donderdag, mei 27, 2010

De derde Zomeravondcup

Gisteravond was de derde wedstrijd van de Zomeravondcup en ik deed dit jaar voor de tweede keer mee. De vorige keer bij Maarschalkerweerd was het verval erg groot na een te snelle start. Dat moest anders, maar veel langzamer starten zou een tijd in de buurt van mijn PR in ieder geval onmogelijk maken. Bovendien had ik na de "Blauwe paaltjes" van vorige week toch wel weer het vertrouwen dat ik een hoog tempo langer kan volhouden. Een moeilijke keuze, ga ik behoudend van start of niet?

De eerste uitdaging was om op tijd aan de start te verschijnen. Het was drukker op de weg dan ik had verwacht en ik stond een tijdje stil op de rondweg van Utrecht. Gelukkig viel het daarna weer mee en was ik zo'n 20 minuten voor de start op de atletiekbaan Overvecht, waar ik Ad, Robert, Roel en Fokko uit de D-groep tegenkwam en weer diverse Pijnenburg wedstrijdlopers onder andere Edgar, Theo, Jos en Titus. In de afgelopen twee wedstrijden was ik steeds in de buurt van Theo geëindigd. Bij de start besloot ik eens te proberen om met hem mee te lopen. Hij ging er echter hard vandoor. Blijkbaar was hij hersteld van zijn blessure en van plan onder de 40 minuten te lopen. Edgar en Titus waren ondertussen ergens achter mij en ik besloot door te lopen. Ik vergat de doorkomst na 200 en 400 meter exact te timen, maar had de indruk dat het tempo redelijk was. Het kilometerpunt kwam sneller dan ik verwachtte in 3:55, nog steeds erg snel, maar iets beter dan de vorige keer en ik had het idee dat ik lekkerder liep.

Er ontstond een groepje met een man met een rood shirt en een meneer die enorm liep te hijgen, die kende ik nog van de vorige keer en had ik toen al snel voorbij moeten laten gaan. Het 2-kilometer-punt had ik gemist, maar bij 3 kilometer kwam ik door in 11:55. Ik had dus nog eens twee kilometers in 4:00 gelopen. Helaas viel hier het groepje uit elkaar en kreeg ik een eerste tikje, het was toch weer iets te hard gegaan. De volgende 2 kilometers gingen in 4:13. De waterpost kwam op een goed moment want mijn keel werd erg droog. Hier kwam Titus voorbij in een mooi tempo, helaas was ik niet in staat te volgen. Ik moest weer iets inlever met twee kilometer van 4:20 en 4:21.

Ik hoopte nog even aan te klampen bij Edgar, zodat ik de moeilijke kilometer van 7 naar 8 goed door zou komen. Dat is een lastig stuk in dit rondje omdat je voor je gevoel al vlakbij de finish bent en vervolgens weer helemaal afbuigt richting de Vecht. Het werd toch nog 4:30. Met nog twee van zulke kilometers zou ik rond 42:30 uitkomen. Ik kon het tempo nog weer iets opschroeven 4:26 en met een eindsprintje op de baan zelf 4:20 in de laatste kilometer. Eindtijd 42:25. Het verval was toch weer (te) groot geweest, maar minder dan 2 weken geleden en de eerste 3 kilometer waren goed geweest. Als het niet te warm is doe ik over twee weken nog een poging, maar dan kies ik voor een langzame start.

Bij nader inzien leg ik de lat misschien wel hoog. Ik zag in mijn lijst met vorige uitslagen dat dit mijn tweede tijd ooit op een 10 kilometer wegwedstrijd is:

26-05-2010 42:25
11-05-2010 42:57
25-10-2009 42:54
13-10-2007 41:35
23-05-2007 43:30
17-04-2007 42:46
23-08-2006 45:52
31-05-2006 43:03
24-08-2005 43:21
09-07-2005 42:55
25-08-2004 48:20

De tijden bij de BAV Wintercup zijn blijkbaar niet representatief:

13-12-2009 40:53
22-11-2009 41:42
16-12-2007 41:57
14-01-2007 43:23
15-01-2006 41:50
11-12-2005 42:43
22-11-2005 43:23

donderdag, mei 20, 2010

De eerste echte senior

Gisteravond was het heerlijk loopweer. Zonnig maar niet te warm en een prachtig blauwe lucht. De ideale omstandigheden voor een loopje door en rond de Soesterduinen en laat daar nou net het eerste Open Soester Kampioenschap Blauwe Paaltjes gehouden worden. In de afgelopen week had ik al de indruk dat ik niet de enige deelnemer zou zijn. Vrijwel alle trainingsgroepen van de AV Pijnenburg hadden deelname aan deze loop als onderdeel van de training opgenomen. Het was dus al een gezellige en beetje zenuwachtige drukte bij de atletiekbaan. In een lange sliert vertrokken de groepen naar de nieuwe kiosk aan de Foekenlaan waar de start en finish waren. De meeste lopers hadden toch op z'n minst een blauw shirt aan getrokken en enkelen waren nog wat verder gegaan om kans te maken op de speciale prijs voor de loper die het mooist blauw verkleed deelnam.

De start bleek niet direct bij de kiosk, maar lag als verrassing een ruim honderd meter verderop op de zandvlakte van de duinen. Heel slim omdat zo de kans op dringen op de smalle bospaadjes een stuk kleiner werd, maar dat betekende wel eerst een flink stuk door het mulle zand heuvelop. Na het inlopen waren we als eerste bij de start en we wisten dus een plekje vooraan te veroveren, alleen een aantal snelle jongens uit de wedstrijdgroep mochten nog voor ons staan. Die vertrokken dan ook als een speer na het startschot over het zand, ik liep even gelijk op met Peter, Erik en Ad, maar ging als eerste van onze groep het parcours op.

Voor me zag ik de wedstrijdlopers langzaam tussen de bomen verdwijnen alleen een jongen van een jaar of 15 en iemand in een blauw hazenpak (!) bleven in het zicht, maar liepen wel langzaam uit. Ik voelde al snel dat ik weer een bliksemstart had gemaakt en dat het hard ging. Daarom verwachtte ik dat er mensen achterop zouden komen. Die kwamen er niet, langzaam werd het gat met de mensen achter me groter volgens mij. Het lukte om me te focussen op de jonge loper voor me, de haas was ook uit het zicht verdwenen en zo mijn tempo vast te houden. Aan de handgeklokte tussentijden zag ik dat het nog steeds goed ging, dat gaf me de benodigde moraal. Ergens halverwege stond een vrouw foto's te maken en toen ze mij zag naderen, riep ze: "Daar is de eerste echte senior". Ik neem aan dat het als compliment bedoeld was.

In de buurt van de bunker werd ik toch ingehaald, door iemand die ik op het zand gepasseerd was. Hij liep in één ruk door naar de jongen en ook daar voorbij. Iets verderop zag ik dat de man in het hazenpak het toch te zwaar had gekregen. Hij begon te wandelen en ik haalde hem in. Nog even klampte hij aan en daarna was ik hem kwijt. Maar tot mijn schrik zag ik Theo achter me aan komen. Die staat bekend om zijn eindsprint en dat zat er bij mij niet meer in. Het enige wat ik kon doen was het hem niet makkelijk maken. Dus perste ik alles eruit om niet stil te vallen. Met nog twee klimmetjes te gaan, kreeg ik het gevoel dat ik hem voor zou kunnen blijven en zo waar, dat lukte.

Geen plaats bij de eerste drie en ook niet prijs voor de "blauwste loper", maar 18:04 over ongeveer 4,3 kilometer op een zwaar parcours is een mooie prestatie en vooral het feit dat ik het hoge tempo heb kunnen vast houden stemt me zeer tevreden. Ad kwam binnen in 18:35 en Peter (die een stukje verkeerd liep) in 18:54. Bij een andere blogger vond ik al een leuke impressie met foto's.

dinsdag, mei 11, 2010

Niet gelukt

Vanavond was de tweede wedstrijd van de Zomeravondcup in Utrecht en die stond al een tijdje in mijn agenda. Hier hoopte ik mijn PR op de 10 kilometer een stukje aan te scherpen. Het leek vanavond overigens niet echt een zomeravond. Het regende en het was maar een graad of 6. Op zich vind ik het wel lekker als het niet te warm is, gewoon in de korte broek en een shirt met lange mouwen.

Mijn PR op de 5 kilometer bij de testloop van een paar weken geleden had me hoopvol gestemd. Daarna had ik voor mijn gevoel mijn trainingsintensiteit een beetje laten zakken met vooral duurloopjes. Toch was ik de afgelopen weken op de dagen na de training vaak wat stijfjes. Ook het rondje over de stulp dat ik zondag nog liep voelde ik vanmorgen nog in mijn benen. Ik was er vandaag niet gerust op dat ik echt een snelle tijd neer zou kunnen zetten.

In de kleedkamer trof ik diverse andere Pijnenburgers, het merendeel wedstrijdlopers en na het omkleden zag ik zoals afgesproken Leon in de kantine. Hij zou proberen rond de 50 minuten uit te komen. Bij het inlopen gingen de eerste drie rustige rondjes over de atletiekbaan lekker, maar toen ik een versnellinkje probeerde voelden mijn benen erg stijf. Na een sanitaire stop ging het wat beter. Ik zorgde dat ik redelijk vooraan stond bij de start, daar was het dringen, maar daardoor ook niet koud. Direct na de start probeerde ik een beetje op gang te komen. Waarschijnlijk verkeek ik me op het tempo van de andere lopers. Normaliter haal ik het begin redelijk wat andere lopers in. Dat deed ik nu ook, maar het kostte me vrijveel moeite. Na een halve kilometer zag ik Jos en ik besloot daar achter te blijven. Hij loopt meestal iets harder, dus als ik bij hem zou kunnen blijven zou er een mooie tijd inzitten. Ik hoopte zo ook een beetje in een goed ritme te komen. Dat viel niet mee en na een kilometer wist ik waarom, want die ging met 3:51, veel te hard, dus ik liet Jos lopen.

Er kwamen een paar andere groepjes voorbij, het lukte echter niet om langdurig aan te haken. De tweede kilometer ging in 4:04. Dat was een betere tijd. Nu was het zaak te consolideren. 4:09 in de derde kilometer was ook nog acceptabel, maar ook dat tempo lag nog te hoog. Met 4:13 in de vierde kilometer wist ik dat een echt snelle tijd er niet meer in zou zitten en ik ging op zoek naar een rustiger tempo, terwijl steeds weer lopers voorbij kwamen. Het werd achtereenvolgens 4:22, 4:15 (ik probeerde even bij Berend aan te haken), 4:24, 4:28, 4:32 en 4:29 en zo kwam ik uit op een tijd van ongeveer 42:55. De officiële uitslag is 42:57.

Het zat er vanavond dus niet in. Eigenlijk wist ik dat na zo'n drie kilometer al en daarna lukte het ook niet meer om nog een echt hoog tempo te lopen. Zo forceerde ik ook niets en wie weet gaat het over twee weken weer beter.

zondag, mei 02, 2010

Verkouden

Sinds een paar dagen ben ik verkouden. Niets bijzonders: wat keelpijn, kriebelhoest, een verstopte neus en een beetje duf hoofd. Ik heb de training van gister even overgeslagen, zodat ik een beetje rust krijg en op tijd hersteld ben voor zomeravondcup.

In de vorige week liep ik twee keer een korte duurloop (10 -15 kilometer). Zondagmiddag ging dat moeizaam. Ik vond het erg warm en mogelijk was ik moe van het houthakken dat ik eerder die dag al gedaan had. Woensdagavond ging het wel weer erg lekker. Toen liepen we met de groep de oranje paaltjes route door de Soesterduinen.

Over paatjes gesproken, op 19 mei worden de Open Soester Kampioenschappen "Blauwe paaltjes" gehouden. Een heel grappig initiatief van een aantal leden van de vereniging samen met de eigenaars van de verniewde kiosk.