woensdag, december 29, 2010

Op de weg terug.

Het is ondertussen meer dan twee weken geleden dat ik moest uitstappen bij de BAV Wintercup. Sinds die tijd heb ik het vooral rustig aangedaan, maar niet stil gezeten. Elke morgen fiets ik naar het station en ik heb diverse wandelingen door de sneeuw gemaakt. Eind vorige week heb ik voor het eerst een klein rondje (6km) door Soest gelopen samen met mijn zoons. Dat ging prima en gister heb ik aangepast meegetrained met de groep. Er stond 15 x 200 meter op het programma met 200 meter rust. Ik besloot om niet echt te versnellen, maar gewoon lekker door te lopen (ook bij de rust). Zo deed ik er niet langer over dan de anderen. Het lijkt er op dat het herstel voorspoedig gaat, maar ik blijf het nog rustig aan doen.

Ik sta vrijdag wel aan de start van de Sylvestercross. Maar dan loop ik één rondje met mijn zoons mee of misschien drie rondjes rustig met een collega. Ik zag op de site dat ik niet de enig ben. Zo'n 1200 lopers hebben zich al vooraf ingeschreven voor de recreatieloop. Ben je er ook bij? Ik ben rond 14:30 bij de ingang van de tent.

maandag, december 13, 2010

Hamstring herstel dag 1

Vandaag (of eigenlijk gister) begint het herstel van mijn hamstringblessure. Voor zover ik inschat is het een redelijk milde spierscheuring, maar ik voel het wel vrijwel de hele dag. Niet zozeer pijnlijk, maar wel "zeurend". De maximale deelname aan de Sylvestercross lijkt me op dit moment één rondje en zelfs dat is nog zeer de vraag. De derde wedstrijd van de Wintercup zal ik waarschijnlijk ook niet halen.

Hier wat bruikbare links (voor mezelf)
Hamstring blessure
Hamstring letsels
Hamstring blessure

Ik twijfel nog over een bezoek aan de fysiotherapeut.

zondag, december 12, 2010

Did not finish

Het schijnt iedere loper een keer te overkomen: DNF. Dat het vandaag na de tweede wedstrijd van de Wintercup achter mijn naam staat was toch wel een verrassing. Er was niets aan de hand. Bij de training van donderdag was ik niet tevreden over de snelheid die ik (niet) kon ontwikkelen, maar dat was niet verontrusten. Van morgen deed ik het rustig aan en ik ging op tijd lekker uitgerust op weg. Ik had voldoende tijd om in te lopen en deed daarin ook wat versnellinkjes. Na de vorige wedstrijd had ik mijn ambities bijgesteld. Lekker lopen en misschien een stukje sneller. Maar het parcours was wegens sneeuw en ijs aangepast, dus vergelijken was niet mogelijk. Volgens de geruchten zou het iets langer zijn.

Na het startschot ging ik rustig weg om eerst maar eens in mijn ritme te komen. Onderweg liep Titus en Edgar voorbij. Berend liep iets voor me en die afstand bleef ongeveer gelijk. Af en toe kwam er een sneller iemand langs en we haalden ook wat lopers voorbijdie te hard waren vertrokken. Het was weer een echt BAV crossrondje met af en toe blubber en een paar pittige klimmetjes. Ik liep in een lekker tempo en had ook in de tweede ronde niet het gevoel dat er veel verval zou komen. Halverwege het tweede rondje voelde ik wel even iets achter in mijn linkerbovenbeen, maar het leek niet verontrustend. ik kon gewoon doorlopen. Maar vlak voor het eind van de tweede ronde schoot er ineens iets in mijn hamstring en was doorlopen geen optie.

Zwaar balend zag ik de rest met mooie tijden binnen komen (het rondje bleek juist iets korter). Zelf had ik waarschijnlijk net onder 39 gelopen. Maar nu zit ik op de bank met een coolpack onder mijn been. Het herstel zal wel even duren. Ik hoop dat ik wel een rondje bij de Sylvestercross kan doen.

woensdag, december 01, 2010

Hersteld!

Het was flink koud toen ik me gister weer meldde voor een training. Voor deze gelegenheid had ik naast een thermo shirt en een running shirt ook een jack aangetrokken en een oranje muts op. Ik loop eigenlijk nooit met een jack aan, maar vandaag vond ik het iedere keer weer lekker als tegen de koude wind in liep.

Sinds mijn lies vorige week ineens zeer deed, had ik niet meer gelopen. Ik was dus erg benieuwd hoe het zou gaan. Er lag een mooi laagje sneeuw op de atletiek, alleen baan 1 was gedeeltelijk sneeuwvrij gemaakt. Dat liep natuurlijk beter, maar ook de sneeuw was nog goed beloopbaar. Gladheid is natuurlijk extra lastig voor liezen, maar zowel bij het inlopen als bij de kern gaf mijn lies geen krimp.

We liepen 5 series van 800 - 400 - 200 met telkens 200 meter rust. Ik sloot aan bij Titus en Theo. Af en toe ging het voor mijn gevoel erg hard. Het bordje erwtensoep dat ik voor de training had gehad was duidelijk te voelen. De 800-tjes schommelden tussen 3:15 en 3:30. De 400 -tjes gingen in ongeveer 1:40 en de 200 -tjes in 46 of 47 seconden. De warme douche na die tijd was erg lekker.

Eenmaal thuis gekomen merkte ik dat ik mijn jack had laten liggen. Daar ga ik vanavond nog maar even achteraan.

donderdag, november 25, 2010

Herstel?

Gisterochtend voelde mijn linkerlies nog niet goed. Ik had ook last van mijn rug, iets dat ik de afgelopen weken al een beetje voelde, maar nu toch wel duidelijk aanwezig was. Misschien heeft het iets met elkaar te maken. Ik besloot in ieder geval om de oefeningen voor mijn rug weer op te pakken die ik jaren geleden voorgeschreven kreeg door een fysiotherapeut toen ik dezelfde klachten had. In de loop van de dag werden beide klachten minder. Gisteravond voelde ik bij normale belasting niks meer aan mijn lies. Vanmorgen was mijn rug ook een stuk beter. Ik houd vandaag roch even rust. Dat betekent dat ik helaas weer een training mis. Komend weekend ga ik voorzichtig een duurloopje proberen. Misschien is daarmee deze blessure weer voorbij.

dinsdag, november 23, 2010

Lies

Vanavond was ik eerder terug van de training dan geplanned. Er stonden twee series van 3000 meter met in's en out's van 100 meter (afwisselend het tempo van 10 kilometer en 15 kilometer) op het programma. Ik had de eerste serie achter de rug en was in de tweede serie ruim 600 meter onderweg toen ik ineens iets voelde in mijn linkerlies. Twee passen verder was doorlopen geen optie meer. Ik probeerde nog even of een rustig dribbeltje wel ging, maar dat was ook niet lekker meer.


Nu zit ik te balen op de bank. Ik heb niet echt een idee wat er aan de hand is en hoop dat het met een sisser afloopt. De komende dagen zal ik eens aankijken hoe het zich ontwikkelt.

maandag, november 15, 2010

Wat moet ik hier nu weer van denken?

Het is weer november, dus is de BAV Wintercup weer begonnen. Dit jaar doe ik voor het eerst mee met de 10 kilometer wedstrijd. Dat betekent een uurtje eerder starten en onzekerheid over mijn plekje in het wedstrijdveld. Gister was de eerste wedstrijd. Ik was niet zo vroeg bij de start als ik had gewenst en de warming-up werd daardoor iets korter. Dat is op zich geen probleem, want bijvoorbeeld de Gildeloop van dit jaar ging met een veel kortere warming-up nog prima.

Er waren voldoende deelnemers van de club (Emiel, Edgar, Berend, Theo, Martin, Stef, Erik) en het leek me handig om maar weer te proberen bij Berend te blijven. Al snel na de start sloot ik bij hem aan. Het rondje over het grasveld ging in 1:45. Dat leek een bekende tijd in vergelijking met vorig jaar. Toen liep ik twee keer onder 42 minuten. dat leek me nu ook mooi. Maar al snel in het bos had ik het gevoel dat het veel te hard ging. Ik probeerde een beetje tot rust te komen en toch Berend niet te laten gaan. Martin, die ook even aansloot raakte al iets op achterstand. Nog voor het eind van de eerste ronde moest ik ook een gaatje laten vallen. In de volgende rondjes dook mijn snelheid naar beneden, het scheelde meer dan 30 seconden per ronde.

Ik werd door diverse lopers ingehaald, maar had wel het gevoel dat het verval niet nog veel groter werd. Ergens tegen het einde van de derde ronde kon ik aansluiten bij iemand die me inhaalde. Ik wist zelfs weer een beetje te versnellen, maar echt hard ging het niet meer met een laatste kilometer van ca 4:20. Mijn eindtijd was uiteindelijk 43:24, een flink stuk langzamer dan vorig jaar.

