halve foto's en onscherpe filmbeelden

Natuurlijk zijn er weer veel foto's gemaakt bij de Dam tot damloop en zijn er filmbeelden van diverse doorkomsten. Maar op de één of andere manier ben ik deze keer niet erg zichtbaar. Op de eerste foto sta half en op de tweede ben ik "onthoofd"

Op de video's heb ik mezelf niet kunnen terugvinden.

De officiële uitslag

Naam Richard Voorintholt
Woonplaats Pijnenburg
Afstand 10 Engelse Mijl by night trimloop
Categorie 439e Mrecr
Totaal plaats 466e van 12914 finishers
Snelheid 13,013 km/uur
Netto tijd 1:14:12
Netto tussentijden (verschil)
2,5 km 11:16
5 km 22:44 (22:44)
7,5 km 33:59
10 km 45:41 (22:57)
12,5 km 57:23
15 km 1:09:25 (23:44)

Dam-tot-damloop By Night

Gisteravond zag het gebied rond het centraal station in Amsterdam blauw van de deelnemers aan de Dam-tot-damloop By Night. Ik was één van de (25.000) gelukkigen die een startnummer had weten te bemachtigen. In 2005 liep ik ook al een keer mee, dus ik wist ongeveer wat me te wachten stond. Met de auto naar Weesp en vandaar verder met de trein. In Weesp zag je al veel blauwe Dam-tot-dam shirts en kon de "concurrentie" gemonsterd worden. Eenmaal in Amsterdam moest je je best doen om nog wat anders te zien. Een feestelijk gezicht door dat ook nog veel mensen hun best hadden gedaan zichzelf te versieren met lichtgevende attributen. Ik schoot een paar plaatjes met mijn telefoontoestel:

Hier is ook nog een videootje.

Ik probeerde ook nog het "Koffiehuis te vinden waar diverse webloggers zich zouden verzamelen, maar die heb ik niet gezien. Toen werd het tijd voor de start. Ik stond in het laatste startvak en hield er rekening mee dat ik wat zou moeten slalommen, maar de mensen om mij heen zagen er ook nog redelijk snel uit. Om precies 8 uur werden we weggeschoten, terwijl het al flink begon te schemeren. Het lukte niet echt om een beetje op tempo te komen, tot ik aan de zijkant terecht kwam. Daar kon ik steeds, met een sprintje een stukje oprukken. Het was aanzienlijk drukker dan in 2005 of de wegen waren smaller.

De IJ-tunnel was een stuk breder, samen met een paar andere snelle lopers spoot ik door de meute heen naar beneden op het ritme van een perscussiegroep die aan de ingang van de tunnel stond. Daarna werd het weer smaller, slalommen en sprintjes lopen. Het ging wel heel hard. De eerste 2,5 kilometer in 11:15. door dat het steeds donkerder werd, kwam de verlichting van de vele lopers steeds beter tot zijn recht. Die van mij lag nog thuis (vergeten), Ik had wel de start nog één lichtgevend staafje gevonden en dat tot halverwege om mijn arm laten bengelen. Daarna was het licht uit en heb ik het in een afvalbak gedeponeerd.

Ondanks de drukte lukte het tot halverwege nog om een hoog tempo te lopen. Maar ik voelde wel dat ik in het rood liep. Daarna liepen de tussentijden gestaag op naar 11:40 per 2,5 kilometer en tussen 12,5 en 15 zelfs 12 minuten. In de laatste kilometer wist ik er nog een versnelling uit te persen en kwam net boven de 1.14 binnen. Netjes onder de 1.15 dus, maar de droom van 1.12 bleek iets te ver weg.

Na de finish is het altijd weer een eindje wandelen voor je je kleding kunt ophalen en daarna nog een stukje naar de bussen. In 2005 was dat vervoer goed geregeld, maar gister was het een puinhoop. Gelukkig bleven de meeste lopers gedisciplineerd in de rij en de lopers die dat niet deden werden zeer duidelijk tot de orde geroepen. Maar er waren waarschijnlijk te weinig bussen. Ik heb ongeveer een uur staan wachten en na mijn was de rij nog langer. Dat is niet fijn als je daarvoor flink gedraafd hebt. Tot drie keer toe werd het iemand te veel en moest er een ambulance komen. Ik hoop dat het niets ernstig was, maar het was wel een onverwachte misser in de organisatie.

