Bijna

 De Keistad Baancompetitie is nog niet helemaal afgelopen, maar de Zomeravondcup begint alweer. Naast de afsluitende 800 meter op 6 mei, sta ik dus ook weer aan de start van een aantal 10 kilometerwedstrijden in Utrecht. En dan komt er ook nog een 3 kilometer in Soest. 

Op 23 april was de eerste wedstrijd bij Rijnsweerd, maar ik vond niet eerder de tijd om er een stukje over te schrijven. Ik stond met gemengde gevoelens aan de start. De resultaten van de afgelopen periode waren wat minder dan vorig jaar en daar had ik niet echt een verklaring voor. Ik kon me ook niet voorstellen dat ik in één jaar zoveel zou hebben ingeleverd. Vorig jaar liep ik net boven 43 minuten, maar ik hield er rekening mee dat dat nu buiten bereik zou blijven. Om niet in de verleiding te komen om te snel te starten, sloot ik een beetje achter in het veld aan bij de start. Net voor me stonden de hazen voor 50 minuten en nog iets daarvoor die van 45 minuten. 

In het eerste deel op de baan ging het inderdaad heel rustig, pas als er een beetje ruimte was om in te halen schoof ik iets naar voren, vlak voor het verlaten van de baan zat ik in een grote groep die achter de 45 minuten hazen liep. Ik besloot daar even voorbij te gaan om niet in het gedrang te zitten op het wat smallere weggetje dat zou volgen. De eerste kilometer ging in 4.19, dat was een goed begin. De tweede kilometer liep ik ontspannen verder terwijl ik steeds andere lopers inhaalde. Soms bleven die lopers even aanhaken, maar meestal lieten ze me doorlopen. Eén loper in een donkerblauw shirt bleef wel bij me lopen en de volgende kilometers liepen we samen terwijl het tempo mooi vlak bleef: 4.18, 4.17, 4.17, 4.16, 4.17,  4.19, 4.16. Rond 6 kilometer haalde ik ook Jasper en Gijs uit de C-groep in. Even verwachtte ik dat ze mee zouden gaan, maar dat was niet het geval hoewel Gijs uiteindelijk niet al te ver achter mij eindigde. Een man in een groen shirt liep wèl mee en voerde het tempo zelfs een beetje op. Ik dacht hem te kunnen volgen, maar dat was net te veel. Een stukje verder moest ik ook een gaatje laten naar de loper in blauw. Toch ging mijn tempo niet echt naar beneden, de laatste kilometer was zelfs mijn snelste van vandaag: 4.19 en 4.14. Ik gaf alles in de eindsprint en versloeg nog een paar anderen, maar moest wel bijna overgeven. 

Mijn eindtijd was uiteindelijk 43.10, daar was ik vooraf dik tevreden mee geweest, de 43 minutengrens was wel erg dichtbij. Eenmaal thuis ontdekte ik dat ik maar 8 seconden boven het clubrecord van M60+ was gebleven. Bijna ...

Meer zit er niet in.

 Omdat dat ik vorige week ben uitgestapt bij de 5000 meter moet ik de andere wedstrijden van de Keistad Baancompetitie wel lopen om in het klassement mee te doen. Hoewel het ook niet zo is dat ik daar in de top 10 sta. Ik sta op een plekje in de middenmoot die ik te danken heb aan de leeftijdscorrectie. 

Gisteravond reed ik dus weer naar Amersfoort voor een 2000 meter. Ik had een paar nachten te weinig geslapen en merkte dat ik moe was. Vooraf had ik 7:29 als tijd opgegeven, maar ik vroeg me af of dat haalbaar zou zijn. Met rondjes van 90 seconden zou ik op 7:30 uit komen, dat is dan weer makkelijk rekenen. Dat laatste kwam goed uit want toen ik Amersfoort naar de atletiekbaan liep realiseerde ik me dat ik mijn Garmin horloge thuis had laten liggen. 

Zonder horloge lopen voelde heel onwennig. Bij het inlopen had ik geen idee hoe veel tijd ik nog had en ik wilde ook nog een keer naar de WC, dus ik maakte het rondje een beetje korter. Eenmaal op de baan deed ik nog een paar versnellingen terwijl de serie voor de mijne (met Annabelle) bezig was en daarna mocht ik naar de start. 

