Wat gebeurde er in de zomer?

 Het was weer een tijd stil op mijn blog. Maar ik zat niet stil. Vrijwel de hele zomer heb ik door gelopen. Vlak voor mijn vakantie was er nog de derde Zomeravondcup vn dit seizoen. Het was niet helemaal mijn wedstrijd en ik bleef deze keer weer net boven de 45 minuten. Vooral de wind speelde me parten en in combinatie met de vertrouwde te snelle start verloor ik te veel in het tweede deel. In de vakantie liep ik nog twee kleine stukjes in Frankrijk en na de vakantie volgde de enige onderbreking doordat ik voor de tweede keer Corona opliep. 

Een weekje of twee later pakte ik het lopen weer op. Net op tijd om het laatste segment van de 2022 versie van de Windhonden te kunnen lopen. Dit was een 10 kilometer in het gebied achter Paleis Soestdijk. Ik merkte dat ik nog niet op het niveau van voor de vakantie was. Maar gelukkig kwam dat daarna gestaag weer terug. De ene training ging lekkerder dan de andere, maar ik liep drie keer in de week en de wekelijkse afstand liep op van onder de 30 naar boven de 40 kilometers. 

Bij de lokale evenement als de Blauwe Paaltjes en de Gildeloop assisteerde ik bij de tijdregistratie. en natuurlijk deed ik ook weer goed mijn best als trainer. Omdat ik al 3 x een tien kilometer had gelopen, was het voltooien van de Runnerscup dit jaar nog mogelijk als ik een 5 kilometer en een wedstrijd van 15 k, 10 EM of een halve marathon kon lopen. Zo ontstond het plan om de Hulckesteijnloop en de Zevenheuvelenloop te plannen. Als eerste kwam de Hulckesteijnloop begin september. Het was nog steeds heel warm dus ik was blij dat het maar 5 kilometer zou zijn. Heen en weer over de dijk naar het gemaal met een krap keerpuntje. De 22 minuten grens was mijn doel. De laatste keer dat ik mezelf op een 5 kilometer had gestest was in het kader van een segment uit het 033 circuit geweest en toen was ik zelfs boven 22:30 uitgekomen. De eerste kilometer ging te hard, daarna volgden 2 goede kilometers (net onder 4:20) maar het keerpuntje en daarna weer de dijk op vielen me zwaar Ik verloor daardoor wat snelheid in de laatste 2 kilometers (rond 4:28), anders had ik misschien zelfs de 21 minuten grens weer eens geslecht. Toch was ik wel tevreden

x

Een paar weken later kon ik mezelf opnieuw testen. In het trainingsprogramma voor de C-groep had ik een coopertest opgenomen en die kon ik zelf ook mee doen. Het was een eenzaam rondje, maar ik hield een mooi constant tempo en kwam tot 2935 meter.

Vorige maand nam ik ook afscheid van twee paar schoenen (beide na bijna 900 kilometer) en werden ze vervangen door een nieuw paar On Cloudflow.

Zevenheuvelenloop 2022

 Wellicht kennen jullie de Runnerscup. Dit is een al lang bestaande interne competie bij de AV Pijnenburg waarbij lopers van de wedstrijdgroep een heel kalenderjaar de tijd hebben om een aantal wedstrijden van diverse afstanden te lopen. Ieder wedstrijd levert punten op volgens een ingewikkelde formule waarbij ook de leeftijd van de loper wordt meegerekend. Aan het eind van het jaar levert dat een eindstand op, maar het is meestal al een hele uitdaging om de cup "vol" te krijgen, dat wil zeggen voldoende wedstrijdjes in de diverse categorieën gelopen te hebben. Ieder heeft zo een voorkeur voor afstanden (wat korter of juist wat langer) en in de afgelopen jaren waren er door corona ook nog eens heel weinig geschikte wedstrijden in de buurt. 

In de loop van dit jaar zag ik mijn kans schoon om weer een volle cup te krijgen door een 5 kilometer in Nijkerk (Hulckesteijnloop) en dan nog een 15 kilometer bij de Zevenheuvelenloop. Liever had ik voor de Montferlandrun gekozen, maar die ging dit jaar helaas niet door. 6 jaar geleden deed ik al eens mee in Nijmegen, maar dat is me toen matig bevallen omdat ik de zwaarte van het parcours wat had onderschat. Met gemengde gevoelens reed ik dus naar Nijmegen. Deze keer reed ik alleen. De eventuele passagiers waren met blessures afgevallen. De weersverwachting was lastig. het was ineens koud geworden (een graadje of 2) en in de loop van de middag zou er neerslag gaan vallen, maar misschien kon ik nog net droog lopen.

Ik parkeerde op Nijmegen Noord en met veel andere lopers gingen we met de bus naar het centrum, daar trof ik zowaar Jos. Samen kleedden we ons om (beide in korte broek, maar ik wel een shirt met lange mouwen) en nadat we onze bagage hadden gedropt was er nog maar kort tijd voor een stukje inlopen. Toen snel het startvak in waar zoveel lopers stonden dat het niet heel koud was. Na het officiËle startschot voor de prominenten duurde het nog een minuutje of 15 voor wij ook door de zandloper op pad konden. 

Ik wist dat onder 1:15 in ieder geval moest kunnen, maar onder 1:10 zou top zijn. Een gemiddelde van 4:40 per kilometer zou me daar brengen. Ik besloot op gevoel te lopen en niet veel op mijn horloge te kijken. Het gaat eigenlijk overal op en af en het gevaar van te hard van start te gaan was me te groot. In de weken hiervoor had ik een aantal trainingen gedaan met intervallen op het beoogde tempo. Het idee was dat ik niet alleen een gevoel had voor het tempo, maar vooral ook voor de inspanning die nodig was. En zo kwam het dat de eerste kilometers met gemiddeld meer stijging wat langzamer gingen dan 4:40 (4:33, 4:46, 4:47, 4:45, 4:53). Zonder dat het meer moeite kostte, kwamen er daarna iets snellere kilometers (4:36, 4:33, 4:40, 4:36 en zelfs 4:20, maar die ging naar beneden). Tussen 10 en 11 kilometer volgt een laatste lange klim (4:48) en daarna was het dalen geblazen en durfde ik ook iets te versnellen (4:31, 4:23, 4:15 en 4:16). Ik realiseerde me dat ik onder de 1:10 zou eindigen, Uiteindelijk klokte ik zelf net onder de 1:09 en daar was ik uiteraard heel blij. 

De officiële eindtijd is 1:08:57 en dat scheelt maar 31 seconden met 6 jaar geleden.

Zomeravondcup foto's

 Afgelopen dinsdag zijn er veel foto's gemaakt: https://www.zomeravondcup.nl/foto-s/foto-s-2022/

Ik heb er een paar van mezelf gevonden.

En de tweede wedstrijd van de Zomeravondcup.

 Bij de eerste wedstrijd van Zomeravondcup 2022 was er al een vrij grote delegatie van AV Pijnenburg. Bij de tweede wedstrijd waren er zo waar nog meer. De westrijdgroep was present met Evert, Jordy, Daan, Niels, Martin, Ruud, Erik en Roger. De laatste twee liepen 5 kilometer en Daan moest helaas met een vervelende enkelblessure afhaken na de warming-up. Van de recreanten waren Figen, Edgar, Peter de G. Ad, Arno, Sirk, Vincent, Stef, Roy, Jos, Marc, Han, Steven en Peter H aanwezig. Niels liep naar een knappe tweede plaats. 

Bij de eerste wedstrijd liep ik redelijk onverwacht naar een tijd net boven 45 minuten. Ik begon toen vrij langzaam. Deze keer wilde ik wat sneller beginnen en proberen onder de 45 minuten te lopen. Ik had gelijk een lekker tempo te pakken bij het rondje op de baan en probeerde een groepje te vinden waar ik bij aan zou kunnen haken. Ik had nu wel mijn horloge om en zag dat de eerste kilometer in 4:09 was gegaan, dat was wel erg ambitieus. Het tempo zakte wat, met als nadeel dat ik nu regelmatig ingehaald werd, dat is mendaal toch wat lastiger dan wanneer je zelf steeds mensen inhaalt. De volgende kilometers waren met 4:22, 4:24 em 4:25 prima, maar ik voelde al wel dat vasthouden hiervan een uitdaging ging worden.

In het spoor van een groepje dat me inhaalde liep ik naar een dame en heer voor me toe waar ik in de afgelopen weken al steeds een beetje dichterbij gekomen was. Soms werd het gaatje weer wat groter als zij aanhaakten bij een groepje (of als ik een beetje inzakte). Uiteindelijk liep een kilometertje samen met de dame en de 5e, 6e en 7e kilometer gingen in 4:30, 4:28 en 4:33. Kilometer 8 was traditioneel de lastigste met 4:45. Ik verloor gelijk een flink deel van mijn buffer. De jongedame was een eindje bij me weggelopen, maar het gat werd ook weer niet heel groot. Ik wist mezelf een beetje te herpakken met 4:38 en perste er zelfs nog een versnelling uit waardoor ik de dame en nog twee anderen weer wist in te halen (4:19). Deklok bij de finish stond op 44:42. Netto werd het 44:36, mooi onder de 45 minuten, maar het verval in kilometer 8 en 9 was wel groot.

Nieuwe schoenen

 

Zomeravondcup 2022

 Na twee jaar corona vinden langzamerhand de "normale" evenementen weer plaats. Eerder deze maand hadden we de marathon van Rotterdam en in Amersfoort is de Keistad Baancompetitie weer gelopen. Daar had ik naar mijn mening niet veel te zoeken. Maar de Zomeravondcup in Utrecht staat ook weer op de kalender: vier keer een 10 kilometer om eens te kijken wat nu echt mijn niveau is. Het is een serie leuke wedstrijdjes op een gunstig tijdstip. Hoewel ik wegens vakantie de laatste zal missen, heb ik me er wel voor ingeschreven.

En zo liep ik, enigszins onwennig, op 19 april van de parkeerplaats naar het sportcomplex van Hellas in Utrecht. Tijdens dat wandelingetje realiseerde ik me dat ik mijn Garmin thuis had laten liggen, dat was jammer want die had ik willen gebruiken om mijn tempo te bewaken. Ik zou op gevoel moeten gaan lopen, dat had ik in 2015 ook al een keer gedaan, maar toen had ik nog wel een paar richtpunten in de vorm van andere lopers waarvan ik wist dat ze een vergelijkbaar tempo liepen. 

Bij de baan trof ik Roy waarmee ik samen een stukje inliep. We waren vroeg, dit jaar start de 10 kilometer pas om 19:45. Terug bij de baan kwam ik nog meer Pijnenburgers tegen: Martin, Bas, Evert en Ruud van de wedstrijdgroep, Arno, Peter, Peter, Mark, Jos, Vincent, Ad, Wouter en Dirk. De heren waren goed vertegenwoordigd, de dames lieten het een beetje afweten. Nadat we de 5 kilometer hadden zien finishen in een nieuwe recordtijd, was het tijd voor onze start, waarbij ik een beetje achteraan in het veld bleef om niet te hard van stapel te gaan. Dat ging goed, want de start was heel comfortabel. Eigenlijk een beetje te comfortabel, dus gedurende de eerste rondjes op de baan begon ik rustig in te halen.

Ik had gehoord dat er ook hazen zouden meelopen voor iedere 5 minuten (dus 4:30, 5:00, 5:30 en 6:00 per kilometer). Met mijn doeltijd zou ik ergens tussen 50 en 45 willen eindigen, maar ik kon de hazen niet zo snel spotten. Na een kilometertje haalde ik Peter in en haakte ik aan bij een paar lopers waarvan het tempo me wel beviel. Ik had uiteraard geen idee hoe hard het echt ging. Ik haalde iemand in in een fel geel shirt van Hellas. Misschien was het één van de hazen, maar op welk tempo hij liep?

Het was goed loopweer, met alleen een beetje wind. Net op het stuk tegen die wind in (tussen 3 en 4 kilometer) kwam ik alleen te lopen omdat mijn maatjes een beetj hadden versneld. zo'n 20-25 meter voor me liep een klein groepje, maar forceren om aan te sluiten was geen goed idee. In dat groepje liep een dame met weer zo'n geel shirt, misschien ook een haas, dat zou dan tempo 4:30 kunnen zijn. Rond het 5 kilometer punt sloot ik aan bij het groepje van 4 lopers. Het was een mooi tempo, maar langzaam merkte ik dat ik steeds harder moest werken om aan te blijven haken. Op het beruchte klinkerweggetje (rond 7,5 kilometer) moest ik een gaatje laten, dat niet veel groter werd - ik hing aan het elastiek.

Met nog een kilometer te gaan probeerde ik nog een beetje te versnellen, maar veel zat er niet meer in en toen we de baan weer opgingen kreeg ik ook ernstig last van mijn darmen zodat de gehoopte eindsprint er niet meer van kwam. Vanuit mij ooghoek zag ik een tijd van net boven de 45 minuten (veel beter dan verwacht), maar ik had geen tijd om er van te genieten en ging direct door naar het toilet.