Geen bijzondere voorbereiding.

Nog maar een week en dan ga ik van start in de Damloop by night. Vorige week ontving ik mijn startnummer, met daarop de url van mijn weblog (alleen .com paste niet meer). Toch leuk en ik ben benieuwd of het nog extra bezoekers oplevert :-)



Zoals je kunt zien start ik in het laatste startvak. Blijkbaar heb ik geen tijd opgegeven of was mijn opgegeven tijd niet snel genoeg voor een ander vak. Dat laatste betwijfel ik overigens wel een beetje, want ik ga toch uit van een tijd van tussen de 1.10 en 1.15 ondanks dat ik sinds Amersfoort niet extreem veel getrained heb. Met de vakantieperiode van drie weken meegerekend zal het gemiddeld één keer per week geweest zijn. Maar het langere rondje dat ik vorige week liep (ca 16 km) ging wel lekker (1.20) op mijn nieuwe Ascis Gel Nimbus 11.



Zaterdag loop ik nog op mijn oude Nimbus 9 ik wil niet het risico van een blaar lopen. Morgen nog maar een keer een rustig rondje voor mezelf, dan moet het wel lukken.

De draad weer opgepakt.

De halve marathon van Amersfoort heb ik prima verwerkt. Een beetje spiepijn op maandag en dinsdag, maar op woensdag liep ik weer lekker mee bij een uitlooptrianing. Wel kreeg ik halverwege de week last van keelpijn en werd ik lekker verkouden. Waarschijnlijk had het iets te lang geduurd voor ik warmere kleding aan had na de finish.

Aktiefoto stond natuurlijk weer bij de finish en schoot volop plaatjes:

Ondertussen is de verkoudheid weer grotendeels verdwenen. Ik produceer alleen nog flink wat snot zoals gister bij de training. Dat was één van de laatste officiële van dit seizoen. 4 series van 1200 meter (400 extensief, 400 intensief en 400 extensief) met 1 minuut pauze. Lekker warm op een zomeravond in het bos met wat mulle bospaadjes en wat hoogteverschil, wat kan trainen toch lekker zijn.

Ik ga de komende weken zorgen voor wat duurloopjes voor mezelf als voorbereiding op de Dam-tot-damloop.

Een PR is wel een beetje spierpijn waard.

Na een tijd op een lager pitje was het zondag 14 juni eindelijk weer tijd voor een wedstrijd. In de afgelopen weken volgde ik met argusogen de weersverwachting, want ik voelde me prima. Snelheid en duurvermogen alles leek te kloppen, ik voelde dat er een mooie tijd in zou kunnen zitten bij de halve marathon van Amersfoort. Maar ja, in de afgelopen weken was het toch vooral warm en dan zou een snelle tijd er niet inzitten. Voor zondag werd ook ruim boven de 20 graden voorspeld en ook nog behoorlijk vochtig.

Zondagmorgen begon het om een uur of negen flink te regenen en dat was ook nog zo toen ik om om kwart over twaal op de fiets vertrok. Het werd wel iets minder toen we nog even naar de deelnemers van de marathon keken die twee uur eerder gestart en nu onderweg waren naar de dierentuin. Robert, Raymond, Evert, Ad en Leatitia liepen er nog vrolijk en fris bij. Tegen twee uur stonden we in het gedrang in het startvak en het druppelde nog steeds. Misschien zou het toch niet te warm worden. Met Peter en Janet besprak ik de plannen. Ik had een tijd van ongeveer 1.37 in mijn hoofd en wilde weg op 4:40 per kilometer. Peter en Janet wilden nog iets sneller en ik liet me overhalen om met 4:30 per kilometer op weg te gaan.

De eerste kilometer was het nog erg druk veel inhalen, inhouden en slalommen. Na ruim 5 minuten hadden we nog geen kilometermarkering gezien en na 10 ook nog niet. We besloten dat we het dan op gevoel en de hartslagmeter van Janet moesten doen. Na een paar kilometer besloten we bewust op te letten dat we niet te hard van stapel liepen. Maar we gingen zeker niet langzamer.

Het parcours in Amersfoort is uniek. Hoewel de halve marathon niet door de dierentuin en door het station gaat, loopt het wel gelijk met ongeveer de helft van het marathonparcours en door dat de marathondeelnemers 2 uur voor ons gestart waren, kwamen we deze na een kleine 5 kilometer weer tegen. Vrijwel direct zagen we Evert en Raymond. Na een korte groet scheurden we er voorbij. Vanf dit punt stonden er om de twee-en-een-halve kilometer verzorgingspunten met water, sportdrank, banaan en sinaasappel: Prima! Ik griste hier en daar een fles of beker water of een stuk fruit mee.

Op het lange stuk langs de A28 begon ik echt lekker los te komen en moest Janet me tot de orde roepen. Dus liepen we met z'n drieën verder in een straf tempo. Even voordat we weer terug onder de A28 doorgingen moest het 10 kilometer punt liggen. Daar kwamen we langs in ongeveer 43:30, da's ook voor een tien kilometer een leuke tijd, maar wij mochten nog even verder. Langs de Ikea ging het even later weer onder de A1 door naar Kattenbroek. Dat was een mooi stuk groen asfalt en ik liet Janet en Peter achter me met nog zo'n 8 kilometer te gaan. Kattenbroek was een feest: ik werd gedragen door het publiek dat allemaal mijn naam bleek te kennen (of in ieder geval kon lezen van mijn startnummer).

Samen met een man met een wit petje liep ik kop-over-kop een paar kilometer door. Uiteindelijk ging hij toch net te hard en met zo'n 4 kilometer te gaan moest ik er voor werken om het tempo te kunnen houden. Daar zat plots mijn vrouw aan de kant. Die was nog helemaal op de fiets gekomen. Ze kon wel zien dat ik toch een beetje moe begon te worden. Het gebrek aan kilometeraanduidingen zat me toch wel dwars. Ik had geen idee hoe ver het nog was en op welke tijd ik aankoerste. Misschien kwam ik wel in de buurt van de 1 uur 30?

Eindelijk was daar de brandweerkazerne waar we dwars door heen mochten. Daarna zou het nog maar een kilometer zijn volgens mij. Ik wist nog een versnelling te vinden en sloot zowaar weer aan bij de man met de pet. Het stuk langs het water duurde voor mijn gevoel nog eindeloos. Eenmaal op de stadsring liep de man met de pet toch weer bij me weg, maar ik kon voor mijn gevoel nog soepel naar de finish. Voor de zekerheid keek ik in de laatste bocht nog wel even achterom of Peter niet nog achter me zat. En toen kon ik kijken naar de tijd. 1 uur 36 en nog wat seconden klokte ik zelf, 4 minuten onder mijn PR.

Enige tijd na mijn finish vond ik de rest van de groep weer terug. Peter bleek na zo'n 12 kilometer een flinke inzinking gehda te hebben en kwam ninnen in 1 uur 43. Janet zat maar twee minuten achter me. Van de anderen begreep ik dat het toch wel een zware loop was geweest. Ondanks dat de zon niet scheen was het niet koud en Amersfoort is niet helemaal vlak. Het publiek was echter fantastisch.

Vandaag waren de uitslagen beschikbaar. Mijn eindtijd was 1.36:21, de snelste Pijnenburger. De lijst is gesorteerd op brutotijd. Als ik dat corrigeer kom ik op 132e plaats uit. Al met al een puike prestatie.

Routes

Nog minder dan een week en dan sta ik aan de start van de halve marathon van Amersfoort. Volgens mij kom ik redelijk voorbereid aan de start. In de afgelopen maanden is het gelukt iets meer te trainen en ik heb nog niet eerder voor een halve marathon zoveel langere duurlopen gedaan.

Kijk maar eens welke routes ik de afgelopen tijd liep.












Bij de training van afgelopen woensdag liepen we in totaal 20 keer 350 meter met de bedoeling dat in het wedstrijdtempo van de (hele of halve) marathon te doen. Anita had voor mij 1.34 berekend. Dat komt uit op een eindtijd van ongeveer 1 uur 35. Zelf ga ik weg op een schema van 4.40 per kilometer. Dan zou ik zo rond 1 uur 37 uitkomen. Dat is mooi onder mijn PR (1 uur 40). Dit alles natuurlijk is erg afhankelijk van de weersverwachting. Is het warm, dan laten we dit mooie plan varen en lopen we 'm gewoon lekker uit.

Update!

Beste lezers, zijn jullie er nog? Ik ben er nog wel, maar heb de laatste tijd veel te weinig gelegenheid om mijn blog bij te houden. Ik zal het toch af en toe proberen, eerlijk waar. Nu hen ik eindelijk tijd om weer eens iets van mijn loopbelevenissen te laten weten. Zoals jullie al begrepen zullen hebben train ik nog steeds, maar is de frequentie nog steeds wat laag. De eerste drie maanden van dit jaar was het niet meer dan één keer per week. Maar langzaam komt er ruimte om iets vaker te trainen. Het zal ook wel moeten want ik heb weer wedstrijdplannen. In juni loop ik de halve marathon van Amersfoort en n september doe ik mee met de Dam-tot-damloop by Night. Dus wie weet kom ik iemand van jullie daar nog tegen. De Damloop doe ik samen met collega Leon. In Amersfoort komt een groot deel van mijn trainingsmaatjes aan de slag, sommigen zelfs voor de hele marathon.

Ondanks dat ik minder train zit het met de vorm blijkbaar nog wel goed. Ik heb veel kort snelheidswerk gedaan. De laatste keer 10 x 200 op de baan en een paar weken daarvoor 10 x 400. Met 200-tjes van 30 seconden en een laatste 400-tje van 1.14 was ik wel tevreden. Omdat ik wat langere afstanden ga lopen, loop ik voor mezelf ook af en toe een duurloopje. Twee weken geleden nog een rondje Pijnenburg, Den Dolder, Lage Vuursche, bij elkaar zo'n 18 kilometer in anderhalf uur.

Deze week was ook de baanwedstrijd van AV Pijnenburg. Een gezellige onderlinge wedstrijd met drie verenigingen (BAV, de Schieter en AV Pijnenburg). Ik hielp deze keer met de tijdwaarneming en maakte wat foto's (zie in de post hieronder). Die tijdwaarneming was nog een heel gedoe, want een groot deel van de doorkomsten werd niet waargenomen. We braken daarover ons hoofd terwijl we overgingen op handwerk. Tot diep in de avond hebben we handmatig de uitslag moeten samenstellen. Dat is uiteindelijk gelukt en vandaag is de waarschijnlijke oorzaak boven tafel gekomen. Eén van de instellingen was per ongeluk naar de default gereset. Volgende keer goed opletten dus. Gelukkig is het hardloper wel gelukt om Inge naar een PR te hazen.

Baanwedstrijd bij AV Pijnenburg

Op 6 mei was weer de jaarlijkse abaanwedstrijd met AV Pijnenburg, de Schieter en BAV. Deze keer hielp ik mee met de tijdregistratie en liep ik dus niet zelf mee. Tussendoor had ik tijd om foto's te maken. Ze zijn lang niet allemaal gelukt, maar een stuk of 40 is nog wel toonbaar. Kijk maar eens hier.

Website werk

Naast deze blog houd ik me ook bezig met de website van onze trainingsgroep. Dit is een gratis site bij Lycos. Maar een paar maanden geleden hebben ze besloten met deze service te stoppen. Ik vond het uiteindelijk toch jammer om de site dan maar op te heffen. Dus ben ik zoek gegaan naar een nieuwe provider. Bovendien was ik Frontpage wel een beetje zat omdat de html helemaal vol gezet werd met stukken die ik niet doorzag.

Sinds deze week heb ik voor beide problemen een oplossing en de contouren van onze nieuwe site zijn nu te vinden op avpdgroep.woelmuis.nl. Ik gebruik nu NVU als html editor en heb ook een frisse nieuwe template gevonden. Voorals nog is de site grotendeels "Under construction". Maar het begint al ergens op te lijken.

Foto's van de Sylvestercross

Natuurlijk stond mijn vrouw ook weer met een camera aan de kant. Laat een berichtje achter als je je zelf herkend.

Rechts lopen Leon en ik.

Sfeerplaatjes.

Kees snelt naar de finish.

Derk direct na de finish.

Finish van Jelger.

Ik ga nog een rondje.

Doorkomst van Leon.

