maandag, december 02, 2013

Montferland Run 2013


Met een flinke delegatie stond de wedstrijdgroep dit jaar aan de start van de Montferland Run. Theo had Berend, Edgar en Stef meegenomen. In de tweede auto reed Erik samen met Titus en mij. 's Heerenberg is niet naast de deur, maar we met een starttijd van 12:00 hoefde we niet heel vroeg weg en het was mooi weer hoewel 's morgens nog een beetje fris. Alle auto's werden richting een bedrijventerrein geleid en vandaar was het een kilometer wandelen naar de start. Erik, Titus en ik zochten een plekje voor onze tassen in de tent en verkenden al inlopende de laatste kilometer van de wedstrijd. De Montferland Run gaat door een mooi gebied, maar het parcours kent een paar pittige hellingen. In de laatste 1500 meter zijn die wel zo ongeveer achter de rug en vanaf 900 meter is het alleen maar naar beneden met een relatief vlak einde. 

Voor de start troffen we de andere vier nog even en wensten elkaar succes. Daarna richting startvak. Met bordjes was een globale indeling weergegeven zodat de snellere lopers vooraan zouden kunnen starten. Erik, Stef, Theo en Titus verdwenen naar voren. Berend, Edgar en ik bleven hangen bij een bordje met 55-59. Dat was ruim sneller dan onze ambitie (en mogelijkheden), maar dat gold zo op het eerste gezicht ook wel voor de lopers om ons heen. We probeerden de spieren een beetje warm te houden, maar ruim een kwartier wachten op het startschot was wel een beetje lang. De hartslag daalde weer flink. Dat was dus een extra reden om rustig te starten. Dat was toch al het plan. Er stonden twee lange hellingen te wachten waarin we in een kilometer 50 meter zouden stijgen. De eerste tussen kilometer 5 en 6 en de tweede tussen 8 en 9. Het plan was, dat ik dan nog voldoende over zou hebben om wat te versnellen.Omdat we niet vooraa

Omdat we niet vooraan stonden duurde het een minuutje voor we daadwerkelijk over de startstreep konden en moesten we daarna een beetje slalommen tussen langzamere lopers door. In onderstaand filmpje komen Titus en Stef door rond 2 minuten. Berend en ik rond 3:07 en Edgar daar direct achter.

Al snel draaiden we 's Heerenberg uit en zagen we een kleurig lint van lopers door de lichtglooiende velden naar Stokkum. Een mooi gezicht. Ik liep samen met Berend en vond dat wel mooi. De eerste kilometer ging in 4:45 en langzaam ging het tempo wat omhoog. Eerst liep een stukje voor Berend, daarna kwam hij weer voorbij en volgde ik hem met gemiddeld 4:30 per kilometer. In dat tempo zou ik uitkomen tussen 1:07 en 1:10. We waren nog steeds andere lopers aan het inhalen en dat zou de hele wedstrijd zo blijven. Na 4 kilometer moest Berend een gaatje laten vallen toen ik tussen een paar lopers door glipte. Daarna heb ik hem niet meer gezien. 

Een kilometer verder stond ik aan de voet van de eerste echte klim. Ik dacht terug aan de workshop looptechniek van de dag eerder. Lang maken, heupen naar voren, knie snel naar voren, afzet onder het lichaamszwaartepunt, voet snel naar de grond en actieve arminzet. Zoveel mogelijk op souplesse probeerde ik naar boven te gaan. Het tempo ging uiteraard wat naar beneden, maar ik bleef zwoegende lopers inhalen. Na 4:50 was ik boven en kon ik aan een afdaling beginnen. Ik bleef doorrollen en ging hard naar beneden. Mijn tempo liep op tot 3:21. Daarna volgde een vlak stuk met waterpost waar ik een slokje wist te bemachtigen. Wat ik had verwacht gebeurde. Ik nam het hogere tempo van de afdaling mee in het vlakke stuk en liep nu rond 4:20. 

In de tweede lange klim trok ik me op aan een jongedame in een groen shirt. Ze liep mooi en net iets langzamer dan ik en was daarmee een mooi richtpunt. Ik kwam in 45 minuten door op 10 kilometer. De tweede 5 waren daarmee ongeveer een minuut sneller dan de eerste. Een eind verder kwam de dame in groen mij weer voorbij. Ze bleef zo'n 20 meter voor me lopen. In de laatste stevig klim op zo'n 12,5 kon ik nog een keer extra aanzetten. Dit was nog een keer 20 meter stijgen in 500 meter. Hierna was het meeste klimwerk wel voorbij en er zou alleen nog een mooie afdaling volgen. 

Helemaal voluit ging ik niet meer in die laatste 900 meter. Ik begon wel moe te worden en was een beetje bang dat ik de coördinatie miste om veilig op volle snelheid over de klinkertjes te gaan. Ik bleef wel andere lopers inhalen en zelfs in de laatste 20 meter wist ik de laatste nog te passeren. Direct na de finish keek ik op mijn horloge en zag dat ik ongeveer 1:06 gelopen had. Dat was boven verwachting. Ruim een minuut sneller dan ik had gehoopt en de laatste 5 kilometer in 21 minuten.


De officiële eindtijd is zelfs 1:05:55. Bij de finish trof ik al snel Erik (58:40), Tius (1:01:21), Stef (1:03:02) en Theo (1:04:29). Berend (1:07:49) kwam kort na mij binnen en even later volgde ook Edgar (1:13:27).

Ik vond nog wat foto's van ons op Internet:









zondag, november 17, 2013

"Je loopt mooi!"

Dat zei een onbekende fietser vandaag, toen hij me voorbij kwam na zo'n twaalf kilometer tijdens een mooie duurloop door het bos bij Lage Vuursche. Hij had een tijdje achter me gereden en het dus blijkbaar goed kunnen zien. "Bedankt", stamelde ik bedremmeld en daarna liep ik nog iets makkelijker de laatste 5,5 kilometer. Het was weer een mooi nieuw rondje, een verlenging van het rondje over de Zwarte weg en ik liep lekker. Het tempo was best stevig en mijn hartslag bleef net boven de 70%.
Het compliment van de fietser was voor mij ook een bevestiging. Sinds begin dit jaar heb ik extra aan mijn techniek gewerkt. Ik let op mijn arminzet, zorg dat ik me lang maak en m'n heupen naar voren duw. De landing en afzet is onder mijn zwaartepunt en ik het lukt me ook om dit vol te houden als ik vermoeid raak. Over een paar weken hebben we een praktijk workshop over looptechniek. Ik ben benieuwd of de trainer er net zo over denkt.
Bij de training van afgelopen donderdag liepen we 3 x 10 minuten. De eerste twee deed ik het rustig aan. De laatste liet ik me verleiden om samen met Theo wat te versnellen. Ik kon op souplesse prima mee en we haalden een aantal lopers in die al iets waren uitgelopen. Ik durf daarom wel weer een wedstrijd aan en heb me aangemeld voor de Montferland Run op 1 december. Een hele snelle tijd zal het nog niet worden. Ik hoop 'm ondanks het heuvelachtige parcours vlak te kunnen lopen en er een goed gevoel aan over te houden.

vrijdag, november 08, 2013

de cijfertjes van het Magic Jellybean gala

De uitslag van de 5 kilometer wedstrijd is bekend. Uiteindelijk werd het 20:18, zoals je hierboven kunt zien. Daarin staan ook mooi mijn rondetijden. Blijkbaar heb ik het vooral laten liggen in twee de rondjes naar 3800 meter en naar 4600 meter. Die gingen in 1:46 en 1:43. De andere rondjes lagen allemaal tussen 94 en 98 seconden.

Mijn Garmin had wat problemen.

woensdag, november 06, 2013

Magic Jellybean Gala

Alweer voor het tweede jaar werd in november een 5 km testloop gehouden met tijdregistratie onder een ludieke naam. Vorig jaar was het de Bananenrace, deze keer het Magic Jellybean Gala. Voor mij een mooie gelegenheid om weer een 5 kilometer op de baan te lopen, want dat was ook al weer een jaar geleden. Vorig jaar was ik in vorm en liep ik een pr, dat zou er dit jaar niet in zitten. Hoewel ik de laatse weken weer lekker loop en ook weer wat snelheid begin te ontwikkelen heb ik nog steeds een aardige achterstand. Daarbij komt dat ik in het voorafgaande weekend weer mijn spelletjesweekend met weinig slaap had en ik had het gevoel dat er een verkoudheidje aan zit te komen. Bovendien waren de weersomstandigheden ronduit beroerd: harde regen, koud en een stevig windje.

Om 20:00 mochten we starten.Bij de start zag ik dat Vincent, die me als fysiotherapeut behandeld heeft, ook mee deed. Voor hem was het een trainingsloop en hij wilde ongeveer 20 minuten lopen. Dat leek me een mooie richttijd, dus ik besloot hem te volgen. Stef sloot ook aan en achter mij liep nog iemand anders. Zo liepen we rondje na rondje een mooi strak tempo. Ik zag kilometertijden van rond 3:55, waarmee we ruim onder de 20 minuten uit zouden komen, maar ik kon goed tot 2,5 kilometer goed volgen. Een rondje later was het ineens voorbij. In de bocht na 3 kilometer liet ik een gaatje vallen en toen volgden nog 5 lange rondes. Selina kwam voorbij, maar daar kon ik niet meer aanhaken. Volgens mij viel mijn tempo terug naar 4.10 per kilometer. Pas in de laatste 100 meter kon ik nog weer iets versnellen, daarmee bleef ik Theo net voor. Ik kwam in ongeveer 20:16 over de streep Vincent en Stef liepen 19:45. Het verval in de laatste twee kilometer was wel erg groot.

woensdag, oktober 30, 2013

Een lekkere trainingsweek

Sinds de zomervakantie zijn al weer ruim twee maanden verstreken. In die tijd heb ik rustig doorgetrained. Zo regelmatig mogelijk, maar af en toe gooide werk of privé roet in het eten. Het was zoveel mogelijk met de handrem er op en dat ging eigenlijk vanzelf omdat ik voor mijn gevoel nog snelheid in inhoud te kort kwam. Een paar weken geleden dacht ik dat ik zelfs mijn knie wat begon te voelen als de training wat langer werd (richting 15 km).

Maar langzaamaan zit er toch verbetering in. Na de Bosmarathon hadden we op dinsdag een presentatie over looptechniek. Veel herkenning: landen en afzetten onder je lichaamszwaartepunt, lopen met je heupen vooruit (lang maken), hakken optrekken van het zwaaibeen zodat de knie snel naar voren kan. In de trainingen daarna heb ik geprobeerd hier nog wat bewuster mee bezig te zijn. Op de donderdagtraining liepen we 3 x 15 minuten met een mooi rondje om Soest. Alleen de Jachthuislaan was erg donker.
 
Ik liep samen met Petra en we hielden een redelijk strak tempo goed vol. In het weekend liep ik niet de Maliebaanloop, maar zelf een rondje door het bos. 

De daaropvolgende baantraining bestond uit 15 x 200. Een beetje bij toeval kwam ik in een groepje met Titus, Erwin en Jos. Normaliter lopen die iets te hard, ik liep de 200-jes ook iets langzamer, maar in iedere rust sloot ik weer aan. Het gevolg was dat mijn 200-jes naar onder de 40 seconden zakten (tot 37 seconden). Dat kwam ook door de nadruk die ik legde op de techniek, vooral de knie-inzet zorgde automatisch voor een wat hogere snelheid. Maar ik wist het tot het einde te volbrengen. 

Op donderdag liepen we twee series van 2-4-6-4-2 minuten. En weer lag het tempo vrij hoog. Wim bleef continu de route aanpassen (lees het rondje groter maken) om te voorkomen dat we te vroeg terug zouden zijn. Het totaal was weer 15 kilometer, maar bij terugkomst had ik het gevoel dat ik eventueel nog zo'n serie zou kunnen lopen. Voor afgelopen weekend had ik een vaag plan om als het uit zou komen de Wolfskamerloop te doen. Het zat er niet in. Dus kon ik lekker voor mezelf het bos in. Een groter rondje deze keer, via de atletiekbaan en de trimbaan naar Soestduinen. Vandaar naar het vliegveld en via de Paltzerweg terug. Vlak voor het sppor richting Den Dolder, dan over het ecoduct en over het betonnen fietspad weer naar huis. Samen 16,5 kilometer. Ik heb in de afgelopen maanden niet zo lekker gelopen. Het weer was perfect. De druppels die af en toe vielen waren niet te onderscheiden van wat er van de bomen viel. Het tempo was lekker (ca 5 min/km) en mijn hartslag bleef rond 70%.

Maandag gaf ik als hulptrainer training aan de A-groep. Ze deden enorm hun best bij de warming-up en loopscholing en wisten zelfs het kaatsen goed uit te voeren. Erg leuk om met zo'n groep op pad te mogen.

Gister was er nog een baantraining met 3 x 5 x 400. Dat is een leuke maar zware training. Na een sanitaire tussenstop vertrok ik als laatste en kon gewoon mijn eigen tempo lopen. De eerste twee rondjes ging puur op gevoel en kwamen uit op ongeveer 1:40. Die lijn trok ik door voor de eerste 10, waarbij ik tot mijn verbazing de meeste lopers weer inhaalde. De laatste 5 gingen als vanzelf nog iets harder met ongeveer 1:35. Samen met in- en uitlopen was het weer 16 km. Dat maakt het totaal sinds vorige week donderdag op 55 kilometer. Ik krijg weer wat meer vertrouwen, maar moet nu oppassen dat ik niet overmoedig word.

dinsdag, oktober 15, 2013

Bosmarathon in de regen

Dit jaar stond ik niet aan de start bij de Bosmarathon, maar voornamelijk aan de finish. Ik hielp mee met de uitslagverwerking en het computercentrum. Dat was best een uitdaging, want we zouden deze keer gebruik maken van een gehuurd systeem (Chronotrack). Toen ik op zaterdag naar bed ging had ik nog goede hoop dat het op zondag redelijk weer zou zijn, maar met de regen van de afgelopen dagen zou het parcours wel weer zwaar zijn. 's Morgens goot het echter van de regen en buienradar gaf ook geen hoop. We moesten er maar het beste van maken.

En zo stond ik een halve dag in de regen om de tijdregistratie op te bouwen en te zorgen dat uitslagen werden verwerkt en de speaker deelnemerslijsten kreeg. Uiteindelijk werd wedstrijd afgebroken. Het bos was te gevaarlijk geworden met plassen van tientallen centimeters diep. Voor hulpdiensten en de moutainbikers waren de paden onbegaanbaar geworden.


maandag, oktober 07, 2013

UHE foto's

Op internet vond ik nog diverse foto's van de UHE 2013:
Eerste wisselpunt

    Derde wisselpunt


Vierde wisselpunt






zondag, september 29, 2013

Utrechtse Heuvelrug Estafette 2013

Voor de derde keer deed ik mee met de Utrechtse Heuvelrug Estafette. Het is één van de leukste hardloop evenementen die ik ken. Deze keer deden we mee met een team van de wedstrijdgroep van AV Pijnenburg. Op basis van onze verwachtte eindtijd, mochten we wat later starten, maar half negen is nog steeds vroeg en het was ook frisjes ondanks het beloofde een mooie dag te worden.

Gaandeweg werd de temperatuur aangenamer. En op de wisselpunten was het gezellig druk met alle andere groepen, waaronder een ander team van AV Pijnenburg. We liepen snel in mede door een paar navigatie-foutjes. Dat voordeel verloren we in volgende etappes. Maar vanaf halverwege liepen we bij de eerste vijf teams.

De stemming was opperbest.


En na een inspanning was het tijd voor ontspanning. Dat was dan het voordeel van het lopen van één van de eerste etappes.

En mede door het prachtige weer waren het weer hele mooie routes. Met een eenvoudige camera lukte het toch om vanaf de fiets nog een paar mooie plaatjes te schieten.




zondag, september 22, 2013

Eerste plaats bij de masters 45 :-)

Wie had dat gedacht? Mijn laatste wedstrijd was in januari van dit jaar. Van februari tot mei heb ik lopen sukkelen en pas vanaf juni ben ik voorzichtig weer gaan opbouwen. Uiteindelijk durfde ik gister weer aan de start te staan van een wedstrijd en dan ook nog een 10 kilometer op de baan dat wil zeggen 25 rondjes. Het was een onderdeel van de laatste wedstrijd van het Gooi-en-Eemlandcircuit. De start was op een mooie tijd (15:20) en de inschrijving sloot 3 kwartier daarvoor.

