Het was even onzeker wat ik zou doen. Ten eerste werd ik een paar weken geleden geplaagd door een hamstringblessure, maar de combinatie van actieve rust met wat wandelingen, rekken, krachtoefeningen en rustig weer opbouwen (3 km, 6 km , 9 km, 12 km) zorgde ervoor dat ik er vertrouwen in had om weer een wedstrijdje te lopen. Dan was er nog de vraag wèlke wedstrijd. Ik had me aangemeld voor zowel de Keistad Baancompetitie waar de afsluitende 800 meter op het programma stond als de Zomeravondcup waar de tweede 10 kilometer gelopen kon worden. In beide gevallen zou het niet meer mogelijk zijn om in het eindklassement mee te doen. Voor de Baancompetitie had ik al twee wedstrijden gemist door ziekte en die hamstringblessure en van de Zomeravondcup had ik de eerste gemist en kan ik ook niet mee doen met de laatste in verband met vakantieplannen. Een 800 meter loop ik niet vaak en vind ik een leuke afstand, maar ik koos uiteindelijk voor Utrecht omdat de 10 kilometer wel meetelt voor de Runnerscup.
Met de auto vol andere lopers (Dirk, Karin en Esmee) reed ik naar Utrecht, waar we al snel veel andere Pijnenburgers tegenkwamen: Timo, Enno, Niels, Bas, Ronnie, Maarten, Ruud, Han, Martin, Arno, Mark, Jos, Roger, Peter, Cor en nog een Karin. Erik en Eric waren net gestart voor een 5000 meter.
Ik moest nog mijn startnummer halen en kreeg die uitgereikt door Sander (bekend van de radio).Hij had de eerste wedstrijd ook gemist wegens een blessure en zou vanavond weer een poging wagen. Ik wenste hem succes en was klaar om me om te kleden en een stukje in te lopen. Het was de hele dag al regenachtig en volgens voorspelling zou het rond de wedstrijd ook nog wel aardig door regenen. Gelukkig was het niet koud en er stond weinig wind. Ik deed mijn warming-up met een jackje aan daarna nog een paar versnellinkjes en besloot wederom niet te ver naar voren in het startveld te gaan staan. Dat voorkomt dat ik te snel start en zo kan ik een groot deel van de wedstrijd nog mensen inhalen. Deze keer werkte dat inderdaad ook weer prima. Het eerste rondje op de baan was met 1:50 rustig aan, maar ik wilde niet te veel energie verspillen aan zig-zaggen en inhalen. Eenmaal van de baan af haakte ik aan bij andere lopers en liep soepel van groepje naar groepje. De eerste kilometer ging in 4:20, prima voor een eerste kilometer.
Dit jaar lopen we het rondje in tegengestelde richting, dus liepen we de afslag naar het zwembad voorbij om verderop onder de snelweg door te gaan en daarna een rondje tegen de klok in om het fort Rijnsweerd te lopen. Een klein nadeel is dat we langer met een grote groep over het fietspad lopen dat gedeeltelijk met dranghekken is afgezet, waarbij je op de pootjes van die dranghekken moet letten als je zoals ik aan de linkerkant van een groepje loopt. Het was wel een lekker groepje waarmee we langzaam maar zeker dichterbij een groepje met Roger, Peter en Karin kwamen die voor mij gestart waren. Eén van de lopers uit mijn groepje versnelde een beetje om het gaatje te dichten en samen sloten we aan. Ik ging "er op en erover" en liep via de binnenbocht het groepje voorbij. Een eindje voor me liep alweer een ander groepje of wat daarvan over was, dus ik had weer een ander richtpunt. Het tempo bleef mooi constant met 4 kilometers tussen 4:25 en 4:30. Vanaf 5 kilometer liep ik een kleine 2 kilometer samen met een man met lang haar en een wit shirt nog steeds net onder 4:30, het begon wel wat moeite te kosten, maar ik wist op karakter een echte terugval te voorkomen. Alleen de 9e kilometer viel met 4:41 een beetje uit de toon. Een echte versnelling zat er niet meer in maar 4:24 voor de laatste kilometer was netjes. Uiteindelijk kwam ik net onder de 45 minuten over de streep en was ik dik tevreden.