Sylvestercross 2008

Eindelijk weer een wedstrijd! Natuurlijk kon ik de verleiding niet weerstaan om mee te doen aan de jaarlijkse traditionele Sylverstercross in Soest. Het is ondertussen een vast onderdeel van onze gezinstradities op Oudjaarsdag geworden. 's Morgens bakten we oliebollen terwijl mijn zoons voor het eerst vuurwerk afstaken en daarna togen we met z'n allen op de fiets naar de Soesterduinen. Het zou dit jaar een echt familiegebeuren worden, want Derk en Kees zouden dit jaar ook een rondje lopen, net als de jongste zoon (Jelger) van mijn collega (Leon). Ik had afgesproken om met de langzaamste van mijn zoons mee te lopen en daarna zou ik zelf nog twee rondjes doorlopen. Een hele snelle tijd zou er dit jaar dus niet inzitten, maar het plezier van mijn zoons woog daar ruim tegenop. Ik had met mijn zoons een keer of drie op een zondag het rondje verkend, zodat ze niet ongetraind aan de start stonden. Gebaseerd op die ervaring wist ik dat de jongste waarschijnlijk sneller zou zijn.

's Morgens was het nog prachtig weer geweest maar in de loop van de middag werd het bewolkt. Bij de tent wachtten we op Leon en Jelger. Snel werden zij ook voorzien van hun startnummer en trokken we onze warme kleren uit zodat we nog een stukje konden warmlopen. Vijf minuten voor de start sloten we aan bij de menigte. Het leek me verstandig dit jaar een beetje achterin te starten zodat we misschien een beetje uit het gedrang bleven. De start bleek beter georganiseerd dan voorgaande jaren. Deze keer was de startlijn smaller en werd de netto starttijd gemeten. Er was dus een langer lint van lopers en het achteraan starten leverde niet direct een minuut of meer tijdverlies op. Toch nam ik voor de zekerheid met mijn stopwatch ook maar de starttijd. Al direct ging Kees er vandoor. Derk begon iets rustiger en was ook een beetje bedeesd in het passeren. Na wat aanwijzingen van mij begon hij in een eigen tempo gaatjes te zoeken om in te halen en ging het tempo wat omhoog, maar Kees zagen we niet meer terug. Na de heuvels schroefde Derk het tempo nog verder op. Toen we het zand weer bereikten zag ik dat een tijd van net onder de 15 minuten er niet in zat, maar onder de 16 moest wel kunnen. Derk bleef namelijk goed doorlopen en daarmee waren we toch een stuk sneller dan vooraf gedacht. Kees moest hier nog een eindje voor lopen. Na 15 minuten 38 boog Derk af naar de finish en kon ik in eigen tempo nog even door.

Nu moest ik veel mensen inhalen, maar al die hazen werken wel goed op mijn motivatie. Onderweg kon ik diverse mensen groeten en ik liep redelijk soepel een tweede rondje in 11:43. Een tijd van onder de 40 minuten moest daarmee wel mogelijk zijn, dat viel niet tegen. Waarschijnlijk was het parcours ook redelijk snel dit jaar. Het tweede rondje inclusief sprintje berg op naar de finish ging in 12 minuten. De jongens waren daar uiteraard al. Kees glom van trots en Derk en Jelger waren ook tevreden. Even later kwam ook Leon weer tevreden over de streep. Hij had Jelger eerst netjes bij de finish afgezet zoals mijn vrouw en de speaker hadden geconstateerd en daarna zelf nog genoten van de cross en de mooie omgeving.

Al iets meer dan een uurtje later zag ik in de uitslagen dat ik in 39:22 was gefinished (ze hebben we alleen in de 6 kilometeruitslag gezet). Een hele nette tijd. Leon eindigde in 47:37. Jelger liep onder de 20 minuten. Derk liep 15:48 en Kees was met 14:24 zelfs 9e in de uitslag van de 3 kilometer.

Heuvelrugestafette

Zondag 26 oktober was de eerste aflevering van wat hopelijk een mooie traditie gaat worden. De Heuvelrugestafette werd georganiseerd door de SixPackrunners. Vanuit Amersfoort werd in 10 etappes 100 kilometer afgelegd. Daar wilde ik graag aan meedoen. Maar de hele dag op pad zijn ging uiteindelijk niet lukken. Dus kon ik in overleg de laatste etappe voor mijn rekening nemen. Die ging van de vliegbasis Soesterberg terug naar Amersfoort.

De weersvoorspellingen voor zondag werden steeds slechter. Dat was jammer, want met mooi herfstweer is de Utrechtse heuvelrug natuurlijk helemaal een plaatje. Nu werd er de hele dag gelopen onder zware bewolking, met een stevige wind en 's middag werd het ook behoorlijk nat. Het was gelukkig niet koud. Nog een geluk was dat de zomertijd net was afgelopen want de start was vroeg, de eerste teams gingen al om half acht op pad.

Zo vroeg hoefde ik dus niet, dat was wel prettig wan tik had de avond daarvoor nog een bedrijfsuitje. Dat is uiteraard niet de beste voorbereiding voor een wedstrijd, maar van echte voorbereiding was toch al geen sprake. De laatste 10 kilometer wedstrijd was al weer van een behoorlijke tijd geleden en de training waren ook vooral gericht geweest op kort snelheidswerk. Ik was dus erg benieuwd hoe het zou gaan.

Rond twee uur werd ik gebeld dat de achtste etappe was begonnen. Ik had nog zo'n anderhalf uur om aan de start te verschijnen. Net genoeg tijd om nog een paar gaten in een muur te boren, wat te eten, m'n spulen te pakken en me om te kleden. Al even over drie uur stond ik in de regen op het wisselpunt. Daar kon ik mooi even kijken hoe het wisselen in zijn werk gaat. Ieder team had een startnummer aan een "startnummerband" en binnen een met linten afgezet vak moest dat worden uitgewisseld. Bovendien werd iedere loper vergezeld door twee fietsers. Eén bleef bij de loper. De andere reed iets vooruit om de route aan te geven. Dat was noodzakelijk omdat een wedstrijd als deze niet van te voren uitgezet kan worden. Bovendien liepen we als normale verkeersdeelnemers, het parcours was niet afgezet.

Tegen half vier had ik nog niets gezien van mijn team. Dus besloot ik maar even te bellen. Ze bleken al een tijdje in een auto langs de kant van de weg te staan bij het wisselpunt, we hadden elkaar gemist. Gelukkig was er nog voldoende tijd voor wat warm lopen en tegen kwart voor vier kwam Cora de berg afrennen en begon mijn etappe. Robert reed voorop en Laetitia fietste met me mee. Al snel haalde ik een dame in die valk voor me was gestart. In eerste instantie liep ik niet zo hard uit, maar na een kilometer kreeg ik in de gaten dat ik wel erg rustig liep (iets meer dan 5 minuten) en besloot ik wat te versnellen.

Na de eerste spoorwegovergangwas er wat verwarring. Het geleverde kaartje (dat ik thuis had bestudeerd) stuurde ons over het Berkenlaantje, de routebeschrijving leek ons via het fietspad naar AV Pijnenburg te sturen. Eigenwijs als ik was liep ik rechtdoor. Even laten kwam Robert weer voorbij met de mededeling dat de andere lopers wel het fietspad hadden gekosen. Dat scheelt toch snel 700 meter! Er zat weinig anders op dan doorlopen. Ik hield het tempo lekker strak (3,3 kilometer in 14:30) en bij de atletiekbaan kwam ik de eerder ingehaalde deelneemster weer tegen. Bij de volgende spoorwegovergang moest ik even inhouden. Vervolgens gingen we zonder hindernissen langs de Sesterduinen naar de Soesterbergsestraatweg. Daar had ik de mazzel dat ik direct kon oversteken. Mijn fietsers moesten even wachten, maar gaven me nog wel de goede richting mee.

Onderweg vroeg ik een aantal keer informatie over de afstand. Dat helpt me om te bepalen of ik het tempo goed vast kan houden. Dat ging meestal goed, maar toen ik dacht dat ik ruim 6 kilometer gelopen had, was het volgens Robert nog maar 5500 meter. Ik hield dat maar op een vergissing anders zou ik me toch een stuk beroerder moeten voelen. Afgezien van een heuvelachtig stukje op ongeveer 2500 meter voor de finish kostte me het verder niet al te veel moeite. Ik schatte dat ik op een schema van net onder 45 minuten voor 10 kilometer liep, maar dat ik een grotere afstand liep, dus op een tijd van 48 minuten zou uitkomen.

Veel eerder dan verwacht zat ik in de laatste 650 meter. Voor me zag ik nog iemand lopen en dat leek me een mooi punt voor een sprintje. Het bleek geen deelnemer aan de estafette, maar ik het was wel leuk om de fietsers nog even te lossen op het laatste grasveldje. En zo kwam ik binnen in een tijd van ongeveer 44:30. Als ik inderdaad nog 700meter extra gelopen heb is dit een toptijd, maar ook als het gewoon 10 kilometer was ben ik tevreden, want ik heb 'm met gemak gelopen.

Als team liepen we 8 uur 53 minuten. Geen idee wat dat voor de uitslag betekent, maar het was een mooie ervaring.

6 keer 5 minuten

Het is alweer even geleden dat ik iets over mijn loopbelevenissen schreef. Het lukt vrij aardig om één keer per week te trainen, maar helaas heb ik niet mee kunnen doen aan een paar leuke wedstrijdjes in de afgelopen weken. Zo waren er in september de club baankampioenschappen en tweee weken geleden werd onder prachtige omstandigheden de Pijnenburg Bosmarathon gelopen. Kijk voor mooie foto's maar eens hier.

De training gaan nog steeds lekker. Op de woensdagen staat bij Anita vooral kort (technisch) werk op het programma. Vorige week 5 series van 400 meter extensief, 300 meter intensief en 100 meter intensief. Deze week op de baan 6 series van 5 minuten en 2 minuten pauze. Met de opdracht om die stevig door te lopen, maar wel zo dat je iedere keer ongeveer dezelfde afstand aflegt. Ik was erg tevreen met de afstand die elke keer wist af te leggen. Het voordeel van de baan is dat je vrij eenvoudig tussentijden kunt meten en ik kwam niet alleen steeds rond de 1250 meter, er was ook weinig verschil in de tussentijden per rondje. Als ik alles bij elkaar optel, liep ik 30 minuten ca 7500 meter. In de 5 pauzes kwam daar samen nog ruim een kilometer bij.

Dat geeft wel een beetje moed voor de etappe van de Heuvelrugestafette die ik zondag mag lopen. Ik ga de laatste etappe lopen.
Om niet de hele dag onderweg te zijn, laat ik me naar het laatste wisselpunt bij het vliegveld brengen en zal daar het stokje overnemen. Via de Paltz en onder andere langs de atletiekbaan en door Soest Zuid gaat het dan naar Amersfoort. Alle kans voor jullie om me onderweg nog even aan te moedigen. De verwachte starttijd is tussen 16.00 en 17.00 uur.

Snelheid

Voorlopig train ik alleen op de woensdagavond. Op het programma staat dan veel kort werk, zoals korte versnellinkjes door het zand heuvelop of 800 metertjes gesplitst in een extensief en een intensief deel. Deze week liepen we 400-metertjes met 200 meter extensief en 200 meter intensief. Lekker over een vrij nieuw fietspad langs hectometerpaaltjes.

Het geeft een heerlijk gevoel van snelheid als je vanuit extensief je pas wat langer maakt, je knieën heft en goed op je techniek let. De 200 meters intensief vlogen voorbij. Ik heb het idee dat de snelheid me momenteel erg goed afgaat.

Wedstrijd plannen

Een korte update. Ik loop weer iets regelmatiger en het gaat bovenverwachting goed. Onze traingsgroep is verdubbeld en om dat te vieren hebben we besloten mee te doen met de Heuvelrug estafette. Dat is 100 kilometer in 10 etappes. Deelnemers mogen kiezen één of twee etappes te lopen. Ik houd het toch maar bij één. Binnekort post ik wel een link naar meer informatie. Tot die tijd moet je maar even googlen.

Een nieuw seizoen, een nieuwe start!

Het is hier de afgelopen 3 maanden erg rustig geweest, want zoals gezegd stonden mijn loopactiviteiten op een laag pitje. We zijn nog niet verhuisd en ook nog niet helemaal klaar met het opknappen van ons nieuwe huis, maar daar zit nu wel zoveel schot in dat mijn loopschoenen weer uit de kast heb gehaald. Het begin van een seizoen is ook een goed moment om weer te beginnen, omdat er dan weer opgebouwd wordt.

In de afgelopen drie maanden heb ik niet stil gezeten, maar hoogstens drie keer hardgelopen. Daarom liep ik dinsdag eerst maar weer eens een rondje voor mezelf. Het was bewolkt, maar volgens mij wel benauwd of zou het toch de conditie zijn? De dagen erna had ik een klein beetje spierpijn. Zaterdag stond weer de eerste trianing met onze groep op het programma. Onze oude trainingsgroep is samengevoegd met een andere omdat ze beide wat aan de kleine kant waren. Nu stonden er bijna 30 atleten "aan de start". Het was mooi weer en al lopend konden de vakantieverhalen worden uitgewisseld. Het programma was niet al te zwaar, maar na drie series waren we nog ver van de atletiekbaan en mochten we op eigen tempo een paar kilometer door het bos. Ik begon met de handrem op, maar haakte even later aan bij een paar snellere lopers en kwam zo toch weer in de voorste groep terecht.

