donderdag, april 24, 2014

Foto's van de Baancompetitie

Bij vrijwel iedere wedstrijd van de Baancompetitie maakt Ries de Beer mooie foto's. Op de foto's van deze week zie je mooi het treintje van AV Pijnenburg.







woensdag, april 23, 2014

18:46

Helemaal onverwacht is het niet. Op de één of andere manier valt op dit moment alles op z'n plek. drie weken geleden liep ik makkelijk naar 19:28 op de 5 kilometer, net boven mijn PR. Een week later was er een PR op de 3 kilometer en vorige week dook ik ruim onder mijn PR op de 10 kilometer. Bij de derde wedstrijd van de Amersfoortse Baancompetitie (weer een 5 kilometer) verwachtte ik weer onder mijn PR te kunnen duiken. Deze keer zat ik in een mooie serie samen met Jos, Titus, Martin en Sjaak en een groepje deelnemers die vorige keer tussen 1*:45 en 19:30 hadden gelopen. Ik zou proberen rondje 92 te lopen om op 19:10 uit te kunnen komen, onder mijn PR van 19:23.

De dag ervoor was ik nog flink aan het tuinieren geweest, maar die stijfheid raakte ik tijdens het inlopen wel kwijt. Deze keer stond ik niet helemaal vooraan bij de start, maar wel aan de binnenkant. Veel lopers van ongeveer hetzelfde niveau betekende wel een beetje dringen, maar gelukkig gingen we niet als gekken van start. De doorkomst na de eerste 200 meter was rond 44 seconden. De eerste volle ronde ging in ongeveer 90. Ik vocht wat voor een goed plaatsje in de groep, niet al te ver achter Martin, die rondjes 90 wilde lopen. Een loper dook voor me ertussen, maar liet vervolgens een gaatje vallen, dat was niet de bedoeling, dus versnelde ik even om hem weer in te halen en aan te sluiten. Maar een half rondje later gebeurde weer hetzelfde. Weer stak ik hem voorbij, waarbij ik hem waarschijnlijk een beetje al te krap inhaalde een beetje afsneed, maar ik wilde zuinig blijven lopen, langs de binnenkant, niet op kop, maar wel attent zodat ik zolang mogelijk mee zou kunnen gaan met versnellingen. Ongeveer halverwege kwam Titus voorbij en maakten we een treintje van drie AVP-ers aan kop van het groepje. Ik lette niet op tijden, pas bij 3 kilometer zag ik dat we onder 11:30 liepen en dat ik dus ruim binnen het schema van 19:10 zat. Bij Martin was het beste er ondertussen een beetje af. Ik bleef achter Titus en ene Thomas in de kop van het groepje lopen. Titus nam de kop over en ik volgde hem, met nog een kilometer te gaan, nam ik de kop over. ik nam het risico dat Titus me uiteindelijk met zijn eindsprint nog zou verslaan. In de laatste ronde kwam een andere loper (Gosse) voorbij, ik probeerde hem te volgen, maar moest een klein gaatje toestaan. Maar ik zag dat we wel weer dichterbij Jos kwamen. Bij het ingaan van die laatste ronde had ik gezien dat een tijd onder 19 minuten mogelijk was. Op 200 meter riep Kees 18:05 als tussentijd, dus ik zat goed. Met nog 100 meter probeerde ik alsnog naar Gosse toe te lopen en tot mijn verbazing werd het gat ineens kleiner en wist ik hem op de streep (met 0,1 seconde) te verslaan. Titus kwam een paar seconden later over de streep. Ik had niet op de tijd gelet, maar onder 19 minuten was in ieder geval gelukt. Edgar feliciteerde me zei dat ik ongeveer 18:47 gelopen zou hebben. Ongelofelijk.De officiële tijd zag ik vanmorgen: 18:46

Uit mijn Garmin data blijkt dat ik het ook weer gelukt is om redelijk vlak te lopen. De eerste en laatste kilometer waren met ongeveer 3:38 het snelst daartussen gingen ze in ca. 3:44.

woensdag, april 16, 2014

Elke week een wedstrijd

Eigenlijk wilde ik als titel "Elke week een PR" zetten, maar dat vond ik wat te gortig. Het is wel een feit dat ik in deze periode van het jaar veel wedstrijden loop en aangezien het lijkt of er wat dingen op hun plaats vallen. loop ik ook mooie tijden. Maar zo mooi als gister had ik toch echt niet verwacht. Gisteravond was de eerste wedstrijd van de Zomeravondcup in Utrecht in 2014. Het parcours bij Maarschalkerweerd was in vergelijking met twee jaar geleden een beetje aangepast, er stond een flinke wind en de het was niet al te warm, maar mooie omstandigheden voor een snelle wedstrijd. Gezien mijn vorm durfde ik wel een aanval op mijn PR te doen. Ik zou proberen 4:10 per kilometer als bovengrens aan te houden, dan moest onder 41:30 wel kunnen.

De Zomeravondcup is populair bij de masters van AV Pijnenburg en zo trof ik voor de start (in alfabetische volgorde): Aaldrik, Adry, Bas, Dick, Edgar, Esther, John, Jos, Lotje, Marcel, Martin, Sjaak en Theo. Allemaal met hun eigen plannen. Martin en Theo zouden wel in mijn buurt finishen. Van Aaldrik wist ik niet wat ik kon verwachten en Bas zou proberen om mij een tijdje te volgen. Samen met Marcel liep ik een stukje in en na nog een paar rondjes op de baan, sloot ik vlak voor het startschot aan in de groep lopers bij de start. Deze keer was ik niet afgekoeld. het was even dringen want we liepen bijna twee rondjes op de baan. eerst in de banen 5, 6, en 7 en daarna in baan 7 en 8. Op de baan gaat het altijd hard, ik zag vanuit mijn ooghoek tempo's van rond 3:50. Het was dus niet zo gek dat de eerste kilometer in 3:51 ging. Wel veel harder dan 4:10, dus ik liet tempo een beetje zakken. Bas liep vlak achter me en Martin kwam langzaam voorbij en liep een beetje weg. Jos, Theo en Aaldrik liepen ergens voor me.

We kwamen op bekend terrein, langs het Oude Tolhuys en onder de snelweg door. Ik liep in wisselende groepjes, soms liepen er een paar weg, dan haalde ik deze of anderen weer in en omgekeerd. De kilometertijden bleven rond 4:00. Ik vond het eng hard. De voorgaande keren moest ik zo'n snelle start in het tweede deel dubbel terugbetalen. Maar dan begon het verval al na zo'n 3 kilometer. Deze keer kon ik blijven doorlopen. Ik trok een tijdje op met een dame in een paars shirt. Op het stuk met de wind mee probeerden we bij een groepje te komen met Aaldrik en Martin, zodat we daar tegen de wind in profijt van hadden. Op het moment dat we bij Aaldrik kwamen, was het groepje helaas uit elkaar gevallen. We liepen Aaldrik voorbij, op weg naar de volgende afvallers uit dat groepje. Daarbij hoorde ook Theo, die last had van kramp of steek. Helaas moestik lossen bij de dame met paars shirt. De afstand naar Martin bleef ongeveer gelijk. Zo rond de 7e kilometer had ik een dipje en liep het tempo terug naar 4:07. Ik zat nog steeds ruim onder het schema van een PR. Aaldrik kwam weer voorbij en ik kon even aanhaken. In een scherpe bocht verloor ik het contact en moest hem laten gaan. Dit was wel genoeg om weer op tempo te komen, ik liep weer rond 4:00, deze keer kop over kop met een dame in een rood shirt, die ik had bijgehaald. Met nog 1500 meter te gaan zag ik dat het gaatje met Martin wat begin te slinken. Ik kon de finish ruiken en versnelde automatisch iets. Met nog een kilometer te gaan besloot ik te proberen om Martin in te halen. Toen we de baan opliepen was het gat nog zo'n 25 meter. Op 150 meter van de finish haalde ik hem in en trok hard door richting de finish. Adry die al gefinisht was riep dat ik op 40 minuten zat. Op de klok bij de finish zag ik inderdaad 40:... staan. Zelf drukt ik af op 40:10 Dat is een verbetering van mijn PR met ongeveer 1:20. Officieel blijkt het zelfs 40:05 te zijn. Die 5 seconden kunnen er ook nog wel een keer af.

Misschien toch elke week een PR?

woensdag, april 09, 2014

PR op 3000 meter

Na mijn optreden bij de Amersfoortse baancompetitie van twee weken geleden zei Edgar dat ik weer helemaal terug leek. En ik moest hem in de week daarna gelijk geven. Op donderdag deed ik het rustig aan bij een piramideloop van 6, 8, 10 , 8 en 6 minuten. Althans in het begin bij de 10 minuten liepen we weer heuvelaf vanaf 't Soester Hoogt en ik liet me lekker gaan. Daarna hield ik het hogere tempo eenvoudig vast. In de laatste 6 minuten liep ik zelf Theo en Stef voorbij. Het ging allemaal erg makkelijk.

In het weekend stapte ik op de terug vanbezoek aan mijn schoonouders al bij het Henschotermeer uit de auto en liep prachtige route door de bossen langs de Leusderhei, met een beklimming over de Treekerweg naar Soesterberg. Daarna dwars over de vliegbasis en via de Paltzerweg (met weer een mooie klim) terug naar huis.

In totaal was het 17,5 kilometer. Helaas kreeg ik tegen het einde last van een blaar, waarschijnlijk zat mijn sok niet helemaal goed. Gelukkig was het geen groot ongemak. Dinsdag had ik al geen last meer van. Toen deden we 15 x 200 meter op de baan (200 meter rust) waarvan de eerste 100 meter intensief, dan 50 meter extensief en dan nog 50 meter 50 intensief. Geen lange training, maar wel veel snelheidswerk. Mooi voor de 3 km wedstrijd die een week later op het programma zou staan.

Eerst was er nog een testloopje op donderdag. Twee rondjes op het oude parcours van de clubcross. We stonden met 23 lopers aan de start van de gecombineerde wedstrijdgroepen. De snelle jonge jongens zou ik laten gaan en verder zouden we wel zien. De eerste 700 meter liep ik het sppor van Theo, zonder me te forceren. Titus was een stukje voor ons uit in een groepje van 3 beland. Na 700 meter nam ik de kop over van Theo en liep heel makkelijk naar dat groepje toe. Voor mijn gevoel vielen ze een beetje stil, dus ik liep er direct voorbij. Even haakte Niels aan, maar al snel liep ik alleen verder. Iets ahter me hoorde ik wel het karakteristieke getik van de voetpod van Titus. Voor me liep nu nog Kees, die sneller was gestart. langzaam kwam ik dichterbij en een kilometer verder sloot ik aan. Kees liet me op het smalle pas eerst niet passeren. Pas waar het wat breder was, kon ik er langs. Zo ging ik de tweede ronde in met steeds Titus binnen gehoorsafstand, Kees had al snel moeten lossen. De laatste kilometer begon ik het zwaar te vinden en ik ik hield rekening met een eindsprint van Titus, maar probeerde het tempo strak te houden. Titus kwam niet meer langszij en ik bleek 8e geworden te zijn in 16:41.

De verwachtingen voor de 3000 meter van gister waren daarom hooggespannen. Ik had al eens 10:59 gelopen en hoopte daar weer in de buurt te kunnen komen. 11:15 of lager was mijn doel, rondjes van 90 of sneller. Ik zat in een prima serie, samen met alweer Titus. Onder het toeziend oog van Theo en Edgar gingen we van start tegen 9 uur. Er zouden een paar te snelle mannen in de serie zitten, maar aanpikken bij de subtop zou moeten kunnen. Ik kon mooi direct in de binnenbocht starten en na een klein duwtje had ik een mooi plekje.

Na 400 meter schoof er nog iemand voor me in en zo werd het een lang lint. Titus zu ergens achter me zitten, maar daar had ik geen oog meer voor. De loper voor me (Marcel Broekema) liet een klein gaatje vallen naar de voorste 6 anderen. Toen ik dat zag overwoog ik even om er overheen te gaan, maar vond het risico van forceren te groot. Het tempo voelde goed, ik keen niet te veel op klok. De eerste kilometer ging in ongeveer 3:36. Best snel, maar ik had het idee dat Marcel begon in te zakken. Op het volgende rechte stuk tegen de wind in bleef ik nog achter hem, maar in de daarop volgende bocht kon ik mezelf niet meer inhouden en nam de kop (hard) over. Nu hoopte ik dat het geen toneelspel was en dat hij nu van mij ging profiteren. Maar ik kreeg het idee dat ik een klein gaatje had. Kilometer 2 ging wel iets langzamer, net boven 3:40. Ik begreep dat ik precies op 11 minuten rond zat. daar wilde ik natuurlijk wel onder en dus ging het tempo weer wat omhoog. Bovendien waren twee van de oorspronkelijke kopgroep afgewaaid. Ze vormden een mooi richtpunt voor me. Met nog zo'n 600 meter had ik de eerste te pakken. Martin moedigde me aan met de mededeling dat ik op 11 minuten rond koerste. Bij het ingaan van de laatste ronde wist ik dat het moest kunnen. In de laatste 200 meter probeerde ik nog iemand in te halen, maar die wist nog net voldoende te versnellen. Op de klok bij de finish zag ik de tijd oplopen van 10:50 en volgens mijn eigen waarneming hield ik voldoende over, dus helemaal gelukkig kwam ik over de finish. Het bleek uiteindelijk 10:56 te zijn.

Het was een avond van PR's. Marcel, Bas en Martin scherpten hun PR aan. Jos zat er maar net boven. Een mooie avond voor AV Pijnenburg.