Wat gebeurde er in de zomer?

 Het was weer een tijd stil op mijn blog. Maar ik zat niet stil. Vrijwel de hele zomer heb ik door gelopen. Vlak voor mijn vakantie was er nog de derde Zomeravondcup vn dit seizoen. Het was niet helemaal mijn wedstrijd en ik bleef deze keer weer net boven de 45 minuten. Vooral de wind speelde me parten en in combinatie met de vertrouwde te snelle start verloor ik te veel in het tweede deel. In de vakantie liep ik nog twee kleine stukjes in Frankrijk en na de vakantie volgde de enige onderbreking doordat ik voor de tweede keer Corona opliep. 

Een weekje of twee later pakte ik het lopen weer op. Net op tijd om het laatste segment van de 2022 versie van de Windhonden te kunnen lopen. Dit was een 10 kilometer in het gebied achter Paleis Soestdijk. Ik merkte dat ik nog niet op het niveau van voor de vakantie was. Maar gelukkig kwam dat daarna gestaag weer terug. De ene training ging lekkerder dan de andere, maar ik liep drie keer in de week en de wekelijkse afstand liep op van onder de 30 naar boven de 40 kilometers. 

Bij de lokale evenement als de Blauwe Paaltjes en de Gildeloop assisteerde ik bij de tijdregistratie. en natuurlijk deed ik ook weer goed mijn best als trainer. Omdat ik al 3 x een tien kilometer had gelopen, was het voltooien van de Runnerscup dit jaar nog mogelijk als ik een 5 kilometer en een wedstrijd van 15 k, 10 EM of een halve marathon kon lopen. Zo ontstond het plan om de Hulckesteijnloop en de Zevenheuvelenloop te plannen. Als eerste kwam de Hulckesteijnloop begin september. Het was nog steeds heel warm dus ik was blij dat het maar 5 kilometer zou zijn. Heen en weer over de dijk naar het gemaal met een krap keerpuntje. De 22 minuten grens was mijn doel. De laatste keer dat ik mezelf op een 5 kilometer had gestest was in het kader van een segment uit het 033 circuit geweest en toen was ik zelfs boven 22:30 uitgekomen. De eerste kilometer ging te hard, daarna volgden 2 goede kilometers (net onder 4:20) maar het keerpuntje en daarna weer de dijk op vielen me zwaar Ik verloor daardoor wat snelheid in de laatste 2 kilometers (rond 4:28), anders had ik misschien zelfs de 21 minuten grens weer eens geslecht. Toch was ik wel tevreden

x

Een paar weken later kon ik mezelf opnieuw testen. In het trainingsprogramma voor de C-groep had ik een coopertest opgenomen en die kon ik zelf ook mee doen. Het was een eenzaam rondje, maar ik hield een mooi constant tempo en kwam tot 2935 meter.

Vorige maand nam ik ook afscheid van twee paar schoenen (beide na bijna 900 kilometer) en werden ze vervangen door een nieuw paar On Cloudflow.

Zevenheuvelenloop 2022

 Wellicht kennen jullie de Runnerscup. Dit is een al lang bestaande interne competie bij de AV Pijnenburg waarbij lopers van de wedstrijdgroep een heel kalenderjaar de tijd hebben om een aantal wedstrijden van diverse afstanden te lopen. Ieder wedstrijd levert punten op volgens een ingewikkelde formule waarbij ook de leeftijd van de loper wordt meegerekend. Aan het eind van het jaar levert dat een eindstand op, maar het is meestal al een hele uitdaging om de cup "vol" te krijgen, dat wil zeggen voldoende wedstrijdjes in de diverse categorieën gelopen te hebben. Ieder heeft zo een voorkeur voor afstanden (wat korter of juist wat langer) en in de afgelopen jaren waren er door corona ook nog eens heel weinig geschikte wedstrijden in de buurt. 

In de loop van dit jaar zag ik mijn kans schoon om weer een volle cup te krijgen door een 5 kilometer in Nijkerk (Hulckesteijnloop) en dan nog een 15 kilometer bij de Zevenheuvelenloop. Liever had ik voor de Montferlandrun gekozen, maar die ging dit jaar helaas niet door. 6 jaar geleden deed ik al eens mee in Nijmegen, maar dat is me toen matig bevallen omdat ik de zwaarte van het parcours wat had onderschat. Met gemengde gevoelens reed ik dus naar Nijmegen. Deze keer reed ik alleen. De eventuele passagiers waren met blessures afgevallen. De weersverwachting was lastig. het was ineens koud geworden (een graadje of 2) en in de loop van de middag zou er neerslag gaan vallen, maar misschien kon ik nog net droog lopen.

Ik parkeerde op Nijmegen Noord en met veel andere lopers gingen we met de bus naar het centrum, daar trof ik zowaar Jos. Samen kleedden we ons om (beide in korte broek, maar ik wel een shirt met lange mouwen) en nadat we onze bagage hadden gedropt was er nog maar kort tijd voor een stukje inlopen. Toen snel het startvak in waar zoveel lopers stonden dat het niet heel koud was. Na het officiËle startschot voor de prominenten duurde het nog een minuutje of 15 voor wij ook door de zandloper op pad konden. 

Ik wist dat onder 1:15 in ieder geval moest kunnen, maar onder 1:10 zou top zijn. Een gemiddelde van 4:40 per kilometer zou me daar brengen. Ik besloot op gevoel te lopen en niet veel op mijn horloge te kijken. Het gaat eigenlijk overal op en af en het gevaar van te hard van start te gaan was me te groot. In de weken hiervoor had ik een aantal trainingen gedaan met intervallen op het beoogde tempo. Het idee was dat ik niet alleen een gevoel had voor het tempo, maar vooral ook voor de inspanning die nodig was. En zo kwam het dat de eerste kilometers met gemiddeld meer stijging wat langzamer gingen dan 4:40 (4:33, 4:46, 4:47, 4:45, 4:53). Zonder dat het meer moeite kostte, kwamen er daarna iets snellere kilometers (4:36, 4:33, 4:40, 4:36 en zelfs 4:20, maar die ging naar beneden). Tussen 10 en 11 kilometer volgt een laatste lange klim (4:48) en daarna was het dalen geblazen en durfde ik ook iets te versnellen (4:31, 4:23, 4:15 en 4:16). Ik realiseerde me dat ik onder de 1:10 zou eindigen, Uiteindelijk klokte ik zelf net onder de 1:09 en daar was ik uiteraard heel blij. 

De officiële eindtijd is 1:08:57 en dat scheelt maar 31 seconden met 6 jaar geleden.