"Dat wordt onvermijdelijk spierpijn", dacht ik, maar daarvan heb ik niets gemerkt. Op gebied van snelheid heb ik blijkbaar niet al te veel ingeleverd. Het uithoudingsvermogen zal wel een stuk minder zijn. Het voelt nog niet dat ik nu makkelijk een 10 kilometer wedstrijd zou lopen. Ook van de baanwedstrijd (op 20 september alweer) stel ik me nog maar niet al te veel voor.

Te druk met verbouwen

Tja, al een tijdje staat hier geen nieuws en dat komt omdat erop op het loopgebied weinig te melden is. Eind mei liep ik voor het laatst met mijn traingsgroep een afsluiting van het trainingsseizoen over de Helenaheuvel in Doorn. Daarna hadden we een gezelige avond in Amersfoort. Lees meer hierover op onze website. Sindsdien ben ik alleen maar hard bezig geweest met het "verbouwen" van ons nieuwe huis. Al het behang is nu verwijderd en kunnen we langzamerhand gaan beginnen met opbouwen: nieuwe gipsplaten voor het plafond, behangen met glasweefsel, veel schilderen en laminaat leggen. Voorlopig komt er dusniet veel van lopen. Maar als ik weer begin. hoor je het zeker hier!

Baanwedstrijd plaatjes

Van de baanwedstrijd heb ik ook weer een grafiekje met de splittijden. Zoals je kunt zien is het deze keer niet gelukt mooi vlak te blijven lopen. Gelukkig had ik aan het eind nog iets over om toch onder mijn PR te duiken.










Er stonden diverse mensen te fotograferen. Kijk hier maar voor de sfeerplaatjes en zie hoe ik in de loop van de wedstrijd steeds moeier werd.







































Eindelijk: de eindsprint.

Niet vlak gelopen, wel een PR!

Weinig wedstrijden en niet al te frequent getraind dit jaar, maar de 5 kilometer baanwedstrijd wilde ik toch niet laten schieten. Thuiswedstrijden zijn altijd gezellig en het was net als de voorgaande jaren weer schitterend weer. Gistermiddag was ik wel moe, maar toen ik thuis was knapte dat weer een beetje op, dus reed ik vol goede moed naar de baan.

Ik had geen idee hoe het met de vorm stond. Mijn PR was 20.19 en stiekum hoopte ik nu onder de 20 minuten te kunnen komen, maar omdat ik al een tijd minder train, kon dat wel eens te hoog gegrepen zijn. Ik besloot maar te zien hoe het zou gaan. Door net als altijd netjes mijn 200 metertijden te timen, zou ik het vanzelf zien. Bij de start liet ik de hele snelle wedstrijdlopers maar een beetje voorgaan. In de loop van het eerste rondje zocht ik een groepje en ik wist bij wat wedstrijdlopers aan te sluiten. Het eerste rondje ging in ongeveer 1.31. Dat was best snel, maar het voelde wel goed. Vervolgens wist ik een behoorlijke tijd mijn 200-meters tussen de 47 en 48 seconden te houden. Na 2 kilometer lag ik zo'n 10 seconden onder het schema van 20 minuten! Ik liep ook langzaam in op Peter die een stuk sneller was gestart.

Ondertussen was ik bij een inhaalmanoevre op kop van het groepje (ca 5 lopers) terecht gekomen. Daar ging ik spijt van krijgen, want na 2200 meter kreeg ik het wat moeilijker en kwamen ze me voorbij. Dat gaf ook een mentale tik en langzaam liepen mijn 200 meter op naar 48+, 49, 50 en zelfs een paar keer 51. Het gat met Peter werd ook weer groter, maar hij had het duidelijk ook moeilijk. In de laatste twee ronden wist ik toch weer iets te versnellen. Het laatste rondje ging in ongeveer 1.35. Het was niet genoeg om onder de 20 minuten te eindigen, maar wel onder mijn PR in 20.11. Peter liep wel onder de 20 minuten, gefeliciteerd!

Het was integenstelling tot de voorgaande jaren geen vlakke race, getuige mijn kilometertijden (3.54, 3.55, 4.04, 4.11, 4.08), maar met het PR ben ik wel tevreden.

Klik hier voor de uitslag.