Een echte verklaring heb ik niet. Berend's eindtijd was 41:17. In die buurt had ik ook gedacht te kunnen komen, dus echt veel te hard kan de opening niet geweest zijn. Anderzijds ging het afgelopen dinsdag ook wat moeizaam op de training en heb ik een klein kuchje, misschien toch wat naweeën van een weekend met wat weinig slaap?

donderdag, november 11, 2010

Binnenkort weer wedstrijden

Het is al weer een week of twee geleden sinds ik een stukje schreef. De laatste keer was ik herstellende van een verkoudheidje. Het weekend dat de wintertijd weer inging heb ik flink bijgeslapen en ik begon dus lekker fit aan november. Door diverse omstandigheden kon ik tot twee keer toe niet op donderdag met de groep mee trainen. Ik zocht daarom met www.afstandmeten.nl zelf een stukje van 2 kilometer om drie keer te lopen. Hoewel het volgens de site 2 kilometer lang is, deed ik er ruim 9 minuten over, terwijl ik voor mijn gevoel stevig doorliep. Wie wil het eens voor me na meten?

De dinsdagtrainingen op de baan kon ik gelukkig wel mee doen. In november zijn de afstanden op de baan wat langer. Vorige week was het één serie van 1200 - 1600 - 2000 - 1600 - 1200, deze week liepen we 6 series van 600 - 400 - 200. Deze week voelde ik me al bij het inlopen stijf. Ik had meer moeite om een beetje tempo te lopen dan vorige week en gister had ik spierpijn in mijn kuiten.

Aanstaande zondag sta ik voor het eerst in de wedstrijdcategorie aan de start bij de BAV Wintercup. De belangrijkste uitdaging gaat worden om de vier rondjes vlak te lopen. Ik heb me ook aangemeld voor de lustrumloop van hardlopende webloggers. Die vindt deze keer zo ongeveer in mijn achtertuin plaats.

woensdag, oktober 27, 2010

Verkouden

Halverwege vorige week sloeg een verkoudheidje toe. Waarschijnlijk had ik er dinsdag bij de training al last van. Ik vond het koud en was moe, maar ik hield het op een herfstdipje. De training (10 x 300 en 1 x 3000 met ins en outs van 100 meter) viel nog wel mee. Ik had alleen wat moeite om het tempo constant te houden.Donderdag moest ik wegens een andere grote hobby (Spiel 2010 in Essen) de training laten schieten, maar dat vond ik niet erg, want ik had wat spierpijn. Vrijdag werd dat eigenlijk alleen maar erger en ik kreeg ook last van mijn keel. Daar hield ik het hele weekend last van, dus ik besloot om geen duurloop te doen, maar eerst maar te herstellen. Gister stond ik dus weer op de baan voor 3 series van 5 x 400 meter. Ik kon merken dat ik een weekje minder fit geweest ben, het ging vanzelf wat minder hard (tussen 1.35 en 1.40).

maandag, oktober 11, 2010

Een kortere pas.

Na wat weken iets minder door diverse oorzaken, heb ik de afgelopen week weer drie keer getrained. De hele maand staat het traingsprogramma in het teken van "gas terug". De omvang is niet zozeer minder, maar het tempo mag wat lager. Vooral ontspannen lopen is de opdracht.

Afgelopen dinsdag was het 15 x 200 met 200 meter rust. Ik liep gelijk op met Titus. Hij heeft een aanzienlijk kortere pas. In de afgelopen weken werd ik door diverse lopers al gewezen op het feit dat mijn pas vrij lang is. Samen met Titus probeerde ik zijn ritme aan te nemen. Dat ging vrij goed, vooral als ik naast hem liep. We liepen stevig door. De 200-tjes gingen wat sneller dan ik vooraf van plan was, rond de 40 seconden.

Donderdag deed ik het rustiger aan met 4 keer 1200 meter. De eerste ging in 5:37. Daarna pakte ik het ritme met de kortere pas weer op (voor mijn gevoel dan) en ging het verder met 2 keer 5:10 en 4:53 voor de laatste. Gisterochtend had ik niet zoveel tijd omdat we op bezoek zouden gaan. Dus werd het één van de kortere rondjes, de Stulp. Ik raffelde 'm af binnen de 55 minuten. Dat had ik nog niet eerder gedaan volgens mij. Deze week ga ik weer verder met rustig aan doen.

Er zijn diverse mooie wedstrijden in deze tijd in de omgeving. Gister moest ik wegens verplichtingen de Bosmarathon al laten schieten. Volgende week gaat de Maliebaan ook niet lukken. Ik loop misschien de Wolfskamerloop en in ieder geval de BAV Wintercup.

donderdag, oktober 07, 2010

Clubkampioenschap foto


Trots met mijn medaille op het podium :-)

zaterdag, oktober 02, 2010

Een halve minuut af van mijn PR

Eenmaal per jaar organiseert de AV Pijnenburg clubkampioenschappen op de baan. Al sinds 2006 had ik daar door verschillende oorzaken niet aan deelgenomen, maar vandaag stond ik weer aan de start. Omdat weblogger Gert sinds kort ook lid is van de club, was dit de gelegenheid om heen eens in levende lijve te ontmoeten. Direct bij de ingang liep ik al tegen hem aan, hij had net zijn startnummer ontvangen. Het was zijn eerste 3 kilometer, dus elke tijd zou al een PR zijn, maar 13 minuten leek hem een mooi streven. Voor me zelf had ik de lat wat hoger gelegd, in 2006 liep 11:56. Ik wilde nu in ieder geval onder de 12 minuten lopen.

Na het omkleden ging ik lekker inlopen over een stukje Sylvestercross parcours. Ik had er genoeg tijd voor. Na het inlopen had ik het idee dat 20 minuten ook een mooie tijd zou zijn, maar dat gevoel hoort bij het inlopen. Omdat ik nog ruim tien minuten had voor de start en deed ik nog wat oefeningen op de baan. Nu begon ik wel lekker warm te worden en ik nestelde me een beetje vooraan bij de start. Als wedstrijdloper vond ik dat ik wel recht had op een goeie positie. We startten namelijk samen met de C- en D-recreanten, in totaal ruim 50 atleten. Achteraan starten zou veel oponthoud en extra meters betekenen.

Een gevaar van een baanwedstrijd is dat je te snel van start gaat, het loopt heel lekker en makkelijk. Ondertussen weet ik dat ik het best eerst kan aansluiten bij een aantal lopers als Berend of Edgar. Zij lopen constant en een mooi tempo en zouden rond de 12 minuten kunnen uitkomen. Na de eerste kilometer kon ik dan besluiten nog een beetje te versnellen. Peter sloot ook aan en met z'n vieren haalden langzaam wat te snel gestarte recreanten in. Na twee rondjes versnelde Berend een beetje en liet Edgar een gaatje vallen. Ik ging er voorbij en we lieten Edgar achter. Weer ruim twee rondjes verder versnelde Peter en moest ook Berend er af. Ongeveer op dat punt haalden we Martin in die ook veel sneller gestart was.

Met nog twee rondjes te gaan moest ik ook een klein gaatje naar Peter toestaan. Maar het gat werd niet al te groot. In de laatste ronde zag ik dat Berend mij niet meer zou inhalen en ik probeerde nog naar Peter toe te lopen, maar hij had ook nog iets over voor een eindsprintje. Het maakte me niet uit, ik kwam over de streep in 11:27, een halve minuut sneller dan mijn PR. Bovendien had ik het gevoel een mooi opgebouwde race gelopen te hebben. Op mijn horloge kwam ik op kilometertijden van 3:52; 3:48 en 3:47.

In het totale veld was ik 9e, maar door de vele verschillende categorieën sleepte ik zelfs een tweede plaats bij de Masters uit het vuur. De eerlijkheid gebied te zeggen dat er een aantal snellere atleten ontbrak aan de start.

maandag, september 27, 2010

Foto's van de heuvelrugestafette

De heuvelrugestafette voert door een prachtig gebied dat in deze tijd van het jaar mooie plaatjes kan opleveren. Daarom had ik mijn camera meegenomen. 's Morgens was het nog donker en mistig, later werd het prachtig. Hierbij een impressie:















Duel met een BAV-er.

Het was koud en mistig toen ik gisterochtend vroeg vertrok naar de start van de Heuvelrugestafette. De avond ervoor was ik pas om één uur naar bed gegaan, dus toen de wekker om half zeven afging was het wel even slikken. De koffie thuis en bij de start hielpen bij het wakker worden. De koffie die ik in een thermoskan had meegenomen werd in verband met de temparatuur op het eerste wisselpunt ook door de teamleden dankbaar ontvangen.

De tweede en derde etappe mocht ik eerst Mona en daarna Ad op de fiets begeleiden. Ik was blij dat ik op aanraden van Ad mijn regenjas had aangedaan, want het was koud. Bij vierde wisselpunt kon ik in een restaurant mijn tenen gelukkig weer een beetje warm maken. Langzaam trok de mist op en ik schoot een paar mooie plaatjes van paddestoelen. Ondanks het mistroostige begin van de dag was het toch mooi lopen en fietsen door de Utrechtse heuvelrug.

Evert, Mona, Ad en Anita zorgden voor een goed begin ze hadden al aardig wat teams ingehaald en we lagen voor op het schema van 50 minuten per etappe dat ons op een eindtijf van 8 uur 20 zou brengen. Terwijl Gerda haar etappe liep begon ik me warm te lopen, maar helemaal lekker los kwam ik niet. Al snel na mijn start was er even twijfel over de juiste afslag. Terwijl ik achterom keek naar Peter, zag ik een ander team naderen, die lagen blijkbaar niet zo ver achter ons. Zo'n anderhalve kilometer verder sloot het team van de BAV bij ons aan, net aan de voet van de lange klim naar de Amerongse berg.



Ik was van plan om bij hem aan te haken. Maar ik merkte dat hij meer moeite had met klimmen dan ik. Dus in de beklimming wist ik hem weer te lossen. In de afdaling kwam hij ook niet dichterbij omdat ik met mijn lange pas naar beneden denderde.

Onder aanmoediging van Robert probeerde ik me niet gek te laten maken maar toch het tempo strak te houden. Aan de voet van de tweede beklimming had de atleet van BAV toch weer aangesloten en weer loste ik hem in de beklimming ondanks dat deze voor mijn gevoel minder steil en lang was. Even later kwam er een snelle atleet van de UT Twente voorbij, die ging echt te hard om bij aan te haken.Met nog zo'n 3 kilometer te gaan had ik volgens Robert ongeveer 200 meter voorsprong. Tijd voor de dood of de galdiolen, ik wilde hem nu voor blijven. Pas in de laatste kilometer leek hij nog weer iets in te lopen, maar bij het wisselpunt had ik toch nog steeds een voorsprong.

Na een beetje moeilijk begin had ik voor mijn gevoel redelijk hard en vlak doorgelopen. De exacte tijd heb ik niet geregistreerd, waarschijnlijk was het zo'n 44 minuten. Mogelijk dat we dat nog kunnen aflezen uit de GPS van Ad. Gezien het parcours met een paar pittige klimmen er in, was dat een prima tijd. Ik was vrij snel weer fris. Bij de volgende etappe kon ik met rugzak en fototoestel nog een paar honder meter met Leatitia mee rennen naar de finish. Nu alleen nog oefenen op fotograferen terwijl ik loop.

De overige etappes bleven ook prima gaan. Ondanks een blessure voor Erik, die onderweg werd vervangen door Mona en met Peter en Robert op laatste twee etappes kwamen we uiteindelijk ninnen in 8:16:40. dat was ongeveer 5 minuten sneller dan vorig jaar. Voorwaar een mooi prestaties in deze prachtige estafetteloop. De foto's volgen binnenkort.

vrijdag, september 24, 2010

De 6e etappe

Voor de liefhebbers, er is een schema-tje gemaakt en daarin staat dat ik de 6e etappe van de Heuvelrugestafette voor mijn rekening mag nemen. We starten om 8.12 uur. Ik verwacht dat ik tussen 12.30 en 13.00 mag starten. Ik zal dan in mijn nieuwe FuseLogic shirt lopen dat ik heb laten bedrukken bij Enjoy your run. Mijn nieuwe Asics Gel Nimbus 12 laat ik even drogen.


Die zijn gister enorm nat geregend tijdens de training, want we kregen een hoosbui over ons heen. De eerste helft van de week had ik helemaal geen last van mijn knie. Maar gistermiddag wel weer na een tijd zitten achter mijn bureau. Onder het lopen had ik er geen last van. De 3 x 2000 meter gingen lekker, tussen 4.15 en 4.30 per kilometer. We liepen tot aan Amersfoort en werden nog lastig gevallen door een soort bulldog. Vandaag voel ik mijn knie ook weer, maar ik verwacht dat dat morgen weer over is. Dan zit ik niet de hele dag achter mijn bureau.

maandag, september 20, 2010

Heuvelrug estafette 2010

Al voor het derde jaar wordt op 26 september de Heuvelrug estafette gehouden. Ik had me voor de vakantie al als teamlid aangemeld en sta deze keer dus aan de start om een hele dag door de Utrechtste Heuvelrug te trekken. Ik weet nog niet welke etappe ik voor mijn rekening mag nemen, dus je zult zelf maar een mooi plekje langs het parcours moeten zoeken in de hoop mij voorbij te zien komen :-).

Het weekend daarna zijn de clubkampioenschappen op de baan. Daar wil ik ook aan mee doen, hoewel ik deze keer geen kans ga maken op de medailles. Ik maak dus weer wedstrijdplannen, dat betekent dat ik denk dat ik de knieproblemen achter de rug heb. Helemaal zeker ben ik niet. Na de dinsdag training van vorige week had ik twee dagen diverse pijntjes in linker- en rechterbeen. Ik had lekker mee gedaan met 10 keer 400 meter in 5 kilometer tempo. Omdat er donderdag geen training had heb ik pas gister weer gelopen. Deze keer met mijn neef Roelof omdat we neven- en nichtenreünie hadden in Musselkanaal. Ik liep weer eens in een andere omgeving, dat is altijd leuk. Na een klein uurtje waren we weer terug. Het lijkt er op dat ik deze keer geen klachten heb. Ik hou me voorlopig aan wat lager tempo's en minder omvang.

zondag, september 12, 2010

De knie lijkt zich te herstellen.

We zijn een weekje verder. In de afgelopen week liep ik dinsdagavond 42 minuten rustig (5:30 per kilometer) door het bos. Donderdag deed ik weer mee met de training, maar dan met de handrem erop. In plaats van 6 keer liep ik 4 keer 1000 meter. Na de training keek fysio Harry nog even naar mijn knie. Hij constateerde een heel klein beetje vocht aan de achterkant. Mogelijk een restje van een ontsteking of het gevolg van een kleine verrekking. Rustig door gaan met opbouwen en in het algemeen op de training de tempo's een beetje matigen was het advies.

Ik was opgelucht dat er een aanwijzbare aanleiding voor de stijfheid in mijn knie gevonden was en dat het herstel er goed uitziet. Vanmorgen liep het rondje naar de Stulp, maar dan ook iets rustiger in net iets meer dan een uur. Onderweg zag ik op nog geen 20 meter afstand een grote zwarte specht in de boom. Daar heb ik even van staan genieten.

maandag, september 06, 2010

Nu met Looptijden gadget

Ik heb ook maar eens een account aangemaakt bij Looptijden.nl. Het ziet er wel handig uit om wat statistieken van mijn wedstrijden te verzamelen. Bovendien heb ik nu een leuke (?) extra gadget voor in de sidebar. Een bredere gadget staat nu hier in deze post.

test geslaagd?

Gistermiddag genoten van het mooie weer en even een klein rondje gelopen door het bos over de Stulp. De afspraak was 20 tot 30 minuten over een zachte ondergrond in een heel rustig tempo om te kijken hoe mijn knie zou reageren. Omdat het prachtig weer was ging ik samen met mijn vrouw. Zij zou wandelen terwijl ik 20 minuten zou lopen en vervolgens omdraaien om haar tegemoet te lopen. We waren de niet de enigen in het bos. Veel mensen trokken er op uit op deze misschien wel laatste mooie dag van dit seizoen. Ik moest er een beetje tussendoor slalommen, maar dat ging prima tot ik langs een groepje met wat loslopende honden kwam. Eén van die honden raakte namelijk erg enthousiast van een hardloper en begon mee te rennen en voor mijn voeten te lopen. Hij werd gelukkig snel tot de orde geroepen. Na 20 minuten draaide ik om en na 27:30 was ik terug bij mijn vrouw.

Samen liepen we terug naar de fietsen en keken nog een tijdje uit over het Pluismeer, een prachtig uitzicht. We zagen een aantal buizerds, maar ook een paar mensen die duidelijk over het hek het kwetsbare gebied in waren gelopen. Onbegrijpelijk hoe bot sommigen kunnen zijn. Op de terugweg werd onze aandacht getrokken door iemand die een foto van de bodem maakte. Er bleek een heel klein ringslangetje (20 cm) over het pad te kruipen.


Het lopen ging (natuurlijk) prima. Het was afwachten hoe mijn knie een dag later zou voelen. Nu, na een nachtje slapen, voel ik nog steeds geen reactie. Het lijkt er op dat deze test geslaagd is.

woensdag, september 01, 2010

Even rustig aan in verband met mijn knie.

De knieproblemen waarover ik vorige week berichtte zijn toch iets hardnekkiger dan gedacht. Ik liep zonder klachten de Gildeloop, maar de donderdag en vrijdag daarna was mijn knie weer stijf. Dat wil zeggen dat ik eigenlijk vooral problemen had als ik een tijdje achter mijn bureau gezeten had en weer ging staan. Als ik eenmaal liep had ik nergens last van. Bovendien kon ik mijn linkerbeen niet zo ver buigen als mijn rechter. Dat laatste is wel vaker het geval maar nu was het erger.

Op zaterdag waren de klachten weer nagenoeg verdwenen. Ik heb de hele dag zonder problemen in de dierentuin gelopen met mijn familie. Zondag besloot ik daarom om toch maar weer een rustig duurloopje te doen. Deze keer in de richting van Lage Vuursche, een mooi rondje over de Zwarte weg.



Het liep heel lekker een beetje tussen de buien door en zonder problemen. Maar maandag was mijn knie weer net als vorige week donderdag stijf na het opstaan van een bureaustoel. In overleg met Harry doe ik het nu even rustig aan. Deze week geen trainingen, zondag een heel kort en rustig stukje en als ik dan geen klachten heb, dinsdag nog iets verder. Misschien kan ik dan volgende week donderdag weer aansluiten bij de groep.

donderdag, augustus 26, 2010

Een vlakke 10 kilometer op de Gildeloop.

