dinsdag, februari 28, 2012

Eindelijk weer een normale trainingsweek

Het heeft even geduurd, maar de afgelopen week sloot ik dan toch eindelijk weer aan bij de wedstrijdgroep van AV Pijnenburg. Ik werd met open armen ontvangen en voelde me direct weer thuis. Wel was ik erg benieuwd hoe het zou gaan , want er stond voor de dinsdag direct een stevig programma klaar: 3 series van 5 x 400 meter. Aan de andere kant heb ik geen hekel aan 400-jes. Eind vorig jaar liep ik ze tegen 1:30. Dat gaf me een mooi houvast, want nu moest het rustig aan en daarom was 1:40 een prima richttijd. Maar zoals altijd mochten we eerst flink inlopen, dat is het voordeel van het eerst op de baan zijn :-)

De eerste 3 400-jes gebruikt ik om een beetje op gang te komen, daarna gingen ze steeds soepeler en met een soort van speelsgemak in 1:40. Ik had voldoende lucht over om onderweg te blijven praten. De laatste 400 liet ik me door Berend verleiden en versnelden we onderweg steeds een beetje om uiteindelijk in 1:29 binnen te komen. Na het uitlopen stond er ruim 17 km op de teller.

Donderdag gingen we 12 x de Kolonieweg omhoog (voor lezers die Soest niet kennen: een stukje weg een meter of 10 stijgt). Dat ging in 4 setjes: rustig - stevig - hard. Ik ging lekker in mijn eigen tempo ongeveer 1:25, 1:20 en 1:15. Technisch zag het er ook allemaal goed uit.

In de dagen daarna had ik geen terugslag en eigenlijk ook geen spierpijn. Als ik zo rustig doorga, moet het lukken om alles weer een tijdje heel te houden en mee te kunnen doen aan de Amersfoortse Baancompetitie.

zondag, februari 19, 2012

De lente is in aantocht

Zoals vaste lezers waarschijnlijk wel duidelijk is, ben ik geen liefhebber van de winter. Als het donker is, zijn de mogelijkheden om 's avonds te trainen beperkter. Daarnaast heb je de gladheid die veroorzaakt kan worden door de neerslag en ik ben ook niet echt gebouwd op lage temperaturen (weinig natuurlijke isolatielagen zal ik maar zeggen). Ik ben dus blij dat de winterperiode goeddeels achter ons ligt.

Bovendien lijkt het er op dat ik (voorzichtig) de normale trainingen weer kan hervatten. Vorig weekend was ik nog stevig verkouden en een klein duurloopje dat ik op maandag deed beviel me maar slecht. Ik kreeg weinig lucht en kreeg onderweg last van misselijkheid. Maar een paar dagen later voelde ik me weer goed. Vrijdag deed ik voor het eerst weer iets dat op een normale training leek 5 x 1200 met 400 meter rust. Op één van de mooist paden in het bos Soest liep ik lekker heen en weer, terwijl de lucht naar lente begon te ruiken. Ik moest het een dag later wel een beetje bekopen met wat spierpijn.

Vandaag wilde ik nog een rustige duurloop van zo'n 14 - 15 kilometer doen, maar al bij de eerste meters voelde ik me nog enorm stijf. Ik had het gister nog druk gehad met van alles. Ik hoopte het er wel een beetje uit te lopen. Na wat rekken strekken na een kilometer ging het wat beter. Maar onderweg liep bij een laag tempo mijn hartslag verder op dan dat de bedoeling was. Daarom besloot ik mijn rondje een een stukje in te korten en na ruim 11 kilometer was ik weer thuis. Dinsdag ga ik eindelijk weer aansluiten bij de groepstraining.

maandag, februari 13, 2012

Vertraging bij herstel want verkouden

Het is nog niet gelukt om aan te sluiten bij de groep, tenmiste ik achtte het zelf nog niet verstandig. In de afgelopen week was ik een aantal dagen in Malaga, daar was het prima toeven, de eerste dag was het ongeveer 20 graden. Het was geen vakantie, maar ik voelde me helemaal uitgerust. Toch werd ik dag na thuiskomst stevig verkouden, inclusief spierpijn, keelpijn en een algeheel lamlendig gevoel. Dat was niet het goede gevoel om te gaan hardlopen.

Het voelt alsof mijn conditie achteruit gehold is door die verkoudheid, maar het begint wel weer een beetje op te klaren. Dus trek ik vanavond mijn spullen maar weer aan en ga wat rondjes door Soest rennen. Dan kan ik direct mijn nieuwe Polar WearLink+ borstband testen die ik voor mijn verjaardag kreeg. Als het goed is, behoren daarmee de rare hoge hartslagen van de GFR 310 tot het verleden.

zaterdag, februari 04, 2012

TIjd voor rondjes over de fietspaden

In de winter is het 's avonds te donker om het bos in te gaan. Dat is jammer, want lopen in het bos is veel leuker dan in de bebouwde kom. Bovendien loop je dan onverhard, wat beter schijnt te zijn. Daarom loop ik het weekend overdag wel mijn rondjes in het bos, maar nu er ook nog sneeuw is gevallen, is het daar te glad en vind ik het risico op glij- en struikelpartijen te groot. Dus ben ik nu veroordeeld tot rondjes over de fietspaden in Soest. Gelukkig worden die wel goed schoon gehouden.

In de afgelopen week heb ik afstand steeds een stukje op gebouwd. Vorig weekend was het 6 km. Dinsdad liep 8,7 en vandaag 11,8. Tot nu toe gaat het goed, ik heb nog geen last van mijn voet.