Warme eerste zomeravondcup van 2011

Vanavond begon de Zomeravondcup in Utrecht van 2011. In de afgelopen jaren waren de eerste wedstrijden bij Maarschalkerweerd over het algemeen aan de koele kant en daardoor erg geschikt voor een snelle tijd, maar vanavond was het warm. De thermometer in de auto gaf ruim boven de 25 graden aan. Die is wellicht niet betrouwbaar, maar warm is het wel.

Door mijn tijden op de 3 en 5 kilometer van de vorige maand hoopte ik nu een PR te kunnen lopen en ik wilde weggaan op 4:10 per kilometer. Ik hoopte dat ik dan in het tweede deel misschien nog wat over had voor een versnelling. Maar eenmaal op de baan besloot ik met minder hoge verwachtingen te vertrekken. Ik was ruim op tijd en langzamerhand druppelden andere Pijneburgers binnen: Edgar en Jefta waren er al, Berend, Aaldrik, Bart, Harry, Martin, Jos, Arno en toeschouwers Theo, Wim, Stef en later ook Kees langs de kant. Tijd genoeg om nog wat te drinken en warm te lopen. Ik kwam ook Runningcobbler en Hardlopert tegen. John hoopte onder de 45 te komen en Kees ging voor onder 42. Maar ja, die warmte ...

Al vrij snel na de start haakte ik aan bij Aaldrik. Ik liep ontspannen en had niet de indruk dat het veel moeite kostte. De eerste kilometer ging net onder 4:00. Eigenlijk iets te hard, maar het voelde ontspannen. In de loop van de tweede kilometer liep ik met twee andere lopers bij Aaldrik weg, nog steeds net onder 4:00. In de derde kilometer sloten we aan bij een grote groep, die daarna uit elkaar viel, die ging in 4:04.

Ondertussen sloeg de warmte toe. Mijn neus zat wat verstopt en ik was genoodzaakt om veel door mijn mond te ademen, daardoor kreeg ik een hele droge mond. Het begon een beetje werken te worden en de tijden liepen wat op: 4:10, 4:15 en 4:20. Gelukkig stond Kees tussen 4 en 5 en hij rijkte een bidon aan. Lekker een slok om mijn mond te spoelen. In tegenstelling tot vorig jaar wist het verval te stabiliseren. De overige kilometers gingen tussen 4:15 en 4:20. Tussen 5 en 6 kwam Aaldrik weer langs, maar hij ging te hard om aan te pikken. Wel haalde ik nog een paar anderen langzaam in. Dat motiveerde ook om het tempo strak te houden. In de laatste kilometer volgde nog een eindsprint. Volgens Garmin haalde ik nog een tempo van 3:14!

Dat sprintje was met het snot voor mijn ogen. Ik had geen idee van mijn tijd, maar dacht dat het 42 hoog geworden was, maar toen ik net over de finish was hoorde ik de speaker iets zeggen over 42 minuten. Zou ik dan 41 hoog gelopen hebben? Dat zou een mooie verbetering van mijn PR zijn. Gezien de omstandigheden een superprestatie, want de overige Pijnenburgers hadden allemaal vooral last gehad van de warmte.

De officiële uitslag is er nu wel: 42:06, iets langzamer dan ik gister had gehoopt (nog net niet onder de 42), maar wel een PR.