Net op tijd hersteld (?) stond ik gister aan de start van de Gildeloop in Soest. Ik had geen al te hoge verwachtingen, het belangrijkste doel was nu een 10 kilometer vlak te lopen. Bij de start trof ik natuurlijk weer veel bekenden, onder andere Peter die ook besloten heeft om van de recreanten over te stappen naar de wedstrijdgroep. Om vlak te lopen nam ik me voor om in het begin bij Berend of Edgar te blijven. Edgar was net terug van vakantie, hij begon wat rustiger, dus ik richtte me op Berend. Dat ik daardoor Peter liet gaan, kon me niet schelen. Tegen het eind van de eerste ronde had ik het idee dat Berend een dipje had en ik probeerde aan te blijven haken bij een paar andere lopers waar we net een groepje mee vormden. Dat ging toch net te hard en ik liep in een eigen tempo door. Het eerste rondje ging in 13:30. Halverwege het tweede rondje kwam Berend weer langszij en nu had ik moeite in zijn spoor te blijven, misschien toch een dipje? Het verval was toch niet zo groot, het tweede rondje dat zo'n 200 meter langer is ging in 14:30. Ik voelde dat ik ook in het laatste rondje niet inzakte en mijn knie hield zich prima. Peter en Berend zag ik ver voor me. Inhalen zat er niet meer in. Toch ging dit laatste rondje ook weer in 14:30. Mooi vlak en een eindtijd van 42:31 is maar net boven mijn PR op een officiële 10 kilometer. Ik was dik tevreden ondanks dat velen riepen dat ik veel harder zou moeten kunnen. Nu afwachten hoe mijn knie zich houdt.

Ondanks blessure toch Gildeloop

Vorige week ging ik door met waar ik mee bezig was, lekker trainen. Dinsdag waren het 20 200 meters (4 x 5) met een pauze van 200 meter en een seriepauze van 400 meter. Ze gingen allemaal rond de 39 seconden zonder al te veel moeite en bij de laatste wist ik nog tot onder de 35 seconden te komen. Ik had deze keer wel weer wat spierpijn daarna. Donderdag 2 keer 3 keer 1000 meter op een mooi rondje in het bos. Volgens Gerrit was het een snel rondje, maar in het eerste stukje zat een venijnig heuveltje met mul zand. Toch wist ik ze allemaal tussen 3:58 en 4:08 te lopen.

De duurloop van zondag ging via het fietspad langs de Zoom, naar Soestduinen, vanaf daar naar de trimbaan en dan nog met de klok mee een stuk blauwe paaltjes. Dat was ongeveer 14 kilometer in 5 kwartier. Op het laatste stuk verstapte ik me tot twee keer toe op uitstekende boomwortels, maar daar had ik onderweg geen last van. Maar 's avonds thuis werd mijn linkerknie stijf en een beetje dik. Buigen ging een stuk minder. Maandag was het niet beter, vooral opstaan van achter mijn bureau was heel vervelend. Dinsdag ging het wel wat beter, maar dinsdagavond was ik toch pessimistisch over mijn deelname aan de Gildeloop. Gelukkig was het woensdagochtend bij het opstaan wel beter. Ik voelde geen belemmeringen meer bij het buigen van mijn knie. De rest van de dag bleef het goed. Zodat ik besloot toch meer mee te doen met de Gildeloop. Als ik wat zou voelen kon ik daar rustig uitstappen.

maandag, augustus 16, 2010

Steeds meer kilometers

We zijn weer een weekje verder. In de afgelopen week hebben we twee keer op de baan getrained. Dinsdag was het een serie van 6 x 300 meter, met 100 meter rust, gevolgd door een serie van 6 x 400 meter, met 200 meter rust. Die 400-tjes gingen nog makkelijker dan in de voorgaande weken. Nu liep ik vrij constant 1.26 of 1.27. Donderdag hadden we twee series van 1600, 1200 en 800 meter. Van Gerrit kreeg ik nog wat extra aanwijzingen voor mijn techniek. Daardoo had ik in de eerste 800 meter de neiging iets te hard te gaan, waardoor ik in de tweede serie wat meer moeite had om de tijden van de eerste serie te lopen. Het werd uiteindelijk ongeveer 6.36 (1600 m), 4.56 (1200 m) en 3.05 (800 m).

In het weekend doe ik voor mezelf een rustige duurloop. Ik bouw die op naar ongeveer anderhalf uur. Gister was het 1 uur en 25 minuten over een rondje naar het vliegveld en via de Zoom terug (ongeveer 17,5 kilometer. Twee weken geleden liep ik onderstaand rondje in 1 uur 10.



Ik had mezelf ten doel gesteld om het vooral rustig te lopen en dat lukte prima. Bij thuiskomst had ik het idee nog een rondje te kunnen lopen.

In de komende weken komen er een paar leuke wedstrijdjes aan om eens te kijken hoe de vorm nu werkelijk is. Op 25 augustus is er de Gildeloop, op 7 september is er een 5 kilometer wedstrijd bij de BAV en op 3 oktober zijn er clubkampioenschappen Baan over 3 kilometer.

zondag, augustus 08, 2010

Een nieuw seizoen

Mijn laatste bericht was vanbegin juni. Ondanks dat het vakantie geweest is, heb ik in de afgelopen periode niet stil gezeten. Na de laatste wedstrijd van de zomeravondcup heb ik iets minder vaak getrained vooral omdat ik andere verplichtingen had zoals afscheidsmusicals van mijn jongste zoon. Tijdens die laatste wedstrijden kwam ik regelmatig leden van de wedstrijdgroep tegen, die me uitnodigden een keer mee te komen trainen.

Vlak voor mijn vakantie heb ik dat voor de eerste keer gedaan. Op een warme avond werd er op de baan getrained en ik kreeg een aantal waardevolle aanwijzingen over mijn techniek. In de drie weken vakantie gingen mijn loopschoenen mee, maar ik heb ze niet gebruikt. Het was veel te warm en 's morgens sliep ik lekker uit. Na de vakantie stond de training voor de recreanten stil, maar voor de wedstrijdgroep niet. Een goede reden om nog met de wedstrijdgroep verder te trainen. Er wordt getrained op dinsdag- (op de baan) en op donderdagvond. Er is ook een programma voor zaterdag en zondag, maar de meeste lopers kiezen ervoor in het weekend één of meer duurlopen te doen.

Eerst liep ik voor mezelf een rondje over de Stulp, daarin merkte ik dat ik alle een paar weken niet gelopen had. In de training van dinsdag stond 12 keer 400 meter op het programma, 200 meter rust. Die wist ik constant in 1.32 te lopen. Ook de 6 keer 5 minuten van de donderdag gingen steeds op dezelfde snelheid. Vorige week zondag liep ik een langere duurloop, over het nieuwe fietspad naar de Zoom en dan nog een rondje blauwe paaltjes erna.

Afgelopen dinsdag was het 2 series van 5 keer 400 meter, met 200 meter rust en 400 meter serie pauze. Deze keer gingen de 400 meters in 1.29 met een laatste van 1.17. Op donderdag liepen we 3 keer 2000 meter. We startten individueel, de langzaamste eerst met 10 seconden ertussen. Het is geen wedstrijd, maar wel lastig om je niet te laten opjagen door de lopers voor en achter je. Het eerste rondje begon ik daardoor iets te hard 8.54. De tweede 8.55 en de derde 8.50 gingen prima.

Vandaag liep ik een rondje Stichting. Ik merk dat ik al weer twee weken lekker train. Na een training heb ik geen stijve benen en het lukt om met de handrem op te trainen en me niet met de snelle lopers mee te laten trekken. Ik let er op wat rechterop te lopen en dat gaat steeds meer vanzelf. Ik heb daarom besloten om dit seizoen met de wedstrijdgroep te gaan trainen. In de komende weken ga ik verder verkennen wat dat betekent.

Ondertussen is het ook weer tijd voor nieuwe schoenen. Nu heeft Anita besloten een eigen hardloopspeciaalzaak te beginnen: Enjoy your run. Daar heb ik gister eens rondgekeken en een analyse van mijn voeten laten maken. De keuze is gevallen op een nieuw paar Gel Nimbus, die wel nog even in mijn maat besteld moeten worden. Anita heeft er een leuke winkel van gemaakt en de collectie zal de komende tijd nog groeien.

woensdag, juni 09, 2010

(te) Warm bij de zomeravondcup

De laatste zomeravondcup was vanavond 9 juni 2010. Hoewel het niet zonnig was en zelfs een beetje miezerde, was het wel erg warm en benauwd. Bij het uitpakken van spullen uit mijn sporttas ontdekte ik dat gisteravond mijn horloge met stopwatch niet in mijn tas had gestopt. Jammer, want die gebruik ik altijd om mijn kilometertijden onderweg in de gaten te houden. Ik zou op gevoel moeten lopen. Bovendien was ik van plan om niet te hard te starten en wilde ik proberen met een paar bekenden mee te lopen. Edgar en Titus liepen vorige keer mooi vlak en kwamen me in de tweede helft voorbij. Edgar was niet aanwezig dus besloot ik te proberen om Titus te volgen. Dat ging prima in de eerste 3 kilometers die volgens Titus in 4:10, 4:08 en 4:09 gingen. Tussen 3 en 4 kreeg ik flink last van de warmte. Ik liep enorm te zweten en kon mijn warmte niet kwijt. De 4e kilometer ging in 4:12. Nog steeds redelijk vlak, maar ik liep niet lekker en ik besloot Titus te laten gaan en de rest in een rustig tempo uit te lopen. Een snelle tijd of een vlak schema zat er dus niet in vanavond. Ik kwam uiteindelijk binnen in een tijd van boven de 45 minuten.

donderdag, mei 27, 2010

De derde Zomeravondcup

Gisteravond was de derde wedstrijd van de Zomeravondcup en ik deed dit jaar voor de tweede keer mee. De vorige keer bij Maarschalkerweerd was het verval erg groot na een te snelle start. Dat moest anders, maar veel langzamer starten zou een tijd in de buurt van mijn PR in ieder geval onmogelijk maken. Bovendien had ik na de "Blauwe paaltjes" van vorige week toch wel weer het vertrouwen dat ik een hoog tempo langer kan volhouden. Een moeilijke keuze, ga ik behoudend van start of niet?

De eerste uitdaging was om op tijd aan de start te verschijnen. Het was drukker op de weg dan ik had verwacht en ik stond een tijdje stil op de rondweg van Utrecht. Gelukkig viel het daarna weer mee en was ik zo'n 20 minuten voor de start op de atletiekbaan Overvecht, waar ik Ad, Robert, Roel en Fokko uit de D-groep tegenkwam en weer diverse Pijnenburg wedstrijdlopers onder andere Edgar, Theo, Jos en Titus. In de afgelopen twee wedstrijden was ik steeds in de buurt van Theo geëindigd. Bij de start besloot ik eens te proberen om met hem mee te lopen. Hij ging er echter hard vandoor. Blijkbaar was hij hersteld van zijn blessure en van plan onder de 40 minuten te lopen. Edgar en Titus waren ondertussen ergens achter mij en ik besloot door te lopen. Ik vergat de doorkomst na 200 en 400 meter exact te timen, maar had de indruk dat het tempo redelijk was. Het kilometerpunt kwam sneller dan ik verwachtte in 3:55, nog steeds erg snel, maar iets beter dan de vorige keer en ik had het idee dat ik lekkerder liep.

Er ontstond een groepje met een man met een rood shirt en een meneer die enorm liep te hijgen, die kende ik nog van de vorige keer en had ik toen al snel voorbij moeten laten gaan. Het 2-kilometer-punt had ik gemist, maar bij 3 kilometer kwam ik door in 11:55. Ik had dus nog eens twee kilometers in 4:00 gelopen. Helaas viel hier het groepje uit elkaar en kreeg ik een eerste tikje, het was toch weer iets te hard gegaan. De volgende 2 kilometers gingen in 4:13. De waterpost kwam op een goed moment want mijn keel werd erg droog. Hier kwam Titus voorbij in een mooi tempo, helaas was ik niet in staat te volgen. Ik moest weer iets inlever met twee kilometer van 4:20 en 4:21.

Ik hoopte nog even aan te klampen bij Edgar, zodat ik de moeilijke kilometer van 7 naar 8 goed door zou komen. Dat is een lastig stuk in dit rondje omdat je voor je gevoel al vlakbij de finish bent en vervolgens weer helemaal afbuigt richting de Vecht. Het werd toch nog 4:30. Met nog twee van zulke kilometers zou ik rond 42:30 uitkomen. Ik kon het tempo nog weer iets opschroeven 4:26 en met een eindsprintje op de baan zelf 4:20 in de laatste kilometer. Eindtijd 42:25. Het verval was toch weer (te) groot geweest, maar minder dan 2 weken geleden en de eerste 3 kilometer waren goed geweest. Als het niet te warm is doe ik over twee weken nog een poging, maar dan kies ik voor een langzame start.

Bij nader inzien leg ik de lat misschien wel hoog. Ik zag in mijn lijst met vorige uitslagen dat dit mijn tweede tijd ooit op een 10 kilometer wegwedstrijd is:

26-05-2010 42:25
11-05-2010 42:57
25-10-2009 42:54
13-10-2007 41:35
23-05-2007 43:30
17-04-2007 42:46
23-08-2006 45:52
31-05-2006 43:03
24-08-2005 43:21
09-07-2005 42:55
25-08-2004 48:20

De tijden bij de BAV Wintercup zijn blijkbaar niet representatief:

13-12-2009 40:53
22-11-2009 41:42
16-12-2007 41:57
14-01-2007 43:23
15-01-2006 41:50
11-12-2005 42:43
22-11-2005 43:23

donderdag, mei 20, 2010

De eerste echte senior

Gisteravond was het heerlijk loopweer. Zonnig maar niet te warm en een prachtig blauwe lucht. De ideale omstandigheden voor een loopje door en rond de Soesterduinen en laat daar nou net het eerste Open Soester Kampioenschap Blauwe Paaltjes gehouden worden. In de afgelopen week had ik al de indruk dat ik niet de enige deelnemer zou zijn. Vrijwel alle trainingsgroepen van de AV Pijnenburg hadden deelname aan deze loop als onderdeel van de training opgenomen. Het was dus al een gezellige en beetje zenuwachtige drukte bij de atletiekbaan. In een lange sliert vertrokken de groepen naar de nieuwe kiosk aan de Foekenlaan waar de start en finish waren. De meeste lopers hadden toch op z'n minst een blauw shirt aan getrokken en enkelen waren nog wat verder gegaan om kans te maken op de speciale prijs voor de loper die het mooist blauw verkleed deelnam.

De start bleek niet direct bij de kiosk, maar lag als verrassing een ruim honderd meter verderop op de zandvlakte van de duinen. Heel slim omdat zo de kans op dringen op de smalle bospaadjes een stuk kleiner werd, maar dat betekende wel eerst een flink stuk door het mulle zand heuvelop. Na het inlopen waren we als eerste bij de start en we wisten dus een plekje vooraan te veroveren, alleen een aantal snelle jongens uit de wedstrijdgroep mochten nog voor ons staan. Die vertrokken dan ook als een speer na het startschot over het zand, ik liep even gelijk op met Peter, Erik en Ad, maar ging als eerste van onze groep het parcours op.

Voor me zag ik de wedstrijdlopers langzaam tussen de bomen verdwijnen alleen een jongen van een jaar of 15 en iemand in een blauw hazenpak (!) bleven in het zicht, maar liepen wel langzaam uit. Ik voelde al snel dat ik weer een bliksemstart had gemaakt en dat het hard ging. Daarom verwachtte ik dat er mensen achterop zouden komen. Die kwamen er niet, langzaam werd het gat met de mensen achter me groter volgens mij. Het lukte om me te focussen op de jonge loper voor me, de haas was ook uit het zicht verdwenen en zo mijn tempo vast te houden. Aan de handgeklokte tussentijden zag ik dat het nog steeds goed ging, dat gaf me de benodigde moraal. Ergens halverwege stond een vrouw foto's te maken en toen ze mij zag naderen, riep ze: "Daar is de eerste echte senior". Ik neem aan dat het als compliment bedoeld was.

In de buurt van de bunker werd ik toch ingehaald, door iemand die ik op het zand gepasseerd was. Hij liep in één ruk door naar de jongen en ook daar voorbij. Iets verderop zag ik dat de man in het hazenpak het toch te zwaar had gekregen. Hij begon te wandelen en ik haalde hem in. Nog even klampte hij aan en daarna was ik hem kwijt. Maar tot mijn schrik zag ik Theo achter me aan komen. Die staat bekend om zijn eindsprint en dat zat er bij mij niet meer in. Het enige wat ik kon doen was het hem niet makkelijk maken. Dus perste ik alles eruit om niet stil te vallen. Met nog twee klimmetjes te gaan, kreeg ik het gevoel dat ik hem voor zou kunnen blijven en zo waar, dat lukte.

Geen plaats bij de eerste drie en ook niet prijs voor de "blauwste loper", maar 18:04 over ongeveer 4,3 kilometer op een zwaar parcours is een mooie prestatie en vooral het feit dat ik het hoge tempo heb kunnen vast houden stemt me zeer tevreden. Ad kwam binnen in 18:35 en Peter (die een stukje verkeerd liep) in 18:54. Bij een andere blogger vond ik al een leuke impressie met foto's.

dinsdag, mei 11, 2010

Niet gelukt

Vanavond was de tweede wedstrijd van de Zomeravondcup in Utrecht en die stond al een tijdje in mijn agenda. Hier hoopte ik mijn PR op de 10 kilometer een stukje aan te scherpen. Het leek vanavond overigens niet echt een zomeravond. Het regende en het was maar een graad of 6. Op zich vind ik het wel lekker als het niet te warm is, gewoon in de korte broek en een shirt met lange mouwen.

Mijn PR op de 5 kilometer bij de testloop van een paar weken geleden had me hoopvol gestemd. Daarna had ik voor mijn gevoel mijn trainingsintensiteit een beetje laten zakken met vooral duurloopjes. Toch was ik de afgelopen weken op de dagen na de training vaak wat stijfjes. Ook het rondje over de stulp dat ik zondag nog liep voelde ik vanmorgen nog in mijn benen. Ik was er vandaag niet gerust op dat ik echt een snelle tijd neer zou kunnen zetten.

In de kleedkamer trof ik diverse andere Pijnenburgers, het merendeel wedstrijdlopers en na het omkleden zag ik zoals afgesproken Leon in de kantine. Hij zou proberen rond de 50 minuten uit te komen. Bij het inlopen gingen de eerste drie rustige rondjes over de atletiekbaan lekker, maar toen ik een versnellinkje probeerde voelden mijn benen erg stijf. Na een sanitaire stop ging het wat beter. Ik zorgde dat ik redelijk vooraan stond bij de start, daar was het dringen, maar daardoor ook niet koud. Direct na de start probeerde ik een beetje op gang te komen. Waarschijnlijk verkeek ik me op het tempo van de andere lopers. Normaliter haal ik het begin redelijk wat andere lopers in. Dat deed ik nu ook, maar het kostte me vrijveel moeite. Na een halve kilometer zag ik Jos en ik besloot daar achter te blijven. Hij loopt meestal iets harder, dus als ik bij hem zou kunnen blijven zou er een mooie tijd inzitten. Ik hoopte zo ook een beetje in een goed ritme te komen. Dat viel niet mee en na een kilometer wist ik waarom, want die ging met 3:51, veel te hard, dus ik liet Jos lopen.

Er kwamen een paar andere groepjes voorbij, het lukte echter niet om langdurig aan te haken. De tweede kilometer ging in 4:04. Dat was een betere tijd. Nu was het zaak te consolideren. 4:09 in de derde kilometer was ook nog acceptabel, maar ook dat tempo lag nog te hoog. Met 4:13 in de vierde kilometer wist ik dat een echt snelle tijd er niet meer in zou zitten en ik ging op zoek naar een rustiger tempo, terwijl steeds weer lopers voorbij kwamen. Het werd achtereenvolgens 4:22, 4:15 (ik probeerde even bij Berend aan te haken), 4:24, 4:28, 4:32 en 4:29 en zo kwam ik uit op een tijd van ongeveer 42:55. De officiële uitslag is 42:57.

Het zat er vanavond dus niet in. Eigenlijk wist ik dat na zo'n drie kilometer al en daarna lukte het ook niet meer om nog een echt hoog tempo te lopen. Zo forceerde ik ook niets en wie weet gaat het over twee weken weer beter.

zondag, mei 02, 2010

Verkouden

Sinds een paar dagen ben ik verkouden. Niets bijzonders: wat keelpijn, kriebelhoest, een verstopte neus en een beetje duf hoofd. Ik heb de training van gister even overgeslagen, zodat ik een beetje rust krijg en op tijd hersteld ben voor zomeravondcup.

In de vorige week liep ik twee keer een korte duurloop (10 -15 kilometer). Zondagmiddag ging dat moeizaam. Ik vond het erg warm en mogelijk was ik moe van het houthakken dat ik eerder die dag al gedaan had. Woensdagavond ging het wel weer erg lekker. Toen liepen we met de groep de oranje paaltjes route door de Soesterduinen.

Over paatjes gesproken, op 19 mei worden de Open Soester Kampioenschappen "Blauwe paaltjes" gehouden. Een heel grappig initiatief van een aantal leden van de vereniging samen met de eigenaars van de verniewde kiosk.

donderdag, april 22, 2010

Onverwachte testloop levert een PR op.

Na een week hard trainen afgesloten met deelname aan de Bergrace By Night, ging ik gister eigenlijk naar training met het idee om het een beetje rustig aan te doen. Onderweg kwam ik Anita tegen die na een paar weken afwezigheid ook weer mee kwam doen. Ze had via de mail van Frans begrepen dat de 5 km testloop die Frans wilde organiseren vanavond gehouden zou worden. Dat was even slikken. Ik kan niet met maar halve inzet meedoen aan zo'n testloop. Ook voor de andere lopers kwam het als verrassing en dat was de bedoeling. Na een klein stukje inlopen en een vrij lange tijd rekken en strekken mochten we van start. Voor mijn gevoel was het niet de optimale warming-up. en daarom probeerd ik niet te snel van start te gaan.

Frans had vooraf de te volgen route uitgelegd, over het fietspad richting Soestduinen, dan rechtsaf langs het spoor. Aan het eind weer rechts en dan over het spoor weer rechts. Bij de atletiekbaan nog een keer rechts over het spoor en daar zou hij de finish aangeven. Na ongeveer een kilometer kwam Frans bij Peter en mij fietsen en riep hij dat de eerste kilometer in 4.11 gegaan was. Dat was iets langzamer dan dat ik bij de eerstvolgende 10 kilometer wil lopen, dus ik besloot iets te versnellen. Op dat gedeelte van het parcours zitten een paar flinke klimmetjes, waar ik iets makkelijker overheen ging dan Peter, die daardoor moest lossen. Een eind verder kwam Frans weer langs. Nu zat ik na 3 kilometer op 12:07. Dat betekende dat ik 2 kilometer binnen 8 minuten had afgelegd. Een mooie tijd behoorde toch tot de mogelijkheden. Vanaf hier bleef Frans bij mij fietsen en kon hij nog een tussentijd doorgeven. De 4 kilometer ging in 16:03. Het laatste stuk (langs "de zoom") heeft een lang stuk vals plat, dat wel vaker zwaar valt. Deze keer wist ik toch het tempo te houden en ik finishte in precies 20 minuten. Nog niet eerder liep ik een 5 kilometer zo snel en bovendien lukte het om 4 kilometers achterelkaar onder de 4 minuten per kilometer te lopen. Dat geeft heel veel vertrouwen voor een mooie tijd op de 1o kilometer van de Zomeravondcup van 11 mei.

maandag, april 19, 2010

Bergrace: Lopen in het donker is een heel andere ervaring.

Vrijdagavond begon voor mij een druk weekend met deelname aan de Bergrace By Night 2010. Ik had hier uiteraard wel eens van gehoord, maar nog nooit meegedaan en ook geen idee wat ik kon verwachten. Samen met Erik, Gert en Roel vertrokken we om even na half negen in de richting van Rhenen. Toen was het nog licht, maar al snel begon de duisternis in te vallen. Ik maakte me wat zorgen over de temperatuur want er werd voor 's nachts tot 2 graden vorst voorspeld en ik had gekozen voor een korte broek, maar wel een shirt met lange mouwen.

Zonder problemen bereikten we Ouwehands Dierenpark en al snel reden we in een bus in de richting van Wageningen. Op de markt was net een warming-up voor een kortere afstand aan de gang. Het was er gezellig (met al die kroegen vol hardlopers), maar niet te druk en dus goed overzichtelijk. We waren ruim op tijd, zo'n twee uur voor onze start van 23:20. Dus er was nog wel even tijd om iets te drinken. In Café de Tijd vonden we een comfortabel plekje en namen een consumptie. Ondertussen bespraken we de plannen. Erik zou in verband met de naweeën van een flinke verkoudheid (bronchitus?) rustig aan doen. Gert begint altijd rustig en loopt dan mooi constant en ik zou wel zien hoe het zou lopen. De 11.6 kilometer is een incourante afstand en het parcours is niet vergelijkbaar met een kilometerlange klim aan het eind. Daar wilde ik iets voor over houden.

Zo'n 30 - 45 minuten voor de start begonnen we met inlopen, een rondje langs hotel De Wereld en over de Grebbedijk. Daarna wat rekken en strekken en de kleren inleveren. De temperatuur op de Markt viel reuze mee. In het deelnemersveld ontwaarde ik nog een tweetal bekenden en ik stond even heel dom te kijken toen iemand "Ha Richard", tegen me zei. Leuk die startnummers met je voornaam er op. Na nog een snelle laatste sanitaire stop sloten we een beetje achteraan in de groep voor de start. Dat betekende wel weer even wachten tot we echt van start gingen en het eerste stuk moest ik flink slalommen. De bedoeling was om eerst een beetje in mijn ritme te komen en dan lekker te gaan lopen. Het constant inhalen van anderen werkt wel als een rode lap, met het gevaar dat ik te veel energie verbruik in het begin. Deze keer ging het volgens mij beter, maar door het ontbreken van afstandsaanduidingen had en heb ik geen idee hoe hard het ging.

Lopen in het donker was een nieuwe ervaring. Natuurlijk trainen we 's winters ook in het donker, maar dan kiezen we altijd verlichte wegen. Zo begon het ook in Wageningen. Maar op de Grebbedijk was het een stuk minder verlicht. Ik nam maar aan dat het wegdek goed zou zijn, maar zorgde er wel voor goed mijn benen op te tillen. Goed voor de techniek! Ik zag wel de toegevoegde waarde van de lampjes die veel lopers op hun hoofd droegen. Ik moest het doen met een fluoriscerende staafje dat ik om mijn bovenarm gewikkeld had. Een mooi gizicht al die lopers met meer of minder verlivhting. Na een paar kilometer volgde in Wageningen een venijnig klimmetje van de Westbergweg. Daar achterhaalde ik de al de eerste dame die toch vijf minuten voor me gestart moest zijn. Ik bleef andere lopers inhalen en werd door een stuk of vier anderen voorbij gelopen.

Na ongeveer 20 minuten verliet ik de bebouwde kom van Wageningen. Op het volgende stuk dijk waren wegwerkzaamheden, dat betekende een onverhard stuk waar ik extra goed moest opletten waar ik mijn voeten neerzette. Het veld van lopers raakte steeds meer verspreid. Ik werd bijgehaald door een andere loper waar ik bij aanhaakte. Samen liepen we een behoorlijk stuk verder tot we de provinciale weg tussen Wageningen en Rhenen passeerden en een donkere weg dwars door de weilanden namen. Ik liet mijn metgezel gaan omdat het volgens mij net te hard ging. Ik voelde mijn maag, toch te veel gegeten en hield ook rekening met de laatste klim. Het was hier wel heel donker. Boven de lopers waren de sterren goed te zien, maar ik had niet te veel tijd om die te bewonderen, om niet te struikelen bleef ik de grond in de gaten houden en er waren maar weinig lopers te zien, dus ik probeerde ook in de gaten te houden waar ik naar toe moest.

Na een tijd volgde een bocht naar links en liepen we aan de voet van de Grebbeberg en iets verder ging het rechtsaf de berg op. Hier stond een bord "Nog 1 km". Ik drukte mijn stopwatch in en begon aan dit laatste stuk dat mooi omzoomd werd door vele waxinelichtjes. Netjes op mijn techniek lettend ging ik omhoog. Dat ging erg mooi en ook vrij vlot, tot ik bijna door mijn enkel ging omdat er grote geulen in het pad zaten, waarschnijlijk veroorzaakt door water dat naar beneden gestroomd was. De schrik sloeg in mijn benen, ik wilde niet een blessure oplopen, dus ik liet het tempo wat zakken en koos voor de rand van het pad, voor mijn gevoel veiliger omdat het midden uitgesleten leek. Op het laatste rechte stukje kwamen nog twee lopers hard voorbij. Na ongeveer 51:30 drukte ik mijn eigen stopwatch in. De klim had me 5:30 gekost. Dat betekende dat het eerste stuk in 46 minuten gegaan was. Netjes voor een kwartmarathon.

Na het inleveren van de chip trof ik Erik, Roel en Gert weer. We zochten onze kleren en keken nog even rond in de feestzaal. Eén van de bekenden die ik bij de start trof, was gevallen in de klim. Toch een beetje jammer van het parcours. Het is wel een loop met een heel eigen leuke sfeer, die goed georganiseerd is.

Ondertussen is de uitslag gepubliceerd. Met 51:31 ben ik netto 29e geworden en 7e in mijn categorie. Beide bij de eerste 10% en daar had ik een beetje op gehoopt.

donderdag, april 15, 2010

nummer 151

Bij een wat groter evenement is het altijd fijn als je al van te voren je startnummer en chip hebt kunnen halen en het is natuurlijk helemaal makkelijk als iemand anders dat voor je doet. Gisteren kreeg ik na de training van Gert al mijn startpakketje voor de Bergrace by night waaraan ik morgen deelneem. Nummer 151 met mijn voornaam er ook nog opgedrukt. Ik hoop dat dat in het donker leesbaar is, want uit ervaring (halve marathon Amersfoort) weet ik dat het leuk is als het publiek je aanmoedigt. Ik ga om 23:20 van start bij de 11.6 kilometer, op welke namen moet ik nog letten in mijn startvak?

eigenlijk had ik goster bij training rustig aan moeten doen, zo vlak voor een wedstrijd, maar dat is niet gelukt. In verband met een naderende testloop (ik wist van niks), voert Frans de trainingen een beetje op. Deze keer 5 x 300 meter, 3 x 1500 meter en 1 x 2600. Peter in ik begonnen in een lekker vlot tempo de 300-tjes te lopen, zo tussen de 50 en 55 seconden, OK het was iets korter. Met die snelheid nog in de benen gingen we enthousiast van start op de 1500. Dat was toch andere koek, mede omdat er halverwege een heel naar hellinkje zat. We liepen 'm in 5:30. Dat was verbazend snel en eigenlijk te hard. Maar ik wilde me niet laten kennen en begon niet veel langzamer aan de tweede 1500. Het heuveltje was nu te veel voor Peter, ik wist toch nog op 5:34 uit te komen en de derde ging in 5:37. Even uitblazen en toen nog die 2600 binnen 11 minuten over geaccidenteerd terrein. Na de training voelde ik mijn benen wel. Misschien ben ik morgen nog wel een beetje stijf, maar ik was toch al niet van plan om voor een hele snelle tijd te gaan.

maandag, april 05, 2010

Genieten van de lente.

Het is misschien voor sommigen nog wat aan de frissen kant, maar eigenlijk is het heerlijk loopweer. Het is droog (tenminste de meeste dagen) en warm genoeg voor de korte tight, maar ook weer niet zo warm dat je oververhit raakt. Ik geniet er met volle teugen van. Al zo'n week of zes train ik weer twee keer per week. Afgelopen woensdag schoot de training met de groep er bij in wegens een verjaardag, maar die heb ik vandaag ingehaald.

Zaterdag deed Frans de training. Het was de bedoeling om op een steeds kortere afstand het tempo wat op te schroeven. Als bonus mochten we de kortere stukjes steeds iets vaker lopen. Het kwam neer op 1 x ruim 1000 meter. 2 x 600, 3 x 500 en 4 x 450 meter. Het ging er lekker door het bos en ik had het tempo er goed in (o.a. 500 in 1:50). Voldaan ging ik weer naar huis. Omdat het vandaag een vrije dag was, had ik gepland om vandaag ook een mooie duurloop te doen. Ietsje verder dan normaal zo'n 15 kilometer was de bedoeling. Ik koos voor een voor mij nieuw rondje rond de stulp. Achter paleis Soestdijk langs naar de Zevenlindenweg en dan weer terug langs de kuil van Drakestein. Ik had de route net ingevoerd op afstandmeten toen IE er mee ophield. Ik kon nog net zien dat het uiteindelijk 14,2 kilometer was geworden. Volgende keer maak ik het ietsje langer, want nu liep ik ook nog een stukje fout en nam ik een erg blubberig mountainbikepad. Na ongeveer 1 uur 1o minuten was ik weer thuis.

dinsdag, maart 23, 2010

Het is weer lente.

Zondag liep ik voor het eerst weer in mijn korte broek. Nog wel met een shirt met lange mouwe, maar eigenlijk de ideale omstandigheden. Toen ik vertrok (rond kwart over negen) was er nog een beetje miezerregen, maar dat hield al snel op. De temperatuur was perfect, niet te koud, maar ook zeker niette warm. En dat vonden veel andere lopers met mij. Ik nam weer het rondje rond de blauwe paaltjes. Voor mijn gevoel kwam ik niet voor uit, maar op alle tussentijden zag ik dat het toch wel vrij hard ging. Voor het rondje zelf had ik maar 18 minuten nodig. Ik was nog niet eerder zo snel. Vanaf de helft voelde ik zelf ook dat het snel ging en ik toch liep ik voor mijn gevoel redelijk makkelijk.

Eigenlijk had ik een iets groter rondje willen lopen door er een stukje door het Pijnenburger bos aan te plakken, maar daar zag ik wegens de hoosbuien van zaterdagavond maar vanaf. Eerder deze week liep ik daar wel. 's Morgensvroeg met de nevel nog boven de weilanden. Ik liep in een concert van vogels en spechten en zag ook nog een ree door de weilanden huppelen.

maandag, maart 15, 2010

Wedstrijd agenda

Het winterseizoen was niet best voor het voornemen wat meer wedstrijdjes te lopen, maar nu de vorst echt uit de grond lijkt te trekken, krijg ik daar weer zin in. Samen met collega Leon heb ik afgesproken mee te doen met de tweede zomeravondcup in Utrecht (11 mei). En mogelijk loop ik samen met de D-groep mee met de Bergrace by Night op 16 april.

zondag, maart 07, 2010

Weer clubkampioen

Uiteindelijk heb ik de gelukkig de stoute schoenen weer aangetrokken en na een periode van een week of twee zonder trainen toch maar weer de weg opgegaan. Eerst een rondje blauwe paatjes, met hier en daar nog ijs op het pad end aarna een training met de groep. Vorige week zondag ondanks storm en regen toch weer een achtje door Soest en afgelopen woensdag lekker 10 x 400 op de baan. Dat is één van mijn favoriete trainingen. 400 meter is een mooie afstand en de 400 meter herstel ertussen net genoeg. De uitdaging is om niet te verslappen. En net als voorgaande keren lukte het Peter en mij om ze ongemerkt steeds iets sneller te lopen. De laatste in 1 minuut 14 en Peter zelfs 1.12.

Gister stonden de clubkamioepschappen cross op het programma. Het was al snel duidelijk dat er van onze groep niet veel deelnemers zouden zijn, maar ik had deze keer zowaar tijd. Het was koud maar prachtig weer en er was een mooi parcours door het bos uitgezet. We mochten als D-recreanten samen met de wedstrijdgroep van start. De heren wedstrijdlopers moesten 5 ronden van 2 kilometer afleggen, de dames wedstrijdlopers hoefden maar 3 ronden en wij moest en 4. Van de deelnemers recreanten zag ik al (met alle respect) dat ik de snelste zou zijn. Dus toen ik het eerste halve rondje op de baan kon aanpikken bij een groepje van drie heren wedstrijdlopers vond ik dat een mooie uitdaging voor vandaag. Het giong erg goed. Zonder forceren liep ik in derde positie van dit groepje en het eerste rondje ging in 8.30. Dat was een snelle tijd gegeven de condities van het parcours, met hier en daar een blubber, wat scherpe bochten en een beetje hoogteverschil. Tegen het eind van het tweede rondje (alweer in 8.30) voeldi ik toch dat het iets te hard ging. En naar later bleek bij een kleine versnelling van de man op kop, was ik zo verstandig niet te forceren. Ik liet het tempo een beetje zakken en zag het groepje een beetje uitlopen, maar ook weer niet al te snel. het derde rondje ging in 8.50. In het vierde rondje hervond ik mijn ritme weer en dat was weer iets sneller met 8.40. Na 34.51 kwam ik als eerste recreant over de finish. Altijd leuk zo'n gouden medaille.

vrijdag, februari 19, 2010

Toch weer winter.

In mijn vorige bericht hoopte ik nog dat de lente zou beginnen, maar in de twee weken daarna sloeg de winter nog even terug. Ik heb sinds een week of twee niet meer gelopen. Het was te glad of te koud of ik had een andere afspraak. Ik moet eerlijk zeggen dat ik met die sneeuw ook niet erg gemotiveerd ben om er uit te gaan en hier is het strooizout nu ook wel op.

Dat is jammer, want de Amersfoortse Bergcross werd bijvoorbeeld afgelast. Zo heb ik de nieuwe kleding dit ik op mijn verjaardag kreeg nog niet kunnen proberen. Het is een shirt van nike, een tight van odlo en een jack en een trainingsbroek van odlo. Allemaal zwart want dat was de enige kleur die nog beschikbaar was in mijn maat.

Ondertussen zijn de Olympische winterspelen al een weekje bezig. Ik zie er niet zoveel van, want ik ik wil op tijd op bed liggen. Maar deze week zag ik een stuk van de afdaling voor dames. Veel spectaculaire valpartijen maar deze was gewoon hilarisch.

maandag, februari 08, 2010

Het bos weer in!

Na een paar dagen dooi is het eindelijk zover. Ik durf het aan en vertrek voor een rondje over de Stulp. Al op het fietspad richting bos voel ik het verschil en vraag ik me af waar dat nu aan ligt. Het kan de ondergrond niet zijn, wat hier is het ook nog gewoon verhard, pas na een kilometer wordt het halfverhard en later gewoon bospad. Het verschil is dat ik hier niet continue auto's voorbij hoor komen. Dat betekent dat ik boven mijn gestamp en gehijg uit vogels kan horen.

Ik loop lekker en begin al direct met een hoger tempo dan normaal op dit rondje. Halverwege heb ik even een dipje, misschien ook omdat ik bijna onderuit ga op één van de laatste sneeuwresten. Hardnekkig spul zijn die aangestampte ijskorsten. Daarna pak ik het flinke tempo weer op en ik weet de tweede helft weer sneller af te leggen dan de eerste helft.

Het voelde als lente!

maandag, februari 01, 2010

Wanneer komt er een einde aan?

Normaliter ben ik al meer liefhebber van de zomer dan van de winter, maar nu ben ik het toch wel erg zat. De lage temperatuur maakt het niet aantrekkelijk om naar buiten te gaan en ik wil gewoon weer lekker door het bos kunnen draven zonder bang te zijn voor glijpartijen.

Natuurlijk is het met een thermoshirt prima te doen, maar dan heb ik het al snel weer te warm. Bovendien loop ik dan de hele weg te snotteren, omdat mijn neus verstopt zit. Woensdag heb ik de training wegens de lage temperatuur en verwachte neerslag laten schieten. Gister heb ik maar weer een rondje over de fietspaden gelopen, maar steeds hetzelfde rondje gaat ook vervelen. Ik merk dat ik me dan ook erger aan van alles en nog wat, zoals mensen die hun autoruiten schoonmaken terwijl de motor draait.

Voor de komende week is de voorspelling nog steeds niet gunstig, dus ik blijf nog een tijdje chagerijnig.

maandag, januari 18, 2010

BAV-gelast

Wel gemoed ging ik gister op weg voor de derde wedstrijd van de BAV Wintercup. Het zou wel een moeilijk parcours zijn dacht ik, maar dat gaf niet.Ik had twee snelle tijden staan en hoefde 'm alleen maar uit te lopen voor een goede eindklassering. Als een hoger geplaatste loper niet mee zou doen, zou ik nog een plekje opschuiven. Bij de afslg het bos in, ontbrak het grote gele bord met BAV. En op het weggetje het bos in, was het verdacht rustig. Even dacht ik dat ik de verkeerde datum had onthouden, maar al snel vermoedde ik dat het was afgelast. En inderdaad afgezien van een paar mensen van de organisatie bij een gele party tent was er niemand.

De keuze voor afgeasting (voor het eerst in 35 jaar) was logisch, gezien de toestand van de bospaden. Het kleine stukje dat ik kon zien wad overdek met een dikke ijskorst, met daarop water en smeltende sneeuw, onbegaanbaar dus.

Onverrichterzake reed ik weer naar huis. Daar liep ik dan nog maar het achtje door Soest. Deze keer in 47 minuten. Het was duidelijk warmer dan de afgelopen weken, ik liep behoorlijk te zweten. Volgende keer weer zonder thermoshirt.

zondag, januari 10, 2010

Een achtje in Soest

Vorige week zondag liep ik een mooi rondje door Soest.

zondag, januari 03, 2010

Sylvestercross in beeld.

De nettotijd van de Sylvestercross 2009 staat ondertussen op uitslagen.nl. 39:20 voor mij deze keer. Natuurlijk werden er weer veel foto's gemaakt. Van Aktiefoto vind ik de onderstaande.

De eindsprint van Derk (links) en Kees (uiterst rechts).







De finish van Jelger



Mijn finish (aktiefoto kon mijn startnummer niet herkennen, zo hard ging ik blijkbaar :-) )

En de finish van Leon.



Op Youtube vond ik ook nog een filmpje van de start. Dat geeft een prachtig beeld van 1500 startende lopers. Kees, Derk en ik komen vanaf ongeveer 1 minuut 49 in beeld. Kees als eerste helemaal links met z'n muts op. Rond 1.51 schiet ik als een blauwe flits door de menigte en op 1.54 zijn Derk en ik rechts in beeld. Direct daarna zijn Jelger en Leon ook nog te ontwaren.


Vandaag heb ik mijn goede voornemen opgepakt om dit jaar wat meer te trainen. Omdat het in het bos nog erg glad is, koos ik voor een rondje door Soest. In de bebouwde kom zijn alle doorgaande fietspaden keurig sneeuw- en ijsvrij. Ik stippelde mijn rondje zo uit dat ik nergens voorrang zou hoeven verlenen, behalve mogelijk bij de spoorwegovergangen. Reuzehandig die rotondes. Het was koud, maar prachtig weer. Ik zal de route nog eens narekenen op afstandmeten.nl, maar na zo'n 48 minuten was ik weer thuis.

vrijdag, januari 01, 2010

Met z'n vijftienhonderden door het bos.

Natuurlijk kun je als soester hardloper niet om deelname aan de Sylvestercross heen. Een mooiere loop om het jaar af te sluiten is er niet en dat allemaal op fietsafstand. Dat laatste is extra fijn, want de deelnemers komen van heinde en verre met de auto, dus dichtbij parkeren is een uitdaging. Maar met een fiets kun je ongeveer tot op de startlijn komen.

Dit jaar deed ik dus ook weer mee en net als vorig jaar samen met een collega (Leon), zijn zoon (Jelger) en mijn zoons (Derk en Kees). Wij waren met z'n drieën mooi op tijd want het idee was om nu iets minder ver achteraan te starten, maar door de drukte was Leon wat laat en dus stonden we toch weer ongeveer achteraan. Om ons heen alleen maar andere atleten, volgens de uitslagen waren het er zo'n 1500. Het duurde na het startschot een kleine 2 minuten voor we onder het startdoek door waren. Gelukkig gebruikt de organisatie sinds een paar jaar chips, dus met een beetje mazzel worden onze bruto tijden nog gecorrigeerd.

Daarna begon het grote en gezellige slalommen, want ik liep de eerste ronde met Derk en Kees mee en we bleken toch ruim sneller dan de gemiddelde deelnemer. Zo kon ik diverse bekenden in het voorbijgaan groeten. Dit jaar bleef Derk in het voetspoor van Kees. Af en toe een versnelling om weer even bij te komen. Ongeveer zij aan zij sloegen ze rechtsaf naar de finish. Derk bleek uiteindelijk de sprint gewonnen te hebben en ze waren in brutotijden 16e en 17e in 16:46 en 16:47. De nettotijd zal rond de 15 minuten gelegen hebben. Jelger werd na zo'n 22 minuten (bruto) door zijn vader naar de finish gebracht.

Daarna mocht ik nog twee rondjes. Die gingen in 12:06 (inclusief weer strikken van een losse veter) en 12:25. Netto zal de tijd net als vorig jaar zo'n 39:20 geweest zijn. In de kou wachtten we nog even op Leon, die na netto ongeveer 48 en halve minuut over de streep kwam. Ik had het idee dat het parcours zwaarder was dan vorig jaar. Dat zal dan gekomen moeten zijn van het zand dat er opgegooid was in verband met de ijskorst die er een paar dagen eerder nog lag. Maar dat maakt zo'n cross alleen maar mooier.