vrijdag, januari 27, 2006

Morgen maar weer eens proberen?

Sinds vorige week woensdag liggen mijn loopschoenen werkeloos in de tas. Ze hebben even rust gehad en ik ook. Ik hoopte dat de rust ook mijn hamstring goed zou doen en eigenlijk ging dat heel goed, want ik had nergens last van. Totdat ik deze week op een te kleine damesfiets naar het station ging.

Ik wilde niet het risico lopen dat mijn goede fiets gejat zou worden, dus ging ik zoals gewoonlijk op de oude fiets van mijn vrouw. Tegen de tijd dat ik bijna bij het station was, voelde ik toch weer "iets" achter in mijn linker bovenbeen. Niet pijnlijk, maar wel "iets". Op de terugweg en een dag later was het hetzelfde liedje en ook toen ik in Amsterdam op een holletje probeerde de trein te halen.

Toch heb ik vandaag weer geen nergens last van. Ik kan op Internet niets vinden dat mijn "klachten" beschrijft. Misschien ben ik wel overbezorgd. Ik ga morgen maar voorzichtig mee trainen.

donderdag, januari 19, 2006

Weer even op de rem.

Ik ga het weer even rustig aan doen, want na een inspanning (training, wedstrijd) heb ik een paar dagen last van mijn linker hamstring. Het zit vooral in de aanhechting aan de bovenkant (onder mijn bil). Gister merkte ik het voor het eerst ook tijdens de training, tot die tijd was ik steeds pijnvrij voor ik liep en tijdens het lopen. De komende anderhalve week had ik toch al weinig tijd wegens diverse bezigheden. Dat ga ik dan maar gebruiken om mijn hamstring rust te geven.
Volgens dit artikel http://www.fysio-groningen.nl/artikelen.asp?artikel_id=9 zou het niet al te ernstig moeten zijn.

maandag, januari 16, 2006

Wintercup deel 3 alweer een PR

Afgelopen weekend was het weer erg mooi loopweer. De training van zaterdag liet ik schieten, omdat ik vrijdag nog wat spierpijn voelde van de training van woensdagavond en ik zondag goed aan de start wilde staan van de laatste ronde in de Wintercup van BAV. Ik voelde me goed en de op basis van de voorgaande twee wedstrijden en de Sylvestercross, had ik het idee dat er wel weer een verbetering van mijn PR in zou kunnen zitten.


Aan de start (ik sta nog net zichtbaar rechts op de tweede rij).

Nu stond ik voor de moeilijke taak mezelf in toom te houden zodat ik me niet in de eerste ronde kapot zou lopen. Dat viel nog niet mee. De eerste 435 meter gingen in 1.30 en daarmee weer sneller dan de vorige keren. Na één rondje zat ik op ca 10:45. In de tweede en derde ronde ging het wel wat moeilijker (doorkomst ca 20:35 en 30:35). Maar met nog één rondje te gaan kon ik nog weer iets versnellen. Ik wist zelfs iemand weer bij te halen die me eerder had ingehaald. Na ruim 40 minuten gingen we zij aan zij de laatste ronde op het gras in. Op mijn versnelling had hij geen antwoord meer en ik dook voor het eerst onder de 42 minuten: 41.50!



En op weg naar 41:50 (het hoofd zichtbaar boven de rechterschouder van de koploper is van mij).

vrijdag, januari 13, 2006

Goede start van het nieuwe jaar.

2006 is nog maar net begonnen, maar ik heb nog geen training gemist. Dat zal ook wel komen door dat de voetbal en basketbal competitie van mijn zoons nog niet weer begonnen zijn. Volgende week, sta ik vast weer ergens langs de lijn. Morgen kan ik in ieder geval nog een keer rustig trainen en zondag staat de derde en laatste ronde van de BAV Wintercup op het programma.

De opkomst bij de trainingen is de laatste weken ook groot. We hebben maar een kleine groep en de afgelopen weken waren er toch zo'n 15 personen aanwezig. Op 18 januari gaan we het seizoen evalueren.

donderdag, januari 05, 2006

Nu wel de goede foto van Rob

In mijn verslagje van de Sylvestercross dacht ik een foto opgenomen te hebben van Rob nàdat hij onderuit gegaan was. Dat klopte dus niet. Hierbij alsnog een foto van een echte crosser.

dinsdag, januari 03, 2006

Lekker raggen door de prut!

Op oudejaarsdag was dan weer de traditionele Sylvestercross in Soest (voor de 25e keer). Helaas lieten mijn collegae verstek gaan, maar de door Atos Origin aangeboden gadgets (Labello) vonden gretig aftrek. Naar verluid hing een vlag van Atos Origin goed zichtbaar langs het parcours, maar ik heb hem niet gezien. Laat even een berichtje achter als je hem wel gezien hebt!

Maar we kwamen natuurlijk om te lopen. Deze keer was ik ruim op tijd. Ik kon de finish van Kamile nog meekrijgen en zijn huldiging en vervoegde me deze keer (20 minuten voor de start) al in het startvak om een mooi plaatsje te krijgen. Al snel werd het druk, dus van afkoelen kon geen sprake zijn. Wat wil je met zo'n 1500 deelnemers? Het wachten op de start werd opgefleurd door een dweilorkestje, maar daardoor was de starter slecht te verstaan. Hij probeerde wel de resterende tijd duidelijk te maken, maar direct na zijn "nog 30 seconden tot de start", klonk er een knal en ging de meute op weg. Verderop langs het parcours had iemand vuurwerk afgestoken en het wanhopig zwaaien van de starter kon daar niets meer aan veranderen. De arme man kon niet anders dan zelf ook maar een keer schieten om de tijd in werking te stellen. Ik had ondertussen zelf geklokt bij het passeren van de startstreep.

Het parcours was een uitdaging. Door de vorst en de sneeuw van de afgelopen dagen, gevolgd door de potselinge dooi, was het nat, blubberig, glad en oneffen. Inhalen op de relatief smalle bospaadjes was weer een hele kunst. Al vrij snel gaf ik het op om de plassen te ontwijken. Er dwars doorheen kon ook!

Langs het parours werden weer veel foto's gemaakt. Eén fotograaf was zo vriendelijk de url te vermelden waar we zijn foto's konden bewonderen: www. hardlopen.nl. Onderstaande foto's zijn genomen net na het ingaan van de derde ronde.
















Zoals je ziet droeg ik wel mijn sponsor shirtje.

Het lukte weer wonderwel een vlak tempo te lopen (rondjes van net onder de 13 minuten). Mijn handgeklokte eindtijd was 38.48. Op de klok bij de finish stond 38.44 en in de (voorlopige) uitslag op de website staat zelfs 38.33. Dat laatste lijkt me een vergissing, maar vooraf had ik gehoopt op een tijd tussen 38 en 39. Dus ik ben dik te vreden.

Overigens kwam niet iedereen ongeschonden uit de strijd. Ik zag iemand uit bocht aan in een scherpe bocht na een afdaling en trainingsmaatje Rob kwam geheel doorweekt aan de finish: Onderuit gegaan in een plas. Op onderstaande foto kun je dat een beetje zien.