Net als de vorige keren stond ik helemaal aan de buitenkant omdat we op alfabet moeten opstellen. De snelheid van de andere deelnemers in de serie kon ik lastig inschatten, maar ik hield er rekening mee dat de meesten sneller zouden zijn. Na de start en een klein duwpartijtje sloot ik ergens achter in de groep aan de binnenkant aan en concetreerde me op de rug voor me.

Het tempo zat er voor mijn gevoel (zonder horloge) goed in en dat bleek bij de eerste doorkomst: 85 seconden. Het tweede rondje ging al iets langzamer, rond 90 seconden. Dat was het beoogde tempo, maar ik moest vooral mijn best doen om niet te lossen. In de volgende bocht versnelde de loper voor mij en liep het groepje voorbij. Ik had niet de energie om het gaatje dat ontsond direct weer dicht te lopen. Gelukkig voor mij werd het door iemand achter mij weer opgevuld. Na 3 rondes liep ik ongeveer op het schema van 7:30, dat betekende dat ik de winst ten opzichte van het schema ondertussen weer kwijt was en nu viel er echt een gaatje. 

Achter mij was nog minstens één loper en daar wilde ik voor blijven. Ik probeerde het gaatje niet te laten groeien, misschien kon ik met een versnelling op het eind weer dichterbij komen. Met nog één ronde te gaan zat ik rond 6:03. Vanaf 300 meter probeerde ik nog een keer aan te zetten en even leek ik iets dichterbij te komen, maar daarna versnelde de loopster voor mij ook weer zodat het gat toch groter werd. 

Een echte versnelling zat er niet in, dus 7:30 bleef buiten bereik en ik finishte in 7:37. Meer zat er niet in vandaag. De mooie foto's zijn weer van Harry.

Did not finish

Na een weekje rust, was het deze week tijd voor de 5000 meter in Amersfoort. In de serie-indeling zat ik als één van de langzaamste in de serie. Hopelijk kon ik achteraan aanhaken net als vorig jaar. Waar ik al aan gewend ben is dat het bij het inlopen voelt alsof ik niet vooruit kom. Terug op de baan schrik ik als er geen lopers van de serie voor mij op de baan lopen en er wel een groep klaar lijkt te staan bij de start, zou mijn serie al op het punt staan te beginnen? Nee, er blijkt weer een technische storing geweest te zijn, waardoor de start van de eerste serie een kwartier vertraging heeft opgelopen. Dat betekent dat ik nog extra tijd heb om warm te blijven. Ik maak nog een sanitaire stop inm de hoop de problemen van vorig jaar te voorkomen en meldt me wat later bij de start. 

Net als vorig jaar wordt er een watervalstart gehouden in verband met het grote aantal lopers in de serie (ruim 25) en ik sta weer in de buitenbanen. Dat heeft als nadeel dat ik het grootste deel van de lopers pas zie als ze me voorbijgaan en ik dus moeilijker kan inschatten wat mijn plekje in de groep moet zijn. Mijn bedoeling is zo rustig mogelijk te starten en bij de laatste aan te haken, maar het tempo zit er gelijk al goed in. Na de eerste bocht probeer ik zo ver mogelijk achterin aan de binnenkant te gaan lopen, Iets voor me loopt Annabelle die ik op de 3000 meter nog een groot deel heb mogen hazen. 

Bij de doorkomst van het eerste rondje hoor ik 1.29, dat is eigenlijk te hard, want mijn doel was 1.38 - 1.40 om rond 20.35 uit te komen, maar ik wil ook niet al na één ronde helemaal alleen moeten lopen. Ik laat de volgens mij laatste loopster mij inhalen en blijf haar nog een paar rondjes volgen. De tweede ronde gaat nog een keer in 1.30, daarna zakt het tempo richting 1.36. Na een eerste kilometer van onder de 4 minuten laat ik een gaatje vallen en moet ik het alleen doen.

Ook de tweede kilometer zit nog rond 4 minuten en ik probeer het gat met het groepje voor me niet te groot te laten worden, maar na zo'n 2500 meter begin ik helaas te voelen dat ik nodig een toilet moet opzoeken. Dat gaat niet meer over en 2900 meter stap ik uit om gehoor te geven aan de roep van de natuur. Terwijl ik richting toilet ga, zie ik nog drie lopers voorbij komen. had ik die in de eerste ronde opgemerkt, dan had daarbij aan willen haken. Jammer maar helaas.