2,5 kilometer in 11:15. door dat het steeds donkerder werd, kwam de verlichting van de vele lopers steeds beter tot zijn recht. Die van mij lag nog thuis (vergeten), Ik had wel de start nog één lichtgevend staafje gevonden en dat tot halverwege om mijn arm laten bengelen. Daarna was het licht uit en heb ik het in een afvalbak gedeponeerd.

Ondanks de drukte lukte het tot halverwege nog om een hoog tempo te lopen. Maar ik voelde wel dat ik in het rood liep. Daarna liepen de tussentijden gestaag op naar 11:40 per 2,5 kilometer en tussen 12,5 en 15 zelfs 12 minuten. In de laatste kilometer wist ik er nog een versnelling uit te persen en kwam net boven de 1.14 binnen. Netjes onder de 1.15 dus, maar de droom van 1.12 bleek iets te ver weg.

Na de finish is het altijd weer een eindje wandelen voor je je kleding kunt ophalen en daarna nog een stukje naar de bussen. In 2005 was dat vervoer goed geregeld, maar gister was het een puinhoop. Gelukkig bleven de meeste lopers gedisciplineerd in de rij en de lopers die dat niet deden werden zeer duidelijk tot de orde geroepen. Maar er waren waarschijnlijk te weinig bussen. Ik heb ongeveer een uur staan wachten en na mijn was de rij nog langer. Dat is niet fijn als je daarvoor flink gedraafd hebt. Tot drie keer toe werd het iemand te veel en moest er een ambulance komen. Ik hoop dat het niets ernstig was, maar het was wel een onverwachte misser in de organisatie.

Geen bijzondere voorbereiding.

Nog maar een week en dan ga ik van start in de Damloop by night. Vorige week ontving ik mijn startnummer, met daarop de url van mijn weblog (alleen .com paste niet meer). Toch leuk en ik ben benieuwd of het nog extra bezoekers oplevert :-)



Zoals je kunt zien start ik in het laatste startvak. Blijkbaar heb ik geen tijd opgegeven of was mijn opgegeven tijd niet snel genoeg voor een ander vak. Dat laatste betwijfel ik overigens wel een beetje, want ik ga toch uit van een tijd van tussen de 1.10 en 1.15 ondanks dat ik sinds Amersfoort niet extreem veel getrained heb. Met de vakantieperiode van drie weken meegerekend zal het gemiddeld één keer per week geweest zijn. Maar het langere rondje dat ik vorige week liep (ca 16 km) ging wel lekker (1.20) op mijn nieuwe Ascis Gel Nimbus 11.



Zaterdag loop ik nog op mijn oude Nimbus 9 ik wil niet het risico van een blaar lopen. Morgen nog maar een keer een rustig rondje voor mezelf, dan moet het wel lukken.

De draad weer opgepakt.

De halve marathon van Amersfoort heb ik prima verwerkt. Een beetje spiepijn op maandag en dinsdag, maar op woensdag liep ik weer lekker mee bij een uitlooptrianing. Wel kreeg ik halverwege de week last van keelpijn en werd ik lekker verkouden. Waarschijnlijk had het iets te lang geduurd voor ik warmere kleding aan had na de finish.

Aktiefoto stond natuurlijk weer bij de finish en schoot volop plaatjes:

Ondertussen is de verkoudheid weer grotendeels verdwenen. Ik produceer alleen nog flink wat snot zoals gister bij de training. Dat was één van de laatste officiële van dit seizoen. 4 series van 1200 meter (400 extensief, 400 intensief en 400 extensief) met 1 minuut pauze. Lekker warm op een zomeravond in het bos met wat mulle bospaadjes en wat hoogteverschil, wat kan trainen toch lekker zijn.

Ik ga de komende weken zorgen voor wat duurloopjes voor mezelf als voorbereiding op de Dam-tot-damloop.

Een PR is wel een beetje spierpijn waard.

Na een tijd op een lager pitje was het zondag 14 juni eindelijk weer tijd voor een wedstrijd. In de afgelopen weken volgde ik met argusogen de weersverwachting, want ik voelde me prima. Snelheid en duurvermogen alles leek te kloppen, ik voelde dat er een mooie tijd in zou kunnen zitten bij de halve marathon van Amersfoort. Maar ja, in de afgelopen weken was het toch vooral warm en dan zou een snelle tijd er niet inzitten. Voor zondag werd ook ruim boven de 20 graden voorspeld en ook nog behoorlijk vochtig.

Zondagmorgen begon het om een uur of negen flink te regenen en dat was ook nog zo toen ik om om kwart over twaal op de fiets vertrok. Het werd wel iets minder toen we nog even naar de deelnemers van de marathon keken die twee uur eerder gestart en nu onderweg waren naar de dierentuin. Robert, Raymond, Evert, Ad en Leatitia liepen er nog vrolijk en fris bij. Tegen twee uur stonden we in het gedrang in het startvak en het druppelde nog steeds. Misschien zou het toch niet te warm worden. Met Peter en Janet besprak ik de plannen. Ik had een tijd van ongeveer 1.37 in mijn hoofd en wilde weg op 4:40 per kilometer. Peter en Janet wilden nog iets sneller en ik liet me overhalen om met 4:30 per kilometer op weg te gaan.

De eerste kilometer was het nog erg druk veel inhalen, inhouden en slalommen. Na ruim 5 minuten hadden we nog geen kilometermarkering gezien en na 10 ook nog niet. We besloten dat we het dan op gevoel en de hartslagmeter van Janet moesten doen. Na een paar kilometer besloten we bewust op te letten dat we niet te hard van stapel liepen. Maar we gingen zeker niet langzamer.

Het parcours in Amersfoort is uniek. Hoewel de halve marathon niet door de dierentuin en door het station gaat, loopt het wel gelijk met ongeveer de helft van het marathonparcours en door dat de marathondeelnemers 2 uur voor ons gestart waren, kwamen we deze na een kleine 5 kilometer weer tegen. Vrijwel direct zagen we Evert en Raymond. Na een korte groet scheurden we er voorbij. Vanf dit punt stonden er om de twee-en-een-halve kilometer verzorgingspunten met water, sportdrank, banaan en sinaasappel: Prima! Ik griste hier en daar een fles of beker water of een stuk fruit mee.

Op het lange stuk langs de A28 begon ik echt lekker los te komen en moest Janet me tot de orde roepen. Dus liepen we met z'n drieën verder in een straf tempo. Even voordat we weer terug onder de A28 doorgingen moest het 10 kilometer punt liggen. Daar kwamen we langs in ongeveer 43:30, da's ook voor een tien kilometer een leuke tijd, maar wij mochten nog even verder. Langs de Ikea ging het even later weer onder de A1 door naar Kattenbroek. Dat was een mooi stuk groen asfalt en ik liet Janet en Peter achter me met nog zo'n 8 kilometer te gaan. Kattenbroek was een feest: ik werd gedragen door het publiek dat allemaal mijn naam bleek te kennen (of in ieder geval kon lezen van mijn startnummer).

Samen met een man met een wit petje liep ik kop-over-kop een paar kilometer door. Uiteindelijk ging hij toch net te hard en met zo'n 4 kilometer te gaan moest ik er voor werken om het tempo te kunnen houden. Daar zat plots mijn vrouw aan de kant. Die was nog helemaal op de fiets gekomen. Ze kon wel zien dat ik toch een beetje moe begon te worden. Het gebrek aan kilometeraanduidingen zat me toch wel dwars. Ik had geen idee hoe ver het nog was en op welke tijd ik aankoerste. Misschien kwam ik wel in de buurt van de 1 uur 30?

Eindelijk was daar de brandweerkazerne waar we dwars door heen mochten. Daarna zou het nog maar een kilometer zijn volgens mij. Ik wist nog een versnelling te vinden en sloot zowaar weer aan bij de man met de pet. Het stuk langs het water duurde voor mijn gevoel nog eindeloos. Eenmaal op de stadsring liep de man met de pet toch weer bij me weg, maar ik kon voor mijn gevoel nog soepel naar de finish. Voor de zekerheid keek ik in de laatste bocht nog wel even achterom of Peter niet nog achter me zat. En toen kon ik kijken naar de tijd. 1 uur 36 en nog wat seconden klokte ik zelf, 4 minuten onder mijn PR.

Enige tijd na mijn finish vond ik de rest van de groep weer terug. Peter bleek na zo'n 12 kilometer een flinke inzinking gehda te hebben en kwam ninnen in 1 uur 43. Janet zat maar twee minuten achter me. Van de anderen begreep ik dat het toch wel een zware loop was geweest. Ondanks dat de zon niet scheen was het niet koud en Amersfoort is niet helemaal vlak. Het publiek was echter fantastisch.

Vandaag waren de uitslagen beschikbaar. Mijn eindtijd was 1.36:21, de snelste Pijnenburger. De lijst is gesorteerd op brutotijd. Als ik dat corrigeer kom ik op 132e plaats uit. Al met al een puike prestatie.

Routes

Nog minder dan een week en dan sta ik aan de start van de halve marathon van Amersfoort. Volgens mij kom ik redelijk voorbereid aan de start. In de afgelopen maanden is het gelukt iets meer te trainen en ik heb nog niet eerder voor een halve marathon zoveel langere duurlopen gedaan.

Kijk maar eens welke routes ik de afgelopen tijd liep.












Bij de training van afgelopen woensdag liepen we in totaal 20 keer 350 meter met de bedoeling dat in het wedstrijdtempo van de (hele of halve) marathon te doen. Anita had voor mij 1.34 berekend. Dat komt uit op een eindtijd van ongeveer 1 uur 35. Zelf ga ik weg op een schema van 4.40 per kilometer. Dan zou ik zo rond 1 uur 37 uitkomen. Dat is mooi onder mijn PR (1 uur 40). Dit alles natuurlijk is erg afhankelijk van de weersverwachting. Is het warm, dan laten we dit mooie plan varen en lopen we 'm gewoon lekker uit.

Update!

Beste lezers, zijn jullie er nog? Ik ben er nog wel, maar heb de laatste tijd veel te weinig gelegenheid om mijn blog bij te houden. Ik zal het toch af en toe proberen, eerlijk waar. Nu hen ik eindelijk tijd om weer eens iets van mijn loopbelevenissen te laten weten. Zoals jullie al begrepen zullen hebben train ik nog steeds, maar is de frequentie nog steeds wat laag. De eerste drie maanden van dit jaar was het niet meer dan één keer per week. Maar langzaam komt er ruimte om iets vaker te trainen. Het zal ook wel moeten want ik heb weer wedstrijdplannen. In juni loop ik de halve marathon van Amersfoort en n september doe ik mee met de Dam-tot-damloop by Night. Dus wie weet kom ik iemand van jullie daar nog tegen. De Damloop doe ik samen met collega Leon. In Amersfoort komt een groot deel van mijn trainingsmaatjes aan de slag, sommigen zelfs voor de hele marathon.

Ondanks dat ik minder train zit het met de vorm blijkbaar nog wel goed. Ik heb veel kort snelheidswerk gedaan. De laatste keer 10 x 200 op de baan en een paar weken daarvoor 10 x 400. Met 200-tjes van 30 seconden en een laatste 400-tje van 1.14 was ik wel tevreden. Omdat ik wat langere afstanden ga lopen, loop ik voor mezelf ook af en toe een duurloopje. Twee weken geleden nog een rondje Pijnenburg, Den Dolder, Lage Vuursche, bij elkaar zo'n 18 kilometer in anderhalf uur.

Deze week was ook de baanwedstrijd van AV Pijnenburg. Een gezellige onderlinge wedstrijd met drie verenigingen (BAV, de Schieter en AV Pijnenburg). Ik hielp deze keer met de tijdwaarneming en maakte wat foto's (zie in de post hieronder). Die tijdwaarneming was nog een heel gedoe, want een groot deel van de doorkomsten werd niet waargenomen. We braken daarover ons hoofd terwijl we overgingen op handwerk. Tot diep in de avond hebben we handmatig de uitslag moeten samenstellen. Dat is uiteindelijk gelukt en vandaag is de waarschijnlijke oorzaak boven tafel gekomen. Eén van de instellingen was per ongeluk naar de default gereset. Volgende keer goed opletten dus. Gelukkig is het hardloper wel gelukt om Inge naar een PR te hazen.

Baanwedstrijd bij AV Pijnenburg

Op 6 mei was weer de jaarlijkse abaanwedstrijd met AV Pijnenburg, de Schieter en BAV. Deze keer hielp ik mee met de tijdregistratie en liep ik dus niet zelf mee. Tussendoor had ik tijd om foto's te maken. Ze zijn lang niet allemaal gelukt, maar een stuk of 40 is nog wel toonbaar. Kijk maar eens hier.

Website werk

Naast deze blog houd ik me ook bezig met de website van onze trainingsgroep. Dit is een gratis site bij Lycos. Maar een paar maanden geleden hebben ze besloten met deze service te stoppen. Ik vond het uiteindelijk toch jammer om de site dan maar op te heffen. Dus ben ik zoek gegaan naar een nieuwe provider. Bovendien was ik Frontpage wel een beetje zat omdat de html helemaal vol gezet werd met stukken die ik niet doorzag.

Sinds deze week heb ik voor beide problemen een oplossing en de contouren van onze nieuwe site zijn nu te vinden op avpdgroep.woelmuis.nl. Ik gebruik nu NVU als html editor en heb ook een frisse nieuwe template gevonden. Voorals nog is de site grotendeels "Under construction". Maar het begint al ergens op te lijken.

Foto's van de Sylvestercross

Natuurlijk stond mijn vrouw ook weer met een camera aan de kant. Laat een berichtje achter als je je zelf herkend.

Rechts lopen Leon en ik.

Sfeerplaatjes.

Kees snelt naar de finish.

Derk direct na de finish.

Finish van Jelger.

Ik ga nog een rondje.

Doorkomst van Leon.

Sylvestercross 2008

Eindelijk weer een wedstrijd! Natuurlijk kon ik de verleiding niet weerstaan om mee te doen aan de jaarlijkse traditionele Sylverstercross in Soest. Het is ondertussen een vast onderdeel van onze gezinstradities op Oudjaarsdag geworden. 's Morgens bakten we oliebollen terwijl mijn zoons voor het eerst vuurwerk afstaken en daarna togen we met z'n allen op de fiets naar de Soesterduinen. Het zou dit jaar een echt familiegebeuren worden, want Derk en Kees zouden dit jaar ook een rondje lopen, net als de jongste zoon (Jelger) van mijn collega (Leon). Ik had afgesproken om met de langzaamste van mijn zoons mee te lopen en daarna zou ik zelf nog twee rondjes doorlopen. Een hele snelle tijd zou er dit jaar dus niet inzitten, maar het plezier van mijn zoons woog daar ruim tegenop. Ik had met mijn zoons een keer of drie op een zondag het rondje verkend, zodat ze niet ongetraind aan de start stonden. Gebaseerd op die ervaring wist ik dat de jongste waarschijnlijk sneller zou zijn.

's Morgens was het nog prachtig weer geweest maar in de loop van de middag werd het bewolkt. Bij de tent wachtten we op Leon en Jelger. Snel werden zij ook voorzien van hun startnummer en trokken we onze warme kleren uit zodat we nog een stukje konden warmlopen. Vijf minuten voor de start sloten we aan bij de menigte. Het leek me verstandig dit jaar een beetje achterin te starten zodat we misschien een beetje uit het gedrang bleven. De start bleek beter georganiseerd dan voorgaande jaren. Deze keer was de startlijn smaller en werd de netto starttijd gemeten. Er was dus een langer lint van lopers en het achteraan starten leverde niet direct een minuut of meer tijdverlies op. Toch nam ik voor de zekerheid met mijn stopwatch ook maar de starttijd. Al direct ging Kees er vandoor. Derk begon iets rustiger en was ook een beetje bedeesd in het passeren. Na wat aanwijzingen van mij begon hij in een eigen tempo gaatjes te zoeken om in te halen en ging het tempo wat omhoog, maar Kees zagen we niet meer terug. Na de heuvels schroefde Derk het tempo nog verder op. Toen we het zand weer bereikten zag ik dat een tijd van net onder de 15 minuten er niet in zat, maar onder de 16 moest wel kunnen. Derk bleef namelijk goed doorlopen en daarmee waren we toch een stuk sneller dan vooraf gedacht. Kees moest hier nog een eindje voor lopen. Na 15 minuten 38 boog Derk af naar de finish en kon ik in eigen tempo nog even door.

Nu moest ik veel mensen inhalen, maar al die hazen werken wel goed op mijn motivatie. Onderweg kon ik diverse mensen groeten en ik liep redelijk soepel een tweede rondje in 11:43. Een tijd van onder de 40 minuten moest daarmee wel mogelijk zijn, dat viel niet tegen. Waarschijnlijk was het parcours ook redelijk snel dit jaar. Het tweede rondje inclusief sprintje berg op naar de finish ging in 12 minuten. De jongens waren daar uiteraard al. Kees glom van trots en Derk en Jelger waren ook tevreden. Even later kwam ook Leon weer tevreden over de streep. Hij had Jelger eerst netjes bij de finish afgezet zoals mijn vrouw en de speaker hadden geconstateerd en daarna zelf nog genoten van de cross en de mooie omgeving.

Al iets meer dan een uurtje later zag ik in de uitslagen dat ik in 39:22 was gefinished (ze hebben we alleen in de 6 kilometeruitslag gezet). Een hele nette tijd. Leon eindigde in 47:37. Jelger liep onder de 20 minuten. Derk liep 15:48 en Kees was met 14:24 zelfs 9e in de uitslag van de 3 kilometer.