Ik wist al dat Martin en Stef mee zouden doen en bij de inschrijving bleek ik de vierde deelnemer omdat ook Maarten zou starten. Samen met Stef en Martin liep ik een rondje in en terug op de baan verzorgde ik in het zonnetje de verdere warming-up. Het programma liep wat uit, zodat we uiteindelijk een half uurtje later konden starten, met z'n vieren. Dat zouden 25 lange rondjes worden, want Maarten is veel te snel en gezien mijn huidige vorm verwachtte ik ook een keer of twee door Stef en Martin gelapt te worden. Het eerste rondje ging wel lekker. Ik had me even laten gangmaken door Stef en probeerde een redelijk tempo te vinden. Het eerste rondje kwam ik door in 1:35, ruim te hard voor de beoogde eindtijd van 45 minuten. Dus liet het tempo voorzichtig nog wat zakken. De eerste kilometer was met 4:02 natuurlijk nog veel te snel en dat gold ook voor de tweede tot en met vierde (4:07, 4:11 en 4:13). Ondertussen was Maarten al een keer of twee voorbij gekomen en nu ging het tempo een stukje verder naar beneden naar het vooraf bedoelde tempo. Maar omdat ik er al 10 rondjes op had zitten werd het nu hard knokken. Ik probeerde wel op mijn techniek te blijven letten en volgens mij lukte dat aardig. Zoals je op de foto's van John kunt zien begon de vermoeidheid z'n tol te eisen, maar ook het feit dat de temperatuur wat hoog was, vandaar het schuim om mijn mond.



Al worstelend liep ik nog 4:23, 4:20, 4:22, 4:27, 4:30 en 4:17 en kwam ik tot een eindtijd van 43:02. Prima gezien de verwachting vooraf, jammer van de te snelle start. Martin en John kwamen me maar één keer voorbij, maar liepen toen ineens wel een stuk harder. Ik was zoals verwacht laatste, maar door het aantal deelnemers ook vierde en zelfs eerste in mijn categorie.




Het beste nieuws is echter dat ik geen last heb mijn knie of andere blessures. Ik zie de deelname aan de Utrechtse Heuvelrug estafette dan ook met vertrouwen tegemoet. Zondag loop ik de derde etappe.

dinsdag, september 10, 2013

Wedstrijdjes

Ja, het staat er echt. Ik begin weer aan wedstrijdjes te denken. De eerlijkheid gebiedt me wel om daarbij te zeggen dat, dat vooral komt omdat er een paar leuke evenementen op het programma staan en niet omdat ik denk nu al weer hele snelle tijden te kunnen lopen. In mijn trainingen probeer ik het nog steeds rustig aan te doen. TWee weken geleden liet ik me nog een beetje gaan toen we 4 x 1000 meter liepen in 400m intensief, 400m doorlopen, 200m intensief. Die gingen in 1:33, 1:43 en 0:45. Een week later deed ik het beter bij 4 series van 500-400-300 in 2:07, 1:37, 1:07. Het was trouwens een lange training onder bezielende leiding van Theo.

Afgelopen zondag liep ik voor het eerst weer een rondje over de Zwarte weg. Helaas was de batterij van mijn GFR leeg. Volgens Afstandmeten.nl was het 14,5 km en volgens de klok thuis deed ik er iets minder dan 5 kwartier over. Ondanks dat ik de nacht daarvoor wat minder had geslapen liep ik lekker en best stevig door, maar dat is geen wedstrijdtempo.

Toch komen er een paar leuke evenementen. Morgen zou de Soestdijkse Grachten Kunstrouteloop worden gehouden, ongeveer in mijn achtertuin, maar die is helaas afgelast. Die had ik als test willen gebruiken voor een 10 kilometer op de baan op 21 september. Ik twijfel nog over deelname. Ik heb me in ieder geval wel aangemeld voor een etappe in de Utrechtse Heuvelrug Estafette op 29 september en dan volgen op 5 oktober nog de clubkampioenschappen op de baan.

vrijdag, augustus 16, 2013

Richard rent nog steeds

Vakantie en druk op mijn werk waren de reden dat er al een tijd geen update op mijn blog te vinden was. Wellicht vreesden jullie dat ik mijn schoenen aan de wilgen had gehangen. Ik kan jullie geruststellen, RichardRent nog steeds. Begin juli ben ik doorgegeaan op de ingeslagen weg naar herstel. Op dinsdag trainde ik mee op de baan, maar deed een eigen programma, dat over het algemeen wat korter was. Op donderdag en in het weekend liep ik een rustige duurloop, waarbij langzaam de afstand werd opgevoerd. Uiteindelijk kwam ik tot ongeveer 13 kilometer. Verder werd het programma van de Fitstart afgesloten. Op de laatste avond liep iedereen aan één stuk door 15, 20 of zelfs 25 minuten. De meeste lopers verbaasden zichzelf door 25 minuten vol te maken en ze liepen ook nog een aardige afstand. Ik mocht met de snelste lopers mee, die uiteindelijk tot ruim 4 kilometer kwamen. Daarna was het vakantie. Natuurlijk gingen er hardloopschoenen mee, maar net als vorig jaar werd er niet veel gerend. Het was warm, we waren met z'n allen andere dingen aan het doen en ik vond lopen langs drukken franse binnenwegen niet aantrekkelijk. Uiteindelijk liep ik één keer een rondje om een meer bij Nailloux. Na de vakantie heb ik de draad weer opgepakt en vanf nu loop ik dinsdag en donderdagavond wer met de groep mee. Afgelopen dinsdag op de baan was dat geen probleem, 4 x 1000 met ins en outs over 100 meter kon ik prima in eigen tempo uitvoeren. Gister stond er een vaartspel naar het Pluismeer op het programma. Dat werd een stuk langer dan ik had verwacht. Uiteindelijk waren we na 17,5 kilometer en zo'n twee uur later weer bij de club. In de afgelopen 6 maanden had ik niet meer dan 13 kilometer gelopen. Dit hakte er dus flink in. Ik ben heel benieuwd hoe mijn benen zich houden, maar ik doe het de komende dagen in ieder geval rustig aan.

vrijdag, juli 05, 2013

Take 5

Na ruim 4 maanden heb ik deze week voorlopig voor het laatst de fysiotherapeut bezocht. Dinsdag had ik voor het eerst weer stevige intervalletjes op de baan gelopen. Na een stukje inlopen door het bos onder leiding van inval trainer Theo liep ik 2 keer 4 keer 400 meter terwijl de rest van de groep een ander programma volgde. Die 400-jes gingen in ongeveer 1:35 en daar was ik niet ontvreden mee. Na nog een stukje uitlopen stond de teller op ruim 12 kilometer. Zoveel had ik in de afgelopen maanden nog niet gelopen.

Woensdagochtend was ik een beetje stijf, maar kon ik toch flink aan de slag bij de fysio. De legpress ging een standje zwaarder en mocht ik 3 x 10 met beide benen. Daarna volgden 3 x 15 lunges op twee zogenaamde balanstollen.
En als toetje mocht ik nog 3 keer 20 sprongen doen vanuit lunge positie op die twee tollen. Vincent was tevreden over de vooruitgang in kracht en balans. Nu rustig doorgaan met opbouwen en hopen dat de knie zich goed houdt. Ik heb het plan om zelf ook regelmatig naar de sportschool te gaan om wat extra krachtoefeningen te blijven doen.

Dinsdagavond vond ik overigens alweer een teek op mijn been. Dat is al de vijfde die ik dit seizoen met een tang heb moeten verwijderen. Daarnaast was er ook al een die ik kon onderscheppen voordat het monster zich had vastgebeten. Het RIVM verwacht in de komende maand wel 200.000, ik zal dus maar alert blijven.

dinsdag, juli 02, 2013

Vanavond voor het eerst weer op de baan

Heel geleidelijk voer ik de belasting weer op. Althans dat probeer ik. Vorige week woensdag liep ik voor het eerst weer 5 x 400 meter. Ik had daarvoor weer het fietspad van de Turfweg en het verlengde daarvan gekozen. Na iedere 400 nam ik 2 minuten rust (dribbel). De eerste 4 gingen als vanzelf in het gehoopte tempo van rond 1:40. De laatste ging zwaar, maar bleek uiteindelijk sneller dan 1:30. Voor de volgende training moest ik wachten op zaterdagmiddag. Ik liep weer naar de Stulp, maar nu met een klein omweggetje. De afstand kwam daardoor op 11,7 km. Hiervan liep er twee (tussen 5 en 7) een stukje sneller (4:30-4:40). Het was het stuk over de Stulp, dat wil zeggen wat meer geaccidenteerd en met stukken mul zand.

