Zoals je wellicht wel kunt opmaken uit de entries in dit weblog, doen we veel interval-achtige trainingen. Vorige week woensdag stonder er twee series van 6 x 100 meter met 100 meter rust op het programma. Toen ik dit thuis vertelde was de reactie, dat is maar 1200 meter, dan ben je snel weer thuis. Maar dat ligt toch even anders.
Uiteraard beginnen we altijd met een stukje van een paar kilometer inlopen. Daarna doen we wat rekken en strekken en wat loopscholing. Vervolgens begon de kern. De 100 metertjes zouden worden afgewerkt op een zandpad in het bos. Om ons extra te stimuleren (alsof we dat nodig hebben) was Bart van de C-groep met ons meegegaan. Hij was net te laat geweest om met z'n eigen groep mee te kunnen trainen. Natuurlijk wist ik dat Bart te snel voor mij zou zijn, maar je wilt er wel zo dicht mogelijk bij lopen. Dus gingen de 100 meters op dit parcours toch zo rond de 17 seconden.
Ondertussen hadden we mooie gesprekken over willen winnen. Omdat ik bij de wedstrijdverslagen vaak vergelijkingen maak met andere lopers, wek ik blijkbaar de indruk dat ik er van baal als ik achter anderen eindig. Tja, ik haal tijdens het lopen wel extra motivatie uit het wedstrijdelement, maar als ik voor mijn gevoel goed gelopen heb lig ik er niet wakker van als ik voorbij gelopen wordt. Onderlinge vergelijkingen geeft ook de mogelijkheid om over een periode iets te zeggen over je vorm. Ondertussen blijkt Bart minstens zo bezig met het wedstrijdelement in zijn duels met Jos.
Iets verder op deden we de tweede serie van 6 x 100. Nu was het niet alleen een bospad, het liep ook nog lichtjes omhoog. Ik deed het iets rustiger aan, mijn rechterkuit voelde wat stijfjes. Al met al waren we pas na 1 uur en 3 kwartier weer terug. en dat met maar 12oo meter op het programma. Voor het eerst in lange tijd had ik nog tot en met zaterdag spierpijn van deze training.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten