woensdag, april 27, 2011

Net genoeg over

De wedstrijden volgen snel op elkaar. Vorige week nog de eerste zomeravondcup en nu alweer de derde wedstrijd uit de Amersfoortse Baancompetitie, weer een 5000. Een dag daarvoor (op tweede Paasdag) was ik nog flink in de tuin aan het werk geweest en dat leverde spierpijn in mijn beide hamstrings op. Ik had er dus niet zoveel vertrouwen in een goede afloop. Omdat ik ruim op tijd was besloot ik maar om eerst maar eens rustig een flink eind in te lopen. Het begin viel niet mee, maar na ruim 4 kilometer was de meeste stijfheid wel verdwenen. Op de baan kwam ik de vaste deelnemers weer tegen, Jos, Bart, Erik, Jefta en Harry van AV Pijnenburg, ex-collega Rubert van Altis en natuurlijk Hardloper.

Ik koos weer de startplek helemaal aan de binnenkant en kwam als vijfde door na 200 meter. Die eerste 200 ging niet heel hard, maar bij het uitgaan van de de tweede bocht zag ik dat nummer 4 een gaatje liet vallen. Ik bedacht me geen moment, maar sprong er overheen en sloot aan bij de voorsten. Nummer één liep langzaamweg en ik zat in het groepje van drie daarachter. Het tempo was hoog, onder 1:30 per rondje en ik voelde ook direct het effect van de versnelling die ik had gedaan. Het was een kwestie van concentreren en ontspannen en vooral aanhaken bij Henk. Ik telde de rondjes af. De eerste twee kilometers gingen in 3:40 en 3:44 (volgens Garmin, maar er was weer dezelfde afwijking van ca 30 meter per kilometer). Daarna moest ik het duo laten gaan. Maar even later zagt ik dat Henk ook nummer 2 had laten gaan en ik liep weer wat in. Een half rondje later zat ik er weer henk en weer iets verder liet hij me voorgaan.

Nu liep ik derde en ik zag de afstand met nummer twee zelfs weer kleiner worden. Helaas ging daarna mij kaarsje ook uit. Ik kon in de laatste kilometer niet meer aanhaken toen Henk weer langs kwam en ook een andere loper van AV Triathlon ging te hard. Op pure wilskracht gooide ik er nog een eindsprint uit om niet nog een keer ingehaald te worden en om toch onder mijn PR te duiken. Dat lukte net: 19:31. Halverwege dacht ik dat 19:15 mogelijk was, maar de snelle start (en de stijve benen) zorgden voor een te groot verval in het tweede deel.

In de derde serie liep Jefta een geweldige inhaalrace. Hardloper wist hem maar net voor te blijven. Rubert eindigde ook nog onder de 18 minuten. Jos had z'n dag niet en kwam zelfs boven de 19 minuten uit. Bart mocht deze keer in de snelste serie starten en handhaafde zich keurig midden in het veld. Hij trok zelfs het tempo van de groep weer op toen dat begin in te zakken. Het resultaat was een hele mooie 17:13.

dinsdag, april 19, 2011

Warme eerste zomeravondcup van 2011

Vanavond begon de Zomeravondcup in Utrecht van 2011. In de afgelopen jaren waren de eerste wedstrijden bij Maarschalkerweerd over het algemeen aan de koele kant en daardoor erg geschikt voor een snelle tijd, maar vanavond was het warm. De thermometer in de auto gaf ruim boven de 25 graden aan. Die is wellicht niet betrouwbaar, maar warm is het wel.

Door mijn tijden op de 3 en 5 kilometer van de vorige maand hoopte ik nu een PR te kunnen lopen en ik wilde weggaan op 4:10 per kilometer. Ik hoopte dat ik dan in het tweede deel misschien nog wat over had voor een versnelling. Maar eenmaal op de baan besloot ik met minder hoge verwachtingen te vertrekken. Ik was ruim op tijd en langzamerhand druppelden andere Pijneburgers binnen: Edgar en Jefta waren er al, Berend, Aaldrik, Bart, Harry, Martin, Jos, Arno en toeschouwers Theo, Wim, Stef en later ook Kees langs de kant. Tijd genoeg om nog wat te drinken en warm te lopen. Ik kwam ook Runningcobbler en Hardlopert tegen. John hoopte onder de 45 te komen en Kees ging voor onder 42. Maar ja, die warmte ...

Al vrij snel na de start haakte ik aan bij Aaldrik. Ik liep ontspannen en had niet de indruk dat het veel moeite kostte. De eerste kilometer ging net onder 4:00. Eigenlijk iets te hard, maar het voelde ontspannen. In de loop van de tweede kilometer liep ik met twee andere lopers bij Aaldrik weg, nog steeds net onder 4:00. In de derde kilometer sloten we aan bij een grote groep, die daarna uit elkaar viel, die ging in 4:04.

Ondertussen sloeg de warmte toe. Mijn neus zat wat verstopt en ik was genoodzaakt om veel door mijn mond te ademen, daardoor kreeg ik een hele droge mond. Het begon een beetje werken te worden en de tijden liepen wat op: 4:10, 4:15 en 4:20. Gelukkig stond Kees tussen 4 en 5 en hij rijkte een bidon aan. Lekker een slok om mijn mond te spoelen. In tegenstelling tot vorig jaar wist het verval te stabiliseren. De overige kilometers gingen tussen 4:15 en 4:20. Tussen 5 en 6 kwam Aaldrik weer langs, maar hij ging te hard om aan te pikken. Wel haalde ik nog een paar anderen langzaam in. Dat motiveerde ook om het tempo strak te houden. In de laatste kilometer volgde nog een eindsprint. Volgens Garmin haalde ik nog een tempo van 3:14!

Dat sprintje was met het snot voor mijn ogen. Ik had geen idee van mijn tijd, maar dacht dat het 42 hoog geworden was, maar toen ik net over de finish was hoorde ik de speaker iets zeggen over 42 minuten. Zou ik dan 41 hoog gelopen hebben? Dat zou een mooie verbetering van mijn PR zijn. Gezien de omstandigheden een superprestatie, want de overige Pijnenburgers hadden allemaal vooral last gehad van de warmte.

De officiële uitslag is er nu wel: 42:06, iets langzamer dan ik gister had gehoopt (nog net niet onder de 42), maar wel een PR.

woensdag, april 13, 2011

Marathon Rotterdam 2011 als supporter


Afgelopen zondag was ik ook in Rotterdam. Deze keer niet om zelf te lopen, want een marathon vind ik toch echt een beetje te ver. Ik was er als supporter en fotograaf omdat er drie leden van de wedstrijdgroep zouden meedoen (Theo, Titus en Stef), twee RABO-collegae (Henk en Elebert) en twee ex-collegae, die onderling zouden strijden (Peter en Paul). Het leek me leuk om dit eens van dichtbij te bekijken en het beloofde ook nog prachtig weer te worden.


Vooraf had ik voor mezelf een route bedacht zodat ik de lopers een aantal keer zou zien. Het hielp dat ik wist dat de verwachte eindtijd van deze 7 zou liggen tussen 2:45 en iets boven de 3:30. Mijn eerste stop was bij station Lombardijen. Daarna terug (met de trein) naar Blaak en dan te voet richting Kralingse Bos naar een plek waar ik in de middenberm de lopers heen en terug zou kunnen zien lopen.


Bij Lombardijen was Elebert goed te ontdekken en Peter ook. Daarna was het één grote massa en had ik het geluk dat Henk mij zag. Van Stef dacht ik nog een glimp op te vangen en de rest heb ik niet gezien.


Mijn tweede punt was rond 29,5 kilometer. Uiteraard kwam Elebert weer als eerst voorbij. Daarna een groepje met Peter en Paul, waarbij ik Paul niet goed voor de lens kreeg. Ik had de indruk dat Paul het moeilijk had en dat bleek ook, want hij stapte later uit.




Toen ik even later Henk fotografeerde bleek Titus exact naast hem te lopen. Ondestaande foto is dus een toevalstreffer.


Zij liepen keurig in het kielzog van de pacer van 3:30 en het zag er goed uit. Voor Theo lag dat anders. Want hij had het zwaar en moest even wandelen. Omdat er nog ruim 12 kilometer moesten volgen vreesde ik dat hij zou uitstappen. Stef moet ergens tussen de groep met Peter en de groep met Henk gelopen hebben.



Ondertussen waren de toppers me alweer gepasseerd en nu volgden Elebert, Peter, Henk en Titus in dezelfde volgorde. Stef heb ik weer gemist, Paul was uitgestapt en van Theo had ik dat verwacht, maar op karakter heeft hij de finish toch gehaald en binnen 4 uur. Verrassend was het dat ik ook Rob uit de recreanten-D voorbij zag komen, nog voor de pacer van 3:45. En terwijl ik met mijn camera in de aanslag die meute lopers voorbij zag komen dook er in eens een bekend gezicht op die mij ook herkende, maar ik had de naam niet zosnel paraat, volgens mij was het Hero, maar reageerde ik te laat om hem op de foto vast te leggen.


Ik heb nog even gewacht tot ook de pacer van 3:45 voorbij kwam en besloot toen maar naar huis te gaan. De lopers die nu voorbij kwamen liepen over het algemeen nog goed, hoewel de vermoeidheid natuurlijk zichtbaar was. Maar er waren nog steeds lopers op weg naar het Bos, die moesten dus nog meer dan 12 kilometer.


maandag, april 04, 2011

Spierpijn

Maar niet van het lopen.

In verband met de verjaardag van mijn oudste zoon heb ik vorige week weer niet met de groep getraind en dinsdag zijn er tien-minutengesprekken op school. Dan lukt het weer niet. Donderdag liep ik in mijn eentje door het bos: 2, 4, 6, 8, 6, 4, en 2 minuten. Mooi rondje overigens. Zaterdag stond ik de hele dag te wieden, verticuteren, harken enzovoort en zondag en vandaag was ik daarvan zo stijf als een plank. Hopelijk gaat het morgen weer wat beter, want dan wil ik nog wel een stukje hardlopen.

Ondertussen heb ik me ingeschreven voor de zomeravondcup. De eerste wedstrijd is al weer op 19 april. Ik ben erg benieuwd hoe 10 kilometer op de straat me nu afgaat.