Het is al weer twee weken geleden dat ik verslag deed van de eerste 5000 meter bij de Amersfoortse Baancompetitie van AV Triathlon. In de afgelopen weken heb ik steeds geprobeerd rustig te trainen. In de eerste week kortte ik de trainingen steeds een stukje in tot ca 75%. Bij de baantrainingen voelde ik mijn scheenbeen niet en bij de trainingen op de weg ging het steeds beter. Vorige week deed ik wer het volledige programma mee. Op dinsdag 3 x 5 x 400 op de baan net onder 1:40 en de laatste in 1:25. Op donderdag 800 - 1000 - 2000 - 1000 - 800, waarbij ik de laatste stevig aanzette (ongeveer 3 minuten). De duurloopjes in de weekenden heb ik tot nu toe steeds overgeslagen. Met die aanpak lijken de problemen met mijn scheenbeen verleden tijd te zijn.
Gister was de tweede wedstrijd van de baancompetitie in Amersfoort. Deze keer 3000 meter. Vorig jaar liep ik daar een hele goede 10:59. Bij de inschrijving had ik dat ook als streeftijd opgegeven, maar dat leek me nu niet haalbaar. Ik mocht waarschijnlijk blij zijn met 11:30, maar gokte op 11:15 en wilde dus rondjes van 1:30 lopen. Deze keer zat ik in een serie samen met onder andere Martin met mensen die naar verwachting echt een stukje sneler zouden zijn.
Ik was weer ruim op tijd en liep me lekker warm met een rondje van bijna 4 kilometer. Op de baan trof ik een grote delegatie Pijnenburgers. Naast Martin, waren Bart, Dirk, Edgar, Erik, Gerrie, Lotje, Petra, Sjaak, Theo en nog wat junioren aanwezig. Achteraf bezien heb ik waarschijnlijk toch wat te lang stil gestaan en ben ik weer afgekoeld. Direct bij de start schoot er een krampje in mijn linkerkuit. Even overwoog ik om uit te stappen. Dat deed ik toch maar niet. Ik koos positie achterin het veld achter ene Marcel met een geel shirt. Martin liep waarschijnlijk dicht achter me.
De eerste kilometer ging zoals gepland met rondjes van 1:30. Af en toe had ik het idee een beetje te moeten inhouden, maar dat leek me prima. Het tempo van ons treintje zakte een beetje in en Marcel besloot wat te versnellen, ik ging mee, maar na zo'n 100 meter vond ik het wel vrij hard gaan. We sloten aan bij een volgende loper. en daar bleven we achter hangen. Daardoor zakte het tempo zo ver dat de rest van het treintje (inclusief Martin) weer aansloot. De kleine versnelling had er bij mij wel ingehakt. Het tempo van ons treintje liep een beetje op naar boven 1:30, maar ik vond het prima. Met nog zo'n 2 ronden te gaan, was ik nog alleen met Marcel over en versnelde hij weer. Ik kon nog even bij blijven, maar moest toen toch een gaatje laten. Op zo'n 300 meter kwam het groepj met Martin weer bij mij aansluiten, bij mij was het echt op en ik verwachtte dat ze er op en er over zouden gaan. Dat was niet het geval. Dat gaf me de moed om nog een keer wat te versnellen. Met een mooi sprintje bleef ik Martin net voor en wistten we ook nog iemand op de streep in te halen.
Het sprintje was leuk, maar over het verloop van de wedstrijd was ik niet echt tevreden. 11:23 is onder 11:30, maar het verval na de eerste kilometer viel me tegen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten