maandag, december 22, 2014

Historie

Tegenwoordig wordt lichaamsbeweging in het algemeen en dus ook hardlopen door mensen met een  medische achtergrond als verstandig en gezond beschouwd. Dat dat niet altijd zo was blijkt uit onderstaand krantenartikel.



donderdag, december 11, 2014

Sinterklaas

Dit jaar verraste de Sint me met een mooi nieuw shirt:
Het is geen heel dik shirt, meestal zal ik er een shirt of thermo onder dragen. Het heeft ook geen rits, want ik heb ze liever zonder.

woensdag, december 10, 2014

Ook geen BAV Wintercup 2

Vorige week won mijn zoon twee kaartjes voor Feyenoord - AZ. Dat is zondag as. Jullie zullen me dus missen aan de start van de 2e wedstrijd van de BAV Wintercup. In de afgelopen weken heb ik wel weer een paar mooie rondjes gelopen en flink kilometers gemaakt.




donderdag, november 27, 2014

Update geplande wedstrijden

In het overzicht rechts -----> staat vaak een lijstje met wedstrijden waar ik aan de start zal staan. Ik heb het lijstje net even bijgewerkt omdat de eerste wedstrijd van de BAV Wintercup er nog tussen stond. Die was vorige maand. De oplettende lezer zal wellicht zien dat ook de Vlasakkerloop er niet meer bij staat. Ik heb besloten die over te slaan. Komend weekend moeten er wellicht nog Sinterklaas-inkopen gedaan worden en gedichten gemaakt. Er blijft nog genoeg over, met nog twee keer BAV Wintercup, Sylvestercross èn de Florijn Winterloop.

zondag, november 09, 2014

Twee keer een te snelle start

Het blijft moeilijk om te te bepalen op welk tempo je een wedstrijd moet lopen. Dit voorjaar liep snelle tijden en bij zeker een deel daarvan had ik het idee dat er nog meer in zit. dat zou dan voor een deel uit een snellere start te halen moeten zijn. Het is natuurlijk ook de vraag of ik op dit moment de vorm heb om die snelle tijden te lopen die ik in mijn hoofd heb. Kan ik mee met mensen die normaliter iets sneller zijn?

Met die vraag in mijn hoofd stond ik deze keer twee keer aan de start. Op dinsdag was er een 5 kilometer testloop op de baan. Na een zwaar weekend met vooral weinig slaap wist ik niet wat ik zou kunnen, maar het inlopen voelde heel makkelijk. Ik stond brutaal op de eerste startrij en ging direct mee in het tempo van een aantal jonge lopers die die in staat moesten zijn om 17 minuten of nog sneller te lopen. Dat was natuurlijk niet realistisch du ik probeerde een eigen tempo te zoeken en hoopte dat er een groepje langs zou komen waar ik bij zou kunnen aanhaken. Al vrij snel kwam Jos langs met nog twee anderen in zijn kielzog. Ik pikte aan althans dat probeerde ik. De eerste kilomete liep ik er nog bij, die ging in ongeveer 3:30. Daarna liet ik ze gaan omdat de twee anderen het tempo nog wat opschroefeden. Iets verderop ging ook Jos er af, maar daar kon ik niet meer naar toe. Nog een kleine kilometer bleef dat gat constant. Deze ging in 3:35. Ik liep nu ruim onder het schema van mijn PR op de 3 kilometer, terwijl ik bezig was met een 5 kilometer. Helaas ging vanaf dit punt het tempo omhoog. Ik zag dat het niet meer lukte om rondjes van 1:30 te lopen en dat gaf mentaal een tikje. Eerst kwam Niek langs en na zo'n 3800 meter ook Bart. Hij is herstellende van een blessure en had vooraf gezegd 19:00 te willen lopen. Ik probeerde nog even aan te haken, maar bij 4 kilometer was de pijp leeg en liet ik de race bewust lopen. Ik had gegokt en verloren. Na 2 kilometers van rond 3:50 ging de laatste in meer dan 4 minuten. Ik had nog een klein sprintje over en eindigde in 19:28. Dat is nog niet eens zo'n hele slechte tijd, want ik liep maar twee keer harder.