Natuurlijk ben ik ook nog als hulptrainer actief. Dus ook op maandag loop ik stukjes door het bos. Meestal is het ruim 6 kilometer en heel rustig. Maar toen gister de twee snelste lopers van de groep er vandoor gingen, mocht ik toch even aan de bak. Voor beginnende lopers gingen ze best hard weg met 4:30 per kilometer en ze hielden het ook nog aardig vol. Een paar maanden geleden was dit voor mijn knie te veel geweest, maar nu kon ik gewoon mee.

Tussendoor had ik nog een klusje bij de tijdregistratie van een 5 kilometer testwedstrijd op de baan. Helaas vertoonde onze registratie weer wat kuren. De uitval liep op tot meer dan 15%. Deze week gaan we nog eens testen om niet voor grote verrassingen te staan bij de Gildeloop.

Vanavond ga ik voor het eerst weer zelf op de baan lopen. Ik sluit aan bij de groep en doe de warming up  mee. Daarna kies ik zelf welke kerntraining ik uitvoer. Iets met intervallen in ieder geval.

zondag, juni 23, 2013

Dubbele cijfers en oude rondjes

Al weer een paar weken ben ik bezig met (rustig) weer opbouwen. De afgelopen week heb ik voor het eerst weer stukjes gelopen van meer dan 10 kilometer, dat wil zeggen dubbele cijfers. Daarmee komen vertrouwde (kleine) rondjes weer in bereik. Vorige week zondagochtend liep ik voor het eerst naar de Soester Lange Duinen om de beroemde blauwe paatjes te lopen. En gister ging het precies de andere kant op voor een rondje over de Stulp. Dat was maar liefst 11,2 kilometer.

Zoals afgesproken mocht ik nu ook weer iets meer snelheidstrainingen doen. Daarom liep ik donderdag 5 x 200 meter. Een beetje onwennig, en het was heel benauwd in het bos, maar het gaf wel voldoening.

woensdag, juni 12, 2013

Routes uitzetten

Iedere week probeer ik een stukje verder te lopen. Gister ging ik voor het eerst weer meer dan negen kilometer. Omdat het met kleine stapjes gaat en ik toch geen zin heb om iedere keer hetzelfde rondje te lopen, ben ik afstandmeten weer gaan gebruiken. Daar merkte ik ineens een nieuwe handig feature. Voorheen moest je zelf nauwkeurig je puntjes zetten als je route niet uit alleen maar uit rechte stukken bestond. Tegenwoordig corrigeert de site zelf. Onderstaande voorbeeldrondje had ik nu met een paar klikken gemaakt.



Volgende week hoop ik op ca 10 kilometer te zitten en kan ik voorzichtig weer aan wat snelheid gaan denken.

woensdag, juni 05, 2013

Foto safari

Van al dat gezeur geschrijf over blessures wordt mijn blog natuurlijk niet vrolijker. Daarom heb ik nu een blogpost met leuke plaatjes. Zo kan ik de lezers die niet in de buurt wonen eens laten zien wat we hier toch maar boffen. Op nog geen 100 meter van mijn huis sta ik al op dit fietspad, het lijkt al bos.
 Na een kilometer tussen de weilanden door is het echt bos geworden. Hier begint het mooiste pad door het bos. Het is deels als fietspad verhard, maar je kunt er makkelijk naast lopen als het niet te modderig is.



Het is ongeveer drie kilometer lang met een heel klein beetje hoogteverschil. In het laatste stuk zit iets meer helling.
Daarna liep ik via ander paden terug. Dit deel heet Laag Hees. Het is vroeger een veengebied geweest. En het kan er op sommige stukken vrij nat zijn. Als er dan ook nog houthakkerswerkzaamheden zijn, zijn sommige paden een uitdaging.


Zo liep ik gisteravond ruim 8 kilometer, met wat tussenstops voor de foto's, maar zonder pijntjes. Zaterdag voelde ik nog wel mijn knie, maar toen was ik ook al druk in de tuin aan het werk geweest. Misschien kwam het daarvan? Voorlopig blijf ik geloven dat ik voorzichtig door kan gaan met opbouwen.