De testloop voelde ik nog wel een paar dagen in mijn benen. Het rondje Amersfoort dat we op donderdag liepen, deed ik dus lekker rustig aan, voor zover je 19 km rustig kunt noemen natuurlijk. Maar dat was ook met het oog op de de eerste wedstrijd van de BAV Wintercup die vandaag gelopen werd. Ik had al een paar jaar niet meegedaan om diverse redenen. In die tijd is de lokatie twee keer gewijzigd en nu wordt er gelopen bij de camping de Zeven Linden. Nog steeds ongeveer in mijn achtertuin.

Het was vandaag prachtig weer met een zonnetje en een graadje of 12. Bovendien had het de afgelopen week niet al te veel geregend, dus het parcours was redelijk begaanbaar. Ik begon eerst maar eens met een verkenning van het rondje. Er lagen toch wel wat modderige plassen de paden zijn soms wat smal en er zitten veel bochten in. Bovendien gaat het de hele tijd een beetje op en neer. Geen lange hellingen, maar je voelt regelmatig dat je weer een stukje aan het klimmen bent, al met al een pittig rondje. Na het inlopen vond ik de andere Pijnenburgers die ik verwachtte (na afloop bleek dat ook Maarten aanwezig was geweest en zelfs de snelste van ons allemaal), een kleine delegatie deze keer: Selina, Theo, Berend en Bart die nu hoopte dat ik hem zou kunnen hazen. Ik kreeg het idee om eens te proberen om Selina te volgen. Die is op de langere afstanden te snel, maar op de korte kan ik wat beter uit de voeten. Misschien was ze voor dit rondje precies de juiste om te volgen.

Direct na de start koos ik haar spoor en Bart dat van mij. Het eerste stuk gaat over de grasvelden van de camping. Lastig omdat je niet goed kunt zien wat het pad is naar de volgende doorsteek in een heg of houtwal. Eenmaal van de camping af haalden we Theo in, die blijkbaar iets harder gestart was, Selina had ondertussen iets versneld en ik vond het vrij hard gaan. Dat klopte want de eerste kilometer ging in 3:55. De tweede ging iets omhoog tegen het einde liet ik een klein gaatje vallen, nog steeds liepen we stevig door met 4:03. Vlak voor de eerste doorkomst ging Bart me voorbij. Het eerste rondje liep ik in 10:14 (netto 10:12). op dit tempo zou ik onder 41 minuten eindigen. Maar ik voelde al dat dat niet ging gebeuren. De snelheid ging wat naar beneden met 4:00, 4:06 en 4:17. Af en toe werd ik in gehaald. Als ik in een bocht naar achter keek, zag ik Theo steeds op ongeveer dezelfde achterstand. Ik verwachtte dat hij ook nog dichterbij zou komen, Helemaal in de moeilijke laatste ronde. Maar dat gebeurde niet. In de laatste ronde versnelde ik weer wat en liep ik iemand voorbij die met net daarvoor had ingehaald. De hartslag ging nu flink omhoog en ik kon de versnelling niet helemaal vol houden en ik werd uiteindelijk weer ingehaald. Maar tegen het einde perste ik er nog wel een sprintje uit om iemand ander in te halen. Mijn netto eindtijd was 22:14. Die tijd is vergelijkbaar met wat ik liep op de Bosmarathon.

In dit geval bleek het tempo van Selina toch net iets te veel van het goede. Ik blijf nog even zoeken naar de juiste snelheid.

In onderstaande plaatje zie je nog de hoogteverschillen van het rondje en mijn langzaam teruglopende snelheid, met eindsprintje.

woensdag, oktober 29, 2014

Wintertijd

De temperatuur daalt, de bladeren kleuren en vallen, langs de bospaden staan de mooiste paddestoelen, kortom het de winter staat weer voor de deur. Dat betekent ook dat het 's avonds niet meer licht is. Voor een hardloper betekent dat, dat de kleding moet worden aangepast. Ik heb al weer een paar keer een lange tight aangehad en 's avonds loop ik met een reflecterend hesje. 

Ik ben meer een liefhebber van de lente en moet in deze tijd van het jaar mezelf soms een duwtje in de rug geven om te gaan trainen. Dat ik weer wat wedstrijdjes in het verschiet heb, helpt daar natuurlijk ook bij. Na een aantal jaar afwezigheid in verband met diverse oorzaken ben ik nu van plan om weer mee te gaan doen met de BAV Wintercup. Dat betekent drie keer op zondag crossen door het bos. En dat op "loop-afstand" van mijn huis, want het parcours ligt langs één van de rondjes die ik regelmatig loop.

Verder wordt dit jaar voor het eerst de Vlasakkerloop gehouden door de Vlasakkers, een mooi gebied dat normaal niet voor publiek toegankelijk is. Als het even lukt wil ik daar ook meedoen.

woensdag, oktober 15, 2014

Bosmarathon 2014

Er zat een wereld van verschil tussen de Bosmarathon van 2014 en die van het voorgaande jaar. In 2013 viel de hele dag regen, zo erg dat de wedstrijd uiteindelijk halverwege afgebroken moest worden. Dit jaar fietste ik 's morgens in een mooi zonnetje naar de baan om de tijdregistratie te installeren en kon na een half uurtje wat plaatjes via twitter verspreiden om eventuele twijfelaars nog te verleiden om naar Soest te komen.


Al snel druppelden de eerste lopers binnen en om 10:30 vertrokken de deelnemers voor de lange afstanden (hele en 3/4 marathon) en de estafette-teams. Daarna volgde de jeugd en dat zorgt altijd voor boel extra gezelligheid. zie ook de foto's op de site van de Bosmarathon. Een uur later was de start van de 5 kilometer. Deze keer deed Derk ook mee, samen met Wil-Anne:



Een paar weken eerder hadden ze meegedaan met de Mud Masters, dus deze 5 kilometer was een peulenschilletje.

Ons Gateway-systeem deed het zonder haperingen. Kijk mij eens blij zitten achter de laptop.
Vanaf die plek kon ik prima de verrichtingen van diverse bekenden volgen. Bart liep een mooie hele marathon, Titus en Martin een halve. Diverse bloggers deden ook mee. Lees hier de verslagen van Jantiene en Ruud. Het team van de wedstrijdgroep met Marcel, Edgar, Bas en Jos liep naar de tweede plaats.

Ik had ook de gelegenheid om zelf een stuk te lopen en stond om 13:45 aan de start voor de 10,5 km. Dezelfde afstand werd o.a. ook gelopen door Michiel (uit de A-groep), Dirk, Erik en Dick. Het lukte niet meer om een heel mooi plekje op de eerste rij te veroveren en had daardoor wat oponthoud bij de start.
Erik en Raymond, een oude bekende van de BAV Wintercup liepen een eindje voor me. Langzaam liep ik in op Raymond en ik haalde hem in na ca 3,5 km. Het gat met Erik bleef schommelen tussen 50 en 100 meter. Het parcours lag er prachtig bij, maar is traditioneel zwaar, regelmatig moet je uitwijken voor een plas of erg modderig stuk en op andere delen voel je de grond een beetje zuigen aan je schoenen, moet je om boomwortels heen of glibber je een beetje weg. Ondanks dat ik Erik in het vizier hield bleef het zwaar. Een echt heel hoog tempo kon ik op de een of andere manier niet maken, het bleef zo tussen 4:15 en 4:20, met af en toe een uitschieter.

In het tweede deel had ik het idee dat ik toch iets dichter bij Erik kwam. en na 9 kilometer ging dat ineens sneller. Met nog ongeveer een kilometer te gaan, ging ik er voorbij. Hij kon niet aanhaken. Voor de laatste paar honderd meter over de baan had ik nog een flinke tempoversnelling over en ik kwam na 44:26 over de streep. Dat was in ieder geval (alweer) een PR. Ik bleek overall 6e geworden te zijn. Voor een plaats op het podium had ik toch meer dan 4 minuten sneller moeten lopen, maar je kan niet alles hebben.

maandag, oktober 06, 2014

Club kampioenschappen


In oktober houden veel atletiekverenigingen interne clubkampioenschappen. AV Pijnenburg deed dat voorheen op twee dagen. Op zaterdag liepen de loopgroepen (recreanten en wedstrijdatleten) 1500 of 3000 meter op de baan en op zondag deed de jeugd een meerkamp. Dit jaar werd alles gecombineerd op één zaterdag en afgesloten met een barbecue. De wedstrijdgroep was als laatste aan de beurt. Onze start stond gepland om 15:15. Daarvoor hielp ik mee me de tijdregistratie van de jeugd bij hun wedstrijden over 400, 600, 800 of 1000 meter.. Een gezellige boel met atleten en atleetjes die tot het uiterste gingen en dat ales onder prachtige weersomstandigheden.

Een beetje aan de late kant begon ik aan mijn eigen warming-up. Ik had net genoeg tijd voor een paar rondjes en wat oefeningen. We stonden met 14 atleten aan de start, 2 dames en 12 heren. In bijna elke categorie zou het voor iedereen prijs zijn, maar in de categorie 45+ waren 5 deelnemers voor 3 prijzen. En dat is natuurlijk net de categorie waar ik in loop. Normaliter zijn Bart en Jos ruim te snel. Titus, René en ik zouden strijden om brons. Ik probeerde weg te gaan op rondjes van 90 seconden en daarna zou ik verder wel zien.

Direct vanaf de start gingen Jos en Bart snel weg, vergezeld van René, die zelfs de kop pakte. Daarachter ontstond een groep aangevoerd door Bas en Martin waarin ik op de tweede rij liep naast Theo. Later ontdekte ik dat ook Titus, Selina en Maarten in deze groep liepen. De start was hard het eerste rondje ging rond in ca 85 seconden, daarna zakte het tempo wat.


Een rondje later nam Titus het tempo over en ik besloot direct aan te sluiten om te voorkomen dat er een gaatje zou vallen. Bas en even later Martin gingen er af. Ik bleef een kilometer in het kielzog van Titus. Het ging redelijk eenvoudig. Op een zeker moment had ik de indruk dat Titus wat inzakte en Stef liep vanaf de kant dat iemand anders moest overnemen. Hoewel ik eigenlijk nog had willen wachten tot de laatste kilometer, nam ik nu 300 meter eerder de kop over en blijkbaar deed ik dat zo hard dat er direct een gaatje ontstond. Het was nog te ver om echt vol uit te gaan. Ik probeerde vooral het tempo strak te houden, Aan de aanmoedigingen te horen werd het gaatje steeds ietsje groter, maar wie er achter me liep wist ik niet. Het gaatje met Jos voor me leek zelfs weer wat kleiner te worden en de laatste ronde perste ik er nog een versnelling uit. Op 200 meter voor het einde riep Kees een tussentijd die klonk als 10:16. Dat betekende dat ik met een snelle laatste 200 meter onder de 11 minuten zou lopen. De klok tikte de laatste seconden weg, ik zag: 10:50, 10:51: 10:52, 10:53 ... Ik liep onverwacht zelfs een nieuw PR.

Uiteindelijk was mijn eindtijd 10:55. Net iets langzamer dan ik had gedacht, maar wel 1 seconde onder mijn PR. Zoals je uit de rondetijden hieronder kunt zien heb ik vooral een hele mooie fvlakke race gelopen met als afsluiting het snelste rondje van iedereen.

Naam Plaats Prestatie Ronde 1 Ronde 2 Ronde 3 Ronde 4 Ronde 5 Ronde 6 Ronde 7 Ronde 8
Bart Eigenhuis 1 10:29 0:41 1:23 1:22 1:23 1:26 1:26 1:28 1:23
Jos Bloem 2 10:42 0:41 1:25 1:23 1:26 1:27 1:30 1:32 1:21
Richard Voorintholt 3 10:55 0:42 1:29 1:31 1:29 1:29 1:29 1:28 1:20
Titus Blom 4 11:12 0:43 1:28 1:30 1:29 1:30 1:31 1:32 1:31
Rene Hilhorst 5 11:29 0:40 1:26 1:31 1:34 1:35 1:37 1:36 1:34

Het was bovendien weer goed voor een derde plaats.


maandag, september 29, 2014

Utrechtse Heuvelrug Estafette 2014

We hebben een prachtige nazomer of, zo je wilt, begin van de herfst. Dat betekende dat ook de het tijdens de 7e editie van de Utrechtse Heuvelrug Estafette weer prachtig weer was.
Net als vorig jaar stonden we met een team van de wedstrijdgroep van AV Pijnenburg aan de start on de de naam KDO De Lange Duinen Runners in ongeveer dezelfde samenstelling als vorig jaar. We liepen dit jaar in de volgende volgorde: Menno, Theo, Erik, Petra, Richard, Berend, Gerrie, Dick, John en Marcel. Fred zat weer aan het stuur van de rode bus zodat er altijd voldoende fietsen beschikbaar waren.

Op basis van onze opgegeven verwachte eindtijd mochte we weer relatief laat (8:38 uur) starten en zouden we als het goed is inlopen op de andere teams. Van de vorige keer hadden we een aantal potentiële punten onthouden waar we verkeerd konden lopen. De eerste 4 etappes gingen vlekkeloos en al bij de start van de vierde etappe hadden we onder andere het andere Pijnenburg-team in beeld.

Voor mij stond deze keer de 5e etappe op programma. Volgens de beschrijving van de SicpackRunners zou die er zo uit zien:
Ik startte vrijwel direct met Anita van het andere Pijnenburg team en ging hard van start. Op papier is alles plat, maar gelukkig levert de organisatie ook nog een een hoogteprofiel van de hele route. Het stukje in het rode rechthoekje was dus mijn etappe. Ik had vooral die hoge bult (de Amerongse berg) gezien. Die extra bultjes aan het begin had ik genegeerd. Bovendien dacht ik dat de beklimming aan het eind zo zitten.
Al snel kwam ik er achter dat die bultjes aan het begin niet te onderschatten waren. Het ging venijnig omhoog en soms ook heel hard naar beneden. Weinig mogelijkheid om lekker in mijn ritme te komen. De passage door Amerongen was onverwacht zwaar want die ging de hele tijd omhoog. Daar had ik dus niet op gerekend en daarna begon de klim van de Bergweg. John die bij me reed wist nog te melden dat het een lange klim was. De moed zonk me in de schoenen en ik had het gevoel dat ik mezelf flink op geblazen had. Waar ik in het begin een tempo van ca 4:15 kon lopen, liep het nu op naar boven de 4:30.

Dick fietste een eind vooruit om de route aan te geven. Onderweg passeerden we een grindpad naar rechts waarvan ik het idee had dat we daarin moesten, maar Dick was doorgefietst. Pas ruim 500 m verder (en boven op de berg) kwam hij tot de conclusie dat er iets niet klopte. Daardoor zag mijn route er dus als volgt uit:
Een beetje jammer, gelukkig was het eerste stuk heuvel af. Ik kwam ook weer een beetje in een soort ritme maar ik het kostte me nog steeds veel moeite om rond 4:20 te lopen. Waarschijnlijk had ik de halve van Hopogland ook nog een beetje in de benen. Uiteindelijk liep ik ca 11;3 km in plaats van de verwachte 10 in ongeveer 49 minuten.

In de einduitslag wisten we toch een mooie 5e plaats te halen en we hadden in ieder geval weer veel plezier. Hieronder nog een heleboel foto's als sfeer impressie.

Voor de start:





Start: 









Wisselpunt Doornse gat:









Wisselpunt Scherpenzeelseweg:

Start van